เกาหลีใต้นักฟุตบอลกองกลางผู้เล่นทีมชาติ

โค มยอง-จิน

โก มยอง-จิน เป็นนักฟุตบอลชาวเกาหลีใต้ในตำแหน่งกองกลาง ผู้คว้าแชมป์เคลีก 1 สองสมัย, ลีกคัพ, กาตาร์สตาร์สลีก และเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก รวมถึงเคยติดทีมชาติ.

1. ภาพรวม

โก มยอง-จิน (고명진โก มยอง-จินภาษาเกาหลี, 高明桭โก มยอง-จินภาษาญี่ปุ่น) เกิดเมื่อวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2531 เป็นนักฟุตบอลชาวเกาหลีใต้ที่เล่นในตำแหน่งกองกลาง เขาเริ่มต้นอาชีพนักฟุตบอลอาชีพอย่างรวดเร็วในปี พ.ศ. 2546 กับสโมสรเอฟซีโซล (ซึ่งในขณะนั้นรู้จักกันในชื่ออันยาง แอลจี ชีตาห์ส) และได้สร้างผลงานอันโดดเด่นตลอดช่วงเวลาหลายปีกับสโมสร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้เป็นกัปตันทีมและช่วยให้ทีมคว้าแชมป์เคลีก 1 ได้ถึงสองครั้ง รวมถึงแชมป์ลีกคัพอีกสองครั้ง

หลังจากประสบความสำเร็จในเกาหลีใต้ โก มยอง-จินได้ย้ายไปเล่นในต่างประเทศกับสโมสรอัล-รายยาน เอสซีในประเทศกาตาร์ ซึ่งเขาช่วยให้ทีมคว้าแชมป์กาตาร์สตาร์สลีกได้ในปี พ.ศ. 2558-2559 จากนั้นเขามีช่วงเวลาสั้นๆ กับเอ็นเค สลาเวน เบลูโปในโครเอเชีย ก่อนจะกลับมายังเคลีก 1 เพื่อร่วมทีมอุลซันฮุนได ในปี พ.ศ. 2562 ซึ่งเขามีส่วนสำคัญในการพาทีมคว้าแชมป์เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก 2020 และเคลีก 1 ในปี พ.ศ. 2565 นอกจากนี้ โก มยอง-จินยังเคยติดทีมชาติเกาหลีใต้ และลงสนามในระดับนานาชาติหลายครั้งตลอดอาชีพของเขา

2. ชีวิตช่วงต้นและการเริ่มต้นอาชีพ

โก มยอง-จินเริ่มต้นเส้นทางอาชีพนักฟุตบอลตั้งแต่อายุยังน้อย โดยได้ก้าวเข้าสู่การเป็นนักฟุตบอลอาชีพตั้งแต่สมัยเรียนในระดับมัธยมต้น ซึ่งเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความสามารถและความมุ่งมั่นของเขาในกีฬาฟุตบอล

2.1. วัยเด็กและการศึกษา

โก มยอง-จินได้ตัดสินใจลาออกจากโรงเรียนมัธยมซอกกวันในปี พ.ศ. 2546 เพื่อเข้าร่วมทีมอันยาง แอลจี ชีตาห์ส ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในปัจจุบันในชื่อเอฟซีโซล การตัดสินใจนี้ทำให้เขาได้เข้าสู่เส้นทางอาชีพนักฟุตบอลอย่างรวดเร็ว โดยได้ลงสนามในฐานะนักฟุตบอลอาชีพครั้งแรกในปี พ.ศ. 2547

3. อาชีพสโมสร

โก มยอง-จินใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพของเขาในการเล่นให้กับสโมสรในเคลีก 1 ของเกาหลีใต้ แต่ก็มีโอกาสได้ไปค้าแข้งในลีกต่างประเทศด้วยเช่นกัน

3.1. สโมสรเอฟซีโซล

โก มยอง-จินเข้าร่วมเอฟซีโซล (เดิมชื่ออันยาง แอลจี ชีตาห์ส) ในปี พ.ศ. 2546 และได้ลงสนามในฐานะนักฟุตบอลอาชีพครั้งแรกในปี พ.ศ. 2547 ในเคลีก 2006 เขาลงสนาม 13 นัดและทำประตูแรกในอาชีพนักฟุตบอลได้ในการแข่งขันนัดเยือนกับช็อนนัม ดรากอนส์ เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2549 อย่างไรก็ตาม ในปี พ.ศ. 2550 และ พ.ศ. 2551 เขาไม่ค่อยได้ลงสนามมากนัก

ในปี พ.ศ. 2552 เขาเริ่มได้รับโอกาสในการลงสนามมากขึ้น โดยลงเล่นในลีกถึง 20 นัด ทำได้ 2 ประตู และ 1 แอสซิสต์ ในเคลีก 2011 โก มยอง-จินลงสนาม 24 นัด ทำได้ 2 ประตู และ 7 แอสซิสต์ ซึ่งทำให้เขาเริ่มเป็นที่จับตามองมากขึ้น ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2557 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นรองกัปตันทีมเอฟซีโซลสำหรับฤดูกาลเคลีก คลาสสิก 2014 และก่อนเริ่มต้นฤดูกาลเคลีก คลาสสิก 2015 เขาก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นกัปตันทีมอย่างเป็นทางการ ในช่วงเวลาที่อยู่กับเอฟซีโซล เขาช่วยให้ทีมคว้าแชมป์เคลีก 1 ได้ในปี พ.ศ. 2553 และ พ.ศ. 2555 รวมถึงแชมป์โคเรียนลีกคัพในปี พ.ศ. 2549 และ พ.ศ. 2553 นอกจากนี้ เขายังช่วยให้ทีมคว้ารองแชมป์เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก 2013 และรองแชมป์โคเรียนเอฟเอคัพ 2014 ก่อนจะย้ายออกจากสโมสรเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

