1. Early Life and Education
ไอรีน ซาน พาโบล-บาเวียรา มีภูมิหลังที่สำคัญซึ่งเป็นรากฐานของเส้นทางอาชีพอันโดดเด่นของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาและมุมมองที่พัฒนาขึ้นในช่วงเวลาที่เธอศึกษาอยู่ในประเทศจีน
1.1. Birth and Childhood
ไอรีน ซาน พาโบล เกิดเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม ค.ศ. 1959 ที่มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ เธอเป็นบุตรสาวและเป็นภรรยาของ ฮอร์เฮ วิลเลกัส บาเวียรา (Jorge Villegas Baviera) ซึ่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 2018 ด้วยอาการหัวใจวาย เธอมีบุตรธิดา 3 คน ได้แก่ วีตา อะมาลยา (Vita Amalya) เกิดในปี ค.ศ. 1985, มารา ยาสมิน (Mara Yasmin) เกิดในปี ค.ศ. 1986 และ ฮอร์เฮ วิตตอริโอ (Jorge Vittorio) เกิดในปี ค.ศ. 1991
1.2. Education
บาเวียราสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาการต่างประเทศ ด้วยเกียรตินิยม คุมเลาเด (cum laude) จากมหาวิทยาลัยฟิลิปปินส์ ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1979
ในฐานะนักศึกษาประวัติศาสตร์จีนสมัยใหม่ที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง เธอได้รับอนุญาตให้ทำการวิจัยในประเทศจีนเป็นครั้งแรกระหว่างปี ค.ศ. 1981 ถึง ค.ศ. 1983 ในช่วงเวลานี้ เธอได้เรียนรู้ภาษาจีน และได้รับประกาศนียบัตรจากสถาบันภาษาปักกิ่ง นอกจากนี้เธอยังได้เดินทางสำรวจพื้นที่ทางตอนเหนือและตะวันตกของประเทศอีกด้วย
ในปี ค.ศ. 1987 บาเวียราได้รับปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาเอเชียศึกษา โดยเน้นความเชี่ยวชาญด้านประเทศจีนและเอเชียตะวันออก และในปี ค.ศ. 2003 เธอได้รับปริญญาเอกสาขารัฐศาสตร์
2. Career
ไอรีน บาเวียรา มีบทบาทสำคัญในหลากหลายสถาบัน ทั้งในด้านวิชาการ การวิจัย และการบริหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านเอเชียศึกษาและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
2.1. Academic and Research Positions
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1980 ถึง ค.ศ. 1986 บาเวียราได้ทำงานในตำแหน่งนักวิจัยและผู้ฝึกสอนที่สถาบันบริการต่างประเทศของกระทรวงการต่างประเทศฟิลิปปินส์
จนถึงปี ค.ศ. 1990 เธอได้สอนที่คณะรัฐศาสตร์ของมหาวิทยาลัยฟิลิปปินส์ และหลังจากนั้นจนถึงปี ค.ศ. 1993 เธอได้ดำรงตำแหน่งผู้ประสานงานวิจัยที่ศูนย์ทรัพยากรเพื่อการพัฒนาฟิลิปปินส์-จีน (Philippine-China Development Resource Center)
ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ค.ศ. 1993 ถึงพฤษภาคม ค.ศ. 1998 บาเวียราเป็นหัวหน้าศูนย์ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและการศึกษาเชิงกลยุทธ์ของสถาบันบริการต่างประเทศ ในช่วงเวลาเดียวกัน ระหว่างปี ค.ศ. 1996 ถึง ค.ศ. 1997 เธอได้สอนควบคู่กันไปที่คณะรัฐศาสตร์ของมหาวิทยาลัยอาเตเนโอเดมะนิลา
ตั้งแต่เดือนมิถุนายน ค.ศ. 1998 ถึงธันวาคม ค.ศ. 2001 บาเวียราดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการบริหารของศูนย์ทรัพยากรเพื่อการพัฒนาฟิลิปปินส์-จีน และในขณะเดียวกันจนถึงเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2005 เธอเป็นรองศาสตราจารย์ที่ศูนย์เอเชียศึกษา มหาวิทยาลัยฟิลิปปินส์
ต่อมา ตั้งแต่เดือนกันยายน ค.ศ. 2003 ถึงตุลาคม ค.ศ. 2009 เธอยังดำรงตำแหน่งคณบดีของศูนย์เอเชียศึกษาอีกด้วย
ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2005 เธอได้ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์เต็มตัว และตั้งแต่เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2010 เธอเป็นหัวหน้าบรรณาธิการของวารสาร Asian Politics & Policy ขององค์การศึกษานโยบาย (Policy Studies Organization) ซึ่งตั้งอยู่ในวอชิงตัน ดี.ซี.
