อี ซัง-มิน

2.1. อาชีพสโมสรเยาวชนและมหาวิทยาลัย

อี ซัง-มิน เข้าร่วมโรงเรียนมัธยมฮุนได ในช่วงปี ค.ศ. 2013 ถึง 2015 ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบเยาวชนของสโมสรอุลซัน ฮุนได หลังจากนั้น เขาย้ายไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยซุงซิล และเล่นฟุตบอลให้กับทีมมหาวิทยาลัยในช่วงปี ค.ศ. 2016 ถึง 2017 ประสบการณ์จากสโมสรเยาวชนและมหาวิทยาลัยเหล่านี้ได้หล่อหลอมทักษะและความสามารถของเขาให้เป็นนักฟุตบอลอาชีพในอนาคต

3.1. อุลซัน ฮุนได และ วี-วาเรน นางาซากิ

ในปี ค.ศ. 2018 อี ซัง-มิน ได้เข้าร่วมสโมสรอุลซัน ฮุนได ในเคลีก 1 อย่างเป็นทางการหลังจากจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รับโอกาสลงสนามในการแข่งขันใดๆ ในฤดูกาลนั้น เพื่อให้ได้ประสบการณ์การแข่งขันมากขึ้น ในปี ค.ศ. 2019 เขาจึงถูกยืมตัวไปยังสโมสรวี-วาเรน นางาซากิ ในเจ2 ลีกของประเทศญี่ปุ่น พร้อมกับอี ชง-โฮ เพื่อนร่วมทีมที่ยืมตัวไปในเวลาเดียวกัน เขาได้ประเดิมสนามในฐานะนักฟุตบอลอาชีพเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 2019 ในการแข่งขันเจ2 ลีก ที่พบกับคาโกชิมะ ยูไนเต็ด โดยในฤดูกาลนั้น เขาสามารถลงสนามในลีกได้ถึง 16 นัด และลงเล่นในฟุตบอลถ้วยอีก 4 นัด

3.2. โซล อี-แลนด์ เอฟซี

หลังจากหมดสัญญายืมตัวกับวี-วาเรน นางาซากิ ในปี ค.ศ. 2020 อี ซัง-มิน ถูกยืมตัวไปยังสโมสรโซล อี-แลนด์ เอฟซี ในเคลีก 2 ซึ่งเป็นลีกรองของเกาหลีใต้ ที่นี่เขาได้รับโอกาสลงสนามอย่างสม่ำเสมอ โดยลงเล่นในลีกไป 26 นัดตลอดฤดูกาล ด้วยผลงานที่น่าประทับใจ โซล อี-แลนด์ เอฟซี จึงตัดสินใจเซ็นสัญญาคว้าตัวเขาเป็นการถาวรในปี ค.ศ. 2021 ในฤดูกาลนั้น เขายังคงเป็นผู้เล่นคนสำคัญของทีม โดยลงสนามในลีก 28 นัด และทำประตูได้ 1 ประตู

3.3. เอฟซี โซล และ คิมช็อน ซังมู

ในปี ค.ศ. 2022 อี ซัง-มิน ได้ย้ายทีมถาวรไปยังสโมสรเอฟซี โซล ซึ่งเป็นสโมสรชั้นนำในเคลีก 1 ในฤดูกาลนี้ เขายังคงรักษาฟอร์มการเล่นที่ดี โดยลงสนามให้กับทีม 25 นัด และทำประตูได้ 1 ประตู ปัจจุบัน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2023 เขาย้ายไปร่วมทีมคิมช็อน ซังมู ในเคลีก 2 ด้วยสัญญายืมตัว เพื่อปฏิบัติหน้าที่ทางทหาร ซึ่งเป็นข้อกำหนดสำหรับชายชาวเกาหลีใต้ โดยในปี ค.ศ. 2023 เขาลงสนามในลีกไป 29 นัดและทำได้ 2 ประตู

