1. ชีวิตช่วงต้นและภูมิหลัง
พัก นัม-ยอล เกิดเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1970 ที่ประเทศเกาหลีใต้ เขาเริ่มต้นเส้นทางอาชีพในวงการฟุตบอลด้วยการเข้าร่วมทีมอาชีพอิลฮวา ชุนมา ในปี ค.ศ. 1993 ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของอาชีพนักฟุตบอลที่ยาวนานกว่าทศวรรษ
2. อาชีพนักฟุตบอล
พัก นัม-ยอลมีอาชีพนักฟุตบอลที่โดดเด่น โดยส่วนใหญ่เล่นในตำแหน่งกองกลาง เขาลงสนามรวม 250 นัด ทำได้ 40 ประตู และ 24 แอสซิสต์ ตลอดอาชีพการค้าแข้ง
2.1. อาชีพกับสโมสร
พัก นัม-ยอลเริ่มต้นอาชีพนักฟุตบอลอาชีพในปี ค.ศ. 1993 กับสโมสรอิลฮวา ชุนมา ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นชอนัน อิลฮวา ชุนมา และซ็องนัม อิลฮวา ชุนมา เขาเป็นกำลังสำคัญของทีมตลอดเก้าฤดูกาล ยกเว้นช่วงปี ค.ศ. 1997 และ 1998 ที่เขาเข้ารับราชการทหารกับสโมสรซังมู
ตลอดระยะเวลาที่อยู่กับซ็องนัม เขาช่วยให้ทีมคว้าแชมป์เคลีก 1 ได้ถึง 6 สมัย ได้แก่ ค.ศ. 1993, ค.ศ. 1994, ค.ศ. 1995, ค.ศ. 2001, ค.ศ. 2002 และ ค.ศ. 2003 นอกจากนี้ เขายังมีส่วนร่วมในความสำเร็จอื่นๆ เช่น การคว้าอันดับ 3 ในเคลีก 2000, แชมป์เอฟเอคัพ 1999, รองแชมป์เอฟเอคัพ 2000 และเข้าถึงรอบรองชนะเลิศเอฟเอคัพ 2002
ในระดับทวีป พัก นัม-ยอลมีบทบาทสำคัญในการพาทีมคว้าแชมป์เอเชียนคลับแชมเปียนชิป 1995 และเป็นรองแชมป์ในเอเชียนคลับแชมเปียนชิป 1996-97 นอกจากนี้ เขายังช่วยให้ทีมคว้าแชมป์อาดิดาสคัพ 2002 และเป็นรองแชมป์อาดิดาสคัพ 1995 และอาดิดาสคัพ 2000
ในปี ค.ศ. 2004 หลังจากจบฤดูกาล 2003 พัก นัม-ยอลได้ย้ายไปร่วมทีมซูวอน ซัมซุง บลูวิงส์ ด้วยสัญญา 6 เดือน แม้จะลงสนามเพียง 3 นัดในทุกรายการ แต่เขาก็ได้สัมผัสประสบการณ์การคว้าแชมป์เคลีก 2004 กับสโมสรก่อนที่จะประกาศแขวนสตั๊ดในปลายปีนั้น ปิดฉากอาชีพนักฟุตบอล 11 ปี
2.2. อาชีพกับทีมชาติ
พัก นัม-ยอลประเดิมสนามในนามทีมชาติเกาหลีใต้ชุดใหญ่เมื่อวันที่ 9 มีนาคม ค.ศ. 1993 ในการแข่งขันนัดกระชับมิตรกับแคนาดา
ในปีถัดมา เขาได้เข้าร่วมการแข่งขันเอเชียนเกมส์ 1994 ที่ประเทศญี่ปุ่น ในรอบ 8 ทีมสุดท้ายที่พบกับญี่ปุ่น เขาถูกส่งลงสนามแทนฮัน จ็อง-กุก ที่ได้รับบาดเจ็บ และช่วยให้ทีมผ่านเข้าสู่รอบรองชนะเลิศได้สำเร็จ อย่างไรก็ตาม ทีมต้องพ่ายแพ้ให้กับอุซเบกิสถาน 0-1 และยังพ่ายแพ้ให้กับคูเวต 1-2 ในนัดชิงอันดับ 3 ทำให้ไม่สามารถคว้าเหรียญรางวัลได้