3.2. อาชีพในต่างประเทศ

หลังจากประสบความสำเร็จกับเอฟซีโซล โก มยอง-จินได้ย้ายไปเล่นให้กับอัล-รายยาน เอสซีในกาตาร์สตาร์สลีกเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ในฤดูกาลกาตาร์สตาร์สลีก 2558-2559 เขามีส่วนสำคัญในการช่วยให้ทีมคว้าแชมป์ลีกได้สำเร็จ หลังจากนั้นในเดือนกันยายน พ.ศ. 2562 เขาย้ายไปร่วมทีมเอ็นเค สลาเวน เบลูโปในโครเอเชียเฟิสต์ฟุตบอลลีก แต่ก็อยู่กับสโมสรได้เพียงสองเดือนก่อนที่จะย้ายออก

3.3. สโมสรอุลซันฮุนได

โก มยอง-จินกลับมายังประเทศเกาหลีใต้เพื่อร่วมทีมอุลซันฮุนไดในเคลีก 1 เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2562 ก่อนเริ่มต้นฤดูกาลเคลีก 1 2020 ในฤดูกาลแรกของเขากับอุลซัน เขามีบทบาทสำคัญในการช่วยให้สโมสรคว้าแชมป์เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก 2020 ซึ่งถือเป็นแชมป์ครั้งที่สองในประวัติศาสตร์ของสโมสร นอกจากนี้ เขายังเป็นส่วนหนึ่งของทีมอุลซันฮุนไดที่คว้าแชมป์เคลีก 1 2022 ได้อีกด้วย

4. อาชีพทีมชาติ

เมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 โก มยอง-จินได้รับโอกาสถูกเรียกตัวติดฟุตบอลทีมชาติเกาหลีใต้เป็นครั้งแรกสำหรับนัดกระชับมิตรกับฟุตบอลทีมชาติเซอร์เบียและฟุตบอลทีมชาติกานา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ลงสนามในนัดเหล่านั้นก็ตาม การประเดิมสนามในนามทีมชาติของเขาเกิดขึ้นในนัดกระชับมิตรกับฟุตบอลทีมชาติออสเตรเลีย เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 ซึ่งเกาหลีใต้แพ้ไป 2-1

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2556 เขาถูกเรียกตัวติดทีมชาติอีกครั้งภายใต้การคุมทีมของโค้ชฮง มย็อง-โบ และได้ลงสนามในนัดที่พบกับฟุตบอลทีมชาติรัสเซีย เขายังได้รับเลือกติดทีมชาติสำหรับฟุตบอลโลก 2018 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย รอบที่ 3 ในนัดที่พบกับฟุตบอลทีมชาติเลบานอนและฟุตบอลทีมชาติไทย นอกจากนี้ เขายังถูกรวมอยู่ในรายชื่อผู้เล่นชุดสุดท้ายสำหรับนัดกระชับมิตรกับฟุตบอลทีมชาติสเปนและฟุตบอลทีมชาติเช็กเกีย แต่ก็ถูกแทนที่ด้วยจู เซ-จงเนื่องจากอาการบาดเจ็บ

5. สถิติอาชีพ

5.1. สโมสร

ข้อมูล ณ วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2565

การลงสนามและประตูแบ่งตามสโมสร ฤดูกาล และรายการแข่งขัน
สโมสรฤดูกาลลีกฟุตบอลถ้วยแห่งชาติลีกคัพทวีปรวม
ดิวิชั่นลงสนามประตูลงสนามประตูลงสนามประตูลงสนามประตูลงสนามประตู
เอฟซีโซล2004เคลีก 1000020-20
2005100000-10
2006000060-60
20071012020-141
2008910050-141
2009212203040292
2010701020-100
2011242300041313
201229110--401
201330330-132465
201431230-100442
201520110-81292
รวม1921316020039426717
อัล-รายยาน2015-16กาตาร์สตาร์สลีก2320000-232
2016-17235000060295
2017-18181000060241
2018-19181000050231
รวม8290000170999
สลาเวน เบลูโป2019-20โครเอเชียเฟิสต์ฟุตบอลลีก4000--40
อุลซันฮุนได2020เคลีก 114020-80240
202115000-60210
20227010-50130
รวม3603000190580
รวมอาชีพ3142219020075442826

6. เกียรติประวัติ

เอฟซีโซล

  • เคลีก 1: พ.ศ. 2553, พ.ศ. 2555
  • โคเรียนลีกคัพ: พ.ศ. 2549, พ.ศ. 2553
  • รองแชมป์เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก: พ.ศ. 2556
  • รองแชมป์โคเรียนเอฟเอคัพ: พ.ศ. 2557

อัล-รายยาน

  • กาตาร์สตาร์สลีก: พ.ศ. 2558-2559

อุลซันฮุนได

  • เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก: พ.ศ. 2563
  • เคลีก 1: พ.ศ. 2565

รางวัลส่วนตัว

  • เคลีก เบสต์ XI: พ.ศ. 2557