4.1. ทีมชาติชุดเยาวชน

อี ซัง-มิน มีเส้นทางในทีมชาติเยาวชนที่โดดเด่น เขาได้ลงเล่นให้กับทีมชาติเกาหลีใต้ U-14 ในปี ค.ศ. 2012 จำนวน 2 นัด
ต่อมา เขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมชาติเกาหลีใต้ U-17 ระหว่างปี ค.ศ. 2013 ถึง 2015 โดยลงสนาม 24 นัดและทำได้ 1 ประตู และยังได้รับเกียรติเป็นกัปตันทีมในรายการฟุตบอลโลกเยาวชนอายุไม่เกิน 17 ปี 2015 ที่ประเทศชิลี
ในชุดU-20 ระหว่างปี ค.ศ. 2016 ถึง 2017 เขาลงเล่น 15 นัด และได้รับมอบหมายให้เป็นกัปตันทีมในฟุตบอลโลกเยาวชนอายุไม่เกิน 20 ปี 2017 ซึ่งเกาหลีใต้เป็นเจ้าภาพ
เขาเป็นผู้เล่นคนสำคัญของทีมชาติเกาหลีใต้ U-23 ระหว่างปี ค.ศ. 2017 ถึง 2021 โดยลงเล่น 22 นัดและทำได้ 1 ประตู และรับบทเป็นกัปตันทีมในการแข่งขันAFC U-23 แชมเปียนชิพ 2020 ที่ประเทศไทย ซึ่งเขานำทีมคว้าแชมป์เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของเกาหลีใต้
อี ซัง-มิน ยังเป็นส่วนหนึ่งของทีมมหาวิทยาลัยโลกเกาหลีใต้ในปี ค.ศ. 2017 โดยลงเล่น 5 นัด และต่อมาได้เข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ที่โตเกียว ในฐานะผู้เล่นของทีม U-23 โดยได้ลงสนามในนัดเปิดสนามรอบแบ่งกลุ่มที่พบกับนิวซีแลนด์

4.2. ทีมชาติชุดใหญ่

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2022 อี ซัง-มิน ได้รับการเรียกตัวติดทีมชาติเกาหลีใต้ชุดใหญ่เป็นครั้งแรก เพื่อเข้าร่วมการแข่งขันEAFF E-1 ฟุตบอลแชมเปียนชิพ 2022 อย่างไรก็ตาม การเรียกตัวครั้งนั้นถูกยกเลิกไปเนื่องจากเขามีอาการป่วยติดเชื้อโควิด-19
หลังจากนั้น ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2022 เขาก็ได้รับการเรียกตัวอีกครั้ง เพื่อเข้าร่วมการเก็บตัวฝึกซ้อมของนักเตะในประเทศ สำหรับการเตรียมทีมฟุตบอลโลก 2022 ที่ประเทศกาตาร์

4.3. เหตุการณ์สำคัญ: การทำ CPR

เมื่อวันที่ 27 มีนาคม ค.ศ. 2017 ในระหว่างการแข่งขันฟุตบอลกระชับมิตรระดับนานาชาติที่พบกับทีมชาติแซมเบีย ได้เกิดเหตุการณ์สำคัญเมื่อช็อง แท-อุก เพื่อนร่วมทีมของอี ซัง-มิน หมดสติกลางสนาม อี ซัง-มิน ได้เข้าช่วยเหลือทันทีด้วยการทำCPR (Cardiopulmonary Resuscitation) และสามารถช่วยชีวิตเพื่อนร่วมทีมไว้ได้อย่างปลอดภัย
การกระทำอันกล้าหาญและมีมนุษยธรรมนี้ ทำให้เขาได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวาง และในปีเดียวกันนั้น (ค.ศ. 2017) อี ซัง-มิน ได้รับรางวัล "Minister of Health and Welfare Award for Excellent CPR Case" จากกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการของเกาหลีใต้ ซึ่งเป็นการเน้นย้ำถึงบทบาทของเขาในฐานะพลเมืองที่สร้างคุณประโยชน์แก่สังคม นอกเหนือจากความสามารถด้านฟุตบอล

6.1. เกียรติประวัติระดับทีม

• ทีมชาติเกาหลีใต้ U-23
  • AFC U-23 แชมเปียนชิพ: 2020 (แชมป์)
• ทีมชาติเกาหลีใต้ U-16
  • AFC U-16 แชมเปียนชิพ: 2014 (รองแชมป์)

6.2. รางวัลส่วนตัว

• รางวัลสมาคมฟุตบอลเกาหลี (KFA Awards): ผู้เล่นเยาวชนยอดเยี่ยม - ค.ศ. 2015
• รางวัลรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการ (Minister of Health and Welfare Award): สาขาผู้ช่วยเหลือชีวิตด้วยการทำ CPR ยอดเยี่ยม - ค.ศ. 2017
• AFC U-23 ทีมยอดเยี่ยม (Best XI): ค.ศ. 2020