ต่อมาในปี ค.ศ. 1996 พัก นัม-ยอลมีชื่อติดทีมชาติชุดทำศึกเอเอฟซี เอเชียนคัพ 1996 แต่ในรอบ 8 ทีมสุดท้าย ทีมเกาหลีใต้ต้องพ่ายแพ้ให้กับอิหร่านอย่างขาดลอยด้วยสกอร์ 2-6 โดยอาลี ดาอี กองหน้าตัวเก่งของอิหร่านทำคนเดียวถึง 4 ประตู พัก นัม-ยอลลงสนามให้กับทีมชาติเกาหลีใต้รวม 20 นัด และทำได้ 1 ประตู ก่อนที่จะเลิกเล่นทีมชาติในปี ค.ศ. 1998
2.3. ประตูในนามทีมชาติ
ประตูของพัก นัม-ยอลในนามทีมชาติเกาหลีใต้มีดังนี้:
| วันที่ | สถานที่ | คู่แข่ง | ประตู | ผลการแข่งขัน | การแข่งขัน |
|---|---|---|---|---|---|
| 13 มิถุนายน ค.ศ. 1993 | โซล | บาห์เรน | 1 | 3-0 | ฟุตบอลโลก 1994 รอบคัดเลือก |
3. อาชีพผู้ฝึกสอน
หลังจากแขวนสตั๊ดในปี ค.ศ. 2004 พัก นัม-ยอลได้เริ่มต้นอาชีพผู้ฝึกสอนทันที โดยเน้นไปที่การพัฒนาเยาวชนและฟุตบอลหญิง ก่อนจะก้าวสู่การเป็นผู้ฝึกสอนในระดับอาชีพชาย
3.1. จุดเริ่มต้นอาชีพผู้ฝึกสอน
พัก นัม-ยอลเริ่มต้นเส้นทางผู้ฝึกสอนด้วยการคุมทีมฟุตบอลของโรงเรียนมัธยมแพ็กยังตั้งแต่ปี ค.ศ. 2005 ถึง ค.ศ. 2008
3.2. การฝึกสอนฟุตบอลหญิง
ในปี ค.ศ. 2009 เมื่อดับเบิลยูเคลีก ซึ่งเป็นลีกฟุตบอลหญิงอาชีพของเกาหลีใต้ก่อตั้งขึ้น พัก นัม-ยอลได้รับตำแหน่งผู้จัดการทีมอีช็อน แดกโย (เดิมชื่อโกยัง แดกโย นูนโนปี) เขาสร้างผลงานที่โดดเด่นตลอด 4 ฤดูกาลแรก โดยพาทีมคว้าแชมป์ดับเบิลยูเคลีกได้ 3 สมัย ได้แก่ ค.ศ. 2009, ค.ศ. 2011 และ ค.ศ. 2012 นอกจากนี้ ทีมยังเข้าถึงรอบรองชนะเลิศการแข่งขันกีฬาแห่งชาติ 2012 และการแข่งขันฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติ 2012 ก่อนจะคว้าแชมป์การแข่งขันฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติ 2013 ได้สำเร็จ
ในปี ค.ศ. 2012 เขายังได้รับโอกาสให้คุมทีมชาติหญิงเกาหลีใต้ชั่วคราว โดยพาทีมคว้าอันดับ 5 ในไซปรัสคัพ ซึ่งถือเป็นผลงานที่ดีที่สุดของทีมในรายการนั้นในขณะนั้น
ในปี ค.ศ. 2014 พัก นัม-ยอลกลับมารับตำแหน่งผู้จัดการทีมอีช็อน แดกโย อีกครั้ง และพาทีมคว้ารองแชมป์ดับเบิลยูเคลีก 3 ฤดูกาลติดต่อกัน (ค.ศ. 2014-2016) รวมถึงคว้าแชมป์การแข่งขันกีฬาแห่งชาติ 2015 และ2016 และเข้าถึงรอบรองชนะเลิศการแข่งขันฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติ 2016
3.3. การฝึกสอนทีมอาชีพ
ในปี ค.ศ. 2013 พัก นัม-ยอลได้รับข้อเสนอจากอัน อิก-ซู อดีตเพื่อนร่วมทีม ให้กลับมาเป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอนที่สโมสรซ็องนัม เอฟซี ซึ่งเป็นทีมเก่าของเขา โดยทำหน้าที่หนึ่งฤดูกาล
ในปี ค.ศ. 2018 เขาย้ายไปเป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอนของคิม อิน-วัน ที่สโมสรชอนนัม ดรากอนส์ ในช่วงกลางฤดูกาล เขาช่วยให้ทีมเข้าถึงรอบรองชนะเลิศเอฟเอคัพ 2018 อย่างไรก็ตาม ในเคลีก 1 ฤดูกาล 2018 ทีมจบอันดับสุดท้ายและต้องตกชั้นสู่เคลีก 2 ทำให้เขาและคิม อิน-วันต้องออกจากทีมไป
ในปี ค.ศ. 2019 พัก นัม-ยอลรับตำแหน่งหัวหน้าผู้ฝึกสอนของคิมแฮ ซิตี ซึ่งขณะนั้นอยู่ในเนชันแนลลีก (ต่อมาเปลี่ยนเป็นเคลีก 3) หลังจากพักงานไปช่วงหนึ่ง ในปี ค.ศ. 2022 เขากลับมาเป็นผู้ช่วยผู้ฝึกสอนของชังวอน ซิตี และมีส่วนสำคัญในการพาทีมคว้าแชมป์เคลีก 3 2022 ซึ่งทำให้เขาได้รับรางวัลผู้ฝึกสอนยอดเยี่ยมในสาขาผู้ช่วยผู้ฝึกสอนของเคลีก 3 ในปีนั้น
จากความสำเร็จดังกล่าว ในวันที่ 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 2022 พัก นัม-ยอลได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนแรกของสโมสรชอนัน ซิตี เอฟซี ซึ่งเป็นทีมที่เพิ่งก่อตั้งและเตรียมเข้าร่วมเคลีก 2 ในฤดูกาล 2023 อย่างไรก็ตาม เนื่องจากผลงานที่ไม่น่าพอใจ เขาถูกปลดออกจากตำแหน่งเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 2023
3.4. ความสำเร็จในฐานะผู้ฝึกสอน
ตลอดอาชีพผู้ฝึกสอน พัก นัม-ยอลประสบความสำเร็จในการพาทีมคว้าแชมป์และรางวัลมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการฝึกสอนฟุตบอลหญิงและการคว้าแชมป์เคลีก 3 กับชังวอน ซิตี
4. รางวัลและเกียรติยศ
4.1. ในฐานะผู้เล่น
; สโมสร
- ซ็องนัม อิลฮวา ชุนมา
- เคลีก 1 : ชนะเลิศ (1993, 1994, 1995, 2001, 2002, 2003), อันดับ 3 (2000)
- โคเรีย เอฟเอคัพ : ชนะเลิศ (1999), รองชนะเลิศ (2000)
- ลีกคัพ : ชนะเลิศ (2002 อาดิดาสคัพ), รองชนะเลิศ (1995 อาดิดาสคัพ, 2000 อาดิดาสคัพ)
- เอเชียนคลับแชมเปียนชิป : ชนะเลิศ (1995), รองชนะเลิศ (1996-97)
- อาฟโร-เอเชียน คลับ แชมเปียนชิป : ชนะเลิศ (1996)
- เอเชียนซูเปอร์คัพ : ชนะเลิศ (1996)
- ซูเปอร์คัพ : ชนะเลิศ (2002), รองชนะเลิศ (2000)
- ซูวอน ซัมซุง บลูวิงส์
- เคลีก 1 : ชนะเลิศ (2004)
; ทีมชาติ
- เอเชียนเกมส์ : อันดับ 4 (1994)
; บุคคล
- ผู้เล่นทรงคุณค่าโคเรีย เอฟเอคัพ : 1999
4.2. ในฐานะผู้ฝึกสอน
; สโมสร
- อีช็อน แดกโย (รวมถึงโกยัง แดกโย นูนโนปี)
- ดับเบิลยูเคลีก : ชนะเลิศ (2009, 2011, 2012), รองชนะเลิศ (2014, 2015, 2016)
- การแข่งขันกีฬาแห่งชาติ : ชนะเลิศ (2015, 2016)
- การแข่งขันฟุตบอลหญิงชิงแชมป์แห่งชาติ : ชนะเลิศ (2013)
- ชังวอน ซิตี (ในฐานะผู้ช่วยผู้ฝึกสอน)
- เคลีก 3 : ชนะเลิศ (2022)
; บุคคล
- ผู้ฝึกสอนยอดเยี่ยมเคลีก 3 : 2022 (สาขาผู้ช่วยผู้ฝึกสอน)
5. ชีวิตส่วนตัว
ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของพัก นัม-ยอลที่เปิดเผยต่อสาธารณะในแหล่งข้อมูลที่ให้มา