2.2. Leadership and Administrative Roles
นอกเหนือจากบทบาททางวิชาการและงานวิจัยแล้ว บาเวียรายังเป็นผู้นำและผู้บริหารในหลายองค์กร ที่สำคัญที่สุดคือเธอได้ดำรงตำแหน่งประธานและซีอีโอของมูลนิธิเอเชียแปซิฟิกพาร์ตเวย์สทูโพรเกรส (Asia Pacific Pathways to Progress Foundation)
3. Scholarly Contributions and Views
ไอรีน บาเวียรา ได้สร้างคุณูปการอย่างมากต่อสาขาวิชาจีนวิทยาและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการวิจัยที่เน้นประเด็นสำคัญและความก้าวหน้าทางความคิดของเธอ
3.1. Sinology and Research Focus
เธอได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญด้านประเทศจีนชั้นนำของประเทศฟิลิปปินส์ งานวิจัยของเธอครอบคลุมหลากหลายสาขา โดยมีหัวข้อหลักคือประวัติศาสตร์จีนสมัยใหม่ ความมั่นคงในเอเชียตะวันออก และความร่วมมือระดับภูมิภาค ซึ่งเป็นประเด็นที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความเข้าใจในพลวัตทางการเมืองของภูมิภาค
3.2. Evolution of Political Views
ในช่วงแรกของการศึกษาในต่างประเทศ บาเวียราเคยมีแนวคิดเป็นฝ่ายซ้าย อย่างไรก็ตาม ในระหว่างที่เธออาศัยอยู่ในประเทศจีนระหว่างปี ค.ศ. 1981 ถึง ค.ศ. 1983 เธอได้พัฒนาความสามารถในการ "รับรู้และหลีกเลี่ยงความตื้นเขินของการโฆษณาชวนเชื่อทางการเมือง" ทั้งของเหมา เจ๋อตงและเฟอร์ดินานด์ มาร์กอส การเปลี่ยนแปลงนี้สะท้อนให้เห็นถึงการตระหนักรู้และมุมมองที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นต่อธรรมชาติของการโฆษณาชวนเชื่อและการเมือง
4. Major Publications
ไอรีน บาเวียรามีผลงานตีพิมพ์สำคัญหลายชิ้นที่สะท้อนถึงความเชี่ยวชาญของเธอในด้านจีนวิทยาและความมั่นคงในภูมิภาค ได้แก่:
- Contemporary Political Attitudes and Behavior of the Chinese in Metro Manila (ทัศนคติและพฤติกรรมทางการเมืองร่วมสมัยของชาวจีนในเมโทร มะนิลา), ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1994
- Regional Security in East Asia: Challenges to Cooperation and Community Building (ความมั่นคงระดับภูมิภาคในเอเชียตะวันออก: ความท้าทายต่อความร่วมมือและการสร้างประชาคม), ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 2008
5. Personal Life
ไอรีน บาเวียรา สมรสกับ ฮอร์เฮ วิลเลกัส บาเวียรา (Jorge Villegas Baviera) ผู้ซึ่งจากไปก่อนหน้าเธอในปี ค.ศ. 2018 ด้วยอาการหัวใจวาย ทั้งคู่มีบุตรธิดารวม 3 คน ได้แก่ วีตา อะมาลยา (Vita Amalya) ซึ่งเกิดในปี ค.ศ. 1985, มารา ยาสมิน (Mara Yasmin) เกิดในปี ค.ศ. 1986 และ ฮอร์เฮ วิตตอริโอ (Jorge Vittorio) เกิดในปี ค.ศ. 1991
6. Death
ไอรีน บาเวียรา เสียชีวิตเมื่อเช้าวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 2020 ที่โรงพยาบาลซานลาซาโร (San Lazaro Hospital) ในมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ สาเหตุการเสียชีวิตของเธอคือโรคปอดบวมที่เกิดจากโควิด-19
เธอติดเชื้อนี้เมื่อวันที่ 12 มีนาคม ค.ศ. 2020 หลังจากที่เธอกลับมาจากเข้าร่วมการประชุมด้านความมั่นคงที่ปารีส ประเทศฝรั่งเศส เธอเป็นหนึ่งในสองผู้แทนชาวฟิลิปปินส์ที่เข้าร่วมการประชุมดังกล่าว (อีกคนคือ อลัน ที. ออร์ติซ) ที่สัมผัสโรคและต่อมาเสียชีวิตจากโควิด-19
7. Legacy and Assessment
ในฐานะนักรัฐศาสตร์และนักจีนวิทยาชั้นนำของประเทศฟิลิปปินส์ ไอรีน บาเวียรา ได้สร้างคุณูปการอันยิ่งใหญ่ต่อการศึกษาและทำความเข้าใจเกี่ยวกับประเทศจีนและกิจการในเอเชียตะวันออก
เส้นทางอาชีพทางวิชาการของเธอยาวนานหลายทศวรรษ เต็มไปด้วยงานวิจัย การสอน และบทบาทการเป็นผู้นำในสถาบันต่างๆ ที่มุ่งเน้นความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและเอเชียศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอได้รับการยกย่องในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่มองประเทศจีนอย่างละเอียดถี่ถ้วนและเป็นกลาง ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับฟิลิปปินส์ในการทำความเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ
มุมมองที่สำคัญของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงจากแนวคิดฝ่ายซ้ายไปสู่ความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับการโฆษณาชวนเชื่อทางการเมือง แสดงให้เห็นถึงความซื่อสัตย์ทางปัญญาและความทุ่มเทในการค้นหาความจริง
ผลงานตีพิมพ์ของเธอที่เน้นการเมืองจีนและความมั่นคงในเอเชียตะวันออกมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งต่อการสนทนาทางวิชาการและการกำหนดนโยบายในภูมิภาค การจากไปก่อนวัยอันควรของเธอจากโควิด-19 ถือเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของแวดวงวิชาการและความเชี่ยวชาญด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของฟิลิปปินส์