1. ภาพรวม
ทากาโอะ เอริกะ (高雄恵利加Takao Erikaภาษาญี่ปุ่น เกิดเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1987) เป็นอดีตนักเทนนิสหญิงชาวญี่ปุ่น ผู้ซึ่งอำลาวงการในปี ค.ศ. 2013 หลังจากโลดแล่นในระดับอาชีพมานานกว่า 10 ปี ทากาโอะมีชื่อเสียงจากการเป็นนักเทนนิสที่มีรูปร่างเล็ก (ส่วนสูงเพียง 150 cm) แต่กลับมีการตีที่ทรงพลัง และเป็นที่จดจำในฐานะผู้เล่นที่ใช้แบ็คแฮนด์สองมือ เธอสามารถคว้าแชมป์การแข่งขันเทนนิสชิงแชมป์แห่งชาติญี่ปุ่นประเภทหญิงเดี่ยวได้ถึง 2 สมัย ในปี ค.ศ. 2006 และ ค.ศ. 2012
เธอขึ้นถึงอันดับสูงสุดในอาชีพการงานคืออันดับ 128 ของโลกในประเภทหญิงเดี่ยว เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2006 และอันดับ 270 ของโลกในประเภทหญิงคู่ เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ. 2011 ตลอดอาชีพเธอทำเงินรางวัลรวมได้ 147.91 K USD
2. ชีวิตช่วงต้นและภูมิหลัง
ทากาโอะ เอริกะ เริ่มต้นเส้นทางเทนนิสตั้งแต่อายุยังน้อย และได้รับการฝึกฝนจากบุคคลสำคัญในวงการ ซึ่งหล่อหลอมให้เธอกลายเป็นนักเทนนิสอาชีพที่มีความโดดเด่น
2.1. การเกิด วัยเด็ก และการศึกษา
ทากาโอะ เอริกะ เกิดเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1987 ที่นาราชิโนะ จังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น เธอเริ่มเล่นเทนนิสเมื่ออายุได้ 7 ขวบ และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1998 เป็นต้นมา ทากาโอะได้รับการฝึกสอนจากเคียวโกะ นากัตสึกะ อดีตนักเทนนิสหญิงชื่อดังของญี่ปุ่น ความสัมพันธ์ระหว่างโค้ชและนักกีฬาคู่นี้ดำเนินไปนานถึง 10 ปี ก่อนจะสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 2008
ด้านการศึกษา ทากาโอะได้ออกจากโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นและตอนปลายชิบูยะ มากูฮาริ และหลังจากนั้นได้เข้าเรียนหลักสูตรการศึกษาทางไกลที่โรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายชิบะ ฮิงาชิ ก่อนจะสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายกาคุเงคังในหลักสูตรเดียวกัน
3. อาชีพนักเทนนิส
เส้นทางอาชีพนักเทนนิสของทากาโอะ เอริกะ โดดเด่นด้วยการคว้าแชมป์ระดับประเทศ และการพยายามเข้าสู่การแข่งขันระดับสูงอย่างต่อเนื่อง แม้จะเผชิญกับความท้าทายต่าง ๆ
3.1. การเริ่มต้นอาชีพ
ทากาโอะ เอริกะ ผันตัวเป็นนักเทนนิสอาชีพในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2005 ด้วยความมุ่งมั่นและพรสวรรค์ เธอเริ่มสร้างชื่อเสียงในระดับอาชีพอย่างรวดเร็ว
3.2. การคว้าแชมป์สำคัญ
หนึ่งในความสำเร็จที่โดดเด่นที่สุดในอาชีพของทากาโอะคือการคว้าแชมป์การแข่งขันเทนนิสชิงแชมป์แห่งชาติญี่ปุ่นประเภทหญิงเดี่ยวถึง 2 สมัย
- แชมป์ปี ค.ศ. 2006: ในการแข่งขันครั้งนี้ ทากาโอะในฐานะมือวางอันดับ 2 ของรายการ สามารถเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้เป็นครั้งแรก และเอาชนะไอโกะ นากามูระ ซึ่งเป็นมือวางอันดับ 1 ไปได้ด้วยสกอร์ 7-6, 6-4 คว้าแชมป์ได้สำเร็จ
- แชมป์ปี ค.ศ. 2012: เธอสามารถกลับมาคว้าแชมป์รายการเดียวกันนี้ได้อีกครั้งในอีก 6 ปีต่อมา โดยเอาชนะยามากิชิ เรียวซุกิในรอบชิงชนะเลิศ ทำให้เธอเป็นแชมป์ประเภทหญิงเดี่ยวของรายการนี้เป็นสมัยที่ 2
3.3. การเข้าร่วมรายการ WTA และแกรนด์สแลม
ทากาโอะ เอริกะ ไต่ขึ้นสู่จุดสูงสุดในอันดับโลกของสมาคมนักเทนนิสหญิง (WTA) โดยทำสถิติอันดับสูงสุดในประเภทหญิงเดี่ยวที่อันดับ 128 เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2006 และในประเภทหญิงคู่ที่อันดับ 270 เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ. 2011
เธอยังได้พยายามเข้าแข่งขันแกรนด์สแลม ซึ่งเป็นการแข่งขันเทนนิสที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 4 รายการของโลก เธอเริ่มลงแข่งขันในรอบคัดเลือกตั้งแต่ยูเอสโอเพน ปี ค.ศ. 2006 แต่ไม่เคยผ่านเข้าสู่รอบเมนดรอว์ได้สำเร็จ โดยมีผลงานในรอบคัดเลือกดังนี้:
- ออสเตรเลียนโอเพน 2007: ตกรอบคัดเลือก รอบแรก
- เฟรนช์โอเพน 2007: ตกรอบคัดเลือก รอบแรก
- วิมเบิลดัน 2007: ผ่านเข้ารอบคัดเลือก รอบที่ 2 แต่พ่ายให้กับอายูมิ โมริตะ จากญี่ปุ่นเช่นกัน ด้วยสกอร์ 1-6, 7-6, 1-6
- ยูเอสโอเพน 2007: ตกรอบคัดเลือก รอบแรก
3.4. รอบชิงชนะเลิศรายการ ITF Circuit
ทากาโอะ เอริกะ มีผลงานการแข่งขันในรอบชิงชนะเลิศของรายการITF Circuit ทั้งในประเภทเดี่ยวและคู่หลายครั้ง
3.4.1. รอบชิงชนะเลิศประเภทเดี่ยว
ตลอดอาชีพการงาน ทากาโอะคว้าแชมป์ประเภทเดี่ยวในรายการ ITF Circuit ได้ 4 รายการ และเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศแต่แพ้ไป 11 รายการ ดังตาราง:
ผลลัพธ์ | ลำดับ | วันที่ | การแข่งขัน | พื้นผิว | คู่ต่อสู้ | คะแนน |
---|---|---|---|---|---|---|
แพ้ | 1. | 31 ตุลาคม ค.ศ. 2004 | โตเกียว ญี่ปุ่น | ฮาร์ดคอร์ต | ยูริกะ เซมะ (ญี่ปุ่น) | 6-3, 6-7(4-7), 0-6 |
แพ้ | 2. | 24 เมษายน ค.ศ. 2005 | ยามางูจิ ญี่ปุ่น | คอร์ตดิน | ลอเรน เบรดมอร์ (ออสเตรเลีย) | 3-6, 2-6 |
แพ้ | 3. | 24 กรกฎาคม ค.ศ. 2005 | คูรูเมะ ญี่ปุ่น | คอร์ตหญ้า | เซีย ซูเหวย (ไต้หวัน) | 2-6, 3-6 |
แพ้ | 4. | 25 กันยายน ค.ศ. 2005 | อิบารากิ ญี่ปุ่น | ฮาร์ดคอร์ต | เปตรา เซตคอฟสกา (เช็กเกีย) | 6-2, 5-7, 3-6 |
ชนะ | 1. | 7 พฤษภาคม ค.ศ. 2006 | กิฟุ ญี่ปุ่น | คอร์ตพรม | ไอโกะ นากามูระ (ญี่ปุ่น) | 6-1, 5-7, 6-1 |
ชนะ | 2. | 9 กรกฎาคม ค.ศ. 2006 | นาโงยะ ญี่ปุ่น | ฮาร์ดคอร์ต | ชิโฮะ ฮิซามัตสึ (ญี่ปุ่น) | 4-6, 6-2, 6-0 |
ชนะ | 3. | 16 กรกฎาคม ค.ศ. 2006 | มิยาซากิ ญี่ปุ่น | คอร์ตพรม | โทโมโกะ โยเนมูระ (ญี่ปุ่น) | 7-5, 6-3 |
แพ้ | 5. | 6 สิงหาคม ค.ศ. 2006 | โทกาจิ ญี่ปุ่น | คอร์ตพรม | อายูมิ โมริตะ (ญี่ปุ่น) | 3-6, 6-4, 6-7(6-8) |
แพ้ | 6. | 22 ตุลาคม ค.ศ. 2006 | มากิโนฮาระ ญี่ปุ่น | คอร์ตพรม | จวง เจียหรง (ไต้หวัน) | 0-6, 4-6 |
แพ้ | 7. | 15 เมษายน ค.ศ. 2007 | นครโฮจิมินห์ เวียดนาม | ฮาร์ดคอร์ต | เซอิโกะ โอคาโมโตะ (ญี่ปุ่น) | 1-6, 2-6 |
แพ้ | 8. | 22 กรกฎาคม ค.ศ. 2007 | คูรูเมะ ญี่ปุ่น | คอร์ตหญ้า | อายูมิ โมริตะ (ญี่ปุ่น) | 1-6, 1-3 ret. |
ชนะ | 4. | 25 พฤษภาคม ค.ศ. 2008 | นากาโน่ ญี่ปุ่น | คอร์ตพรม | ลี จิน-อา (เกาหลีใต้) | 6-4, 6-1 |
แพ้ | 9. | 14 มิถุนายน ค.ศ. 2009 | โตเกียว ญี่ปุ่น | ฮาร์ดคอร์ต | เอริกะ เซมะ (ญี่ปุ่น) | 4-6, 0-6 |
แพ้ | 10. | 13 มิถุนายน ค.ศ. 2010 | โตเกียว ญี่ปุ่น | ฮาร์ดคอร์ต | ชูโกะ อาโอยามะ (ญี่ปุ่น) | 6-7(3-7), 3-6 |
แพ้ | 11. | 15 มกราคม ค.ศ. 2012 | ผิงกั่ว จีน | ฮาร์ดคอร์ต | จ้าว อี้จิง (จีน) | 2-6, 4-6 |
3.4.2. รอบชิงชนะเลิศประเภทคู่
ทากาโอะคว้าแชมป์ประเภทคู่ในรายการ ITF Circuit ได้ 2 รายการ และเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศแต่แพ้ไป 4 รายการ ดังตาราง:
ผลลัพธ์ | ลำดับ | วันที่ | การแข่งขัน | พื้นผิว | คู่หู | คู่ต่อสู้ | คะแนน |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ชนะ | 1. | 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2011 | เบอร์นี ออสเตรเลีย | ฮาร์ดคอร์ต | นัตสึมิ ฮามามูระ (ญี่ปุ่น) | โอลิเวีย โรกาวสกา (ออสเตรเลีย) แซลลี่ เพียร์ส (ออสเตรเลีย) | 6-2, 3-6, [10-7] |
แพ้ | 1. | 28 พฤษภาคม ค.ศ. 2011 | ชังวอน เกาหลีใต้ | ฮาร์ดคอร์ต | ยูริกะ เซมะ (ญี่ปุ่น) | จาน เฮ่าชิง (ไต้หวัน) เจิ้ง ซ่ายซ่าย (จีน) | 2-6, 6-4, [9-11] |
แพ้ | 2. | 3 กันยายน ค.ศ. 2011 | สึกุบะ ญี่ปุ่น | ฮาร์ดคอร์ต | คิม โซ-จอง (เกาหลีใต้) | จาน ชิน-เหวย (ไต้หวัน) ซู เหวิน-ซิน (ไต้หวัน) | 1-6, 1-6 |
แพ้ | 3. | 10 สิงหาคม ค.ศ. 2012 | บูร์ซา ตุรกี | คอร์ตดิน | เรมิ เทซูกะ (ญี่ปุ่น) | เมลานี คลาฟฟ์เนอร์ (ออสเตรีย) ลอรา ไอโออานา อันเดรย์ (โรมาเนีย) | 2-6, 2-6 |
ชนะ | 2. | 18 สิงหาคม ค.ศ. 2012 | อิสตันบูล ตุรกี | ฮาร์ดคอร์ต | เรมิ เทซูกะ (ญี่ปุ่น) | นิชา เลิศพิทักษ์สินชัย (ไทย) เพียงธาร ผลิพืช (ไทย) | 2-6, 7-6, [10-3] |
แพ้ | 4. | 25 พฤษภาคม ค.ศ. 2013 | คารูอิซาวะ ญี่ปุ่น | คอร์ตหญ้า | มิกิ มิยามูระ (ญี่ปุ่น) | ชิโฮะ อาคิตะ (ญี่ปุ่น) ซาจิเอะ อิชิซุ (ญี่ปุ่น) | 5-7, 6-7(8-10) |
3.5. การเข้าร่วมเฟดคัพ
ทากาโอะ เอริกะ ได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนทีมชาติญี่ปุ่นในการแข่งขันเฟดคัพ (ปัจจุบันคือ บิลลี่ จีน คิง คัพ) เป็นครั้งแรก เมื่อวันที่ 14-15 กรกฎาคม ค.ศ. 2007 โดยเป็นการแข่งขันรอบเพลย์ออฟเวิลด์กรุ๊ปกับเยอรมนี ซึ่งจัดขึ้นที่เมืองโตโยต้า ประเทศญี่ปุ่น ในการแข่งขันครั้งนั้น ทากาโอะสามารถสร้างผลงานที่น่าประทับใจด้วยการเอาชนะแอนเจลิค เคอร์เบอร์ นักเทนนิสชาวเยอรมัน ซึ่งขณะนั้นอยู่อันดับที่ 73 ของโลก ไปได้ด้วยสกอร์ 6-3, 6-2 อย่างไรก็ตาม ทีมญี่ปุ่นพ่ายแพ้ต่อเยอรมนีด้วยสกอร์รวม 2-3 คู่
3.6. การเปลี่ยนแปลงโค้ชและการฝึกซ้อม
ในปี ค.ศ. 2008 หลังจากความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนและอาจารย์กับเคียวโกะ นากัตสึกะดำเนินมานานถึง 10 ปี ทากาโอะ เอริกะ ได้ตัดสินใจยุติความสัมพันธ์นี้และย้ายฐานการฝึกซ้อมของเธอไปยังโอซากะ การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญนี้ถือเป็นการเริ่มต้นบทใหม่ในอาชีพของเธอ
4. รูปแบบการเล่น
ทากาโอะ เอริกะ เป็นนักเทนนิสถนัดขวา และมีลักษณะการตีแบ็คแฮนด์แบบสองมือ แม้ว่าเธอจะมีรูปร่างค่อนข้างเล็ก โดยมีส่วนสูงเพียง 150 cm และน้ำหนัก 52 kg ซึ่งถือว่าไม่โดดเด่นนักในหมู่นักเทนนิสอาชีพ แต่เธอกลับโดดเด่นด้วยพลังในการตีที่หนักหน่วง ซึ่งเป็นอาวุธสำคัญในการแข่งขันของเธอ
5. การอำลาวงการ
ทากาโอะ เอริกะ ได้ประกาศอำลาอาชีพนักเทนนิสอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 2013 การตัดสินใจครั้งนี้มีขึ้นภายหลังการแข่งขันการแข่งขันเทนนิสชิงแชมป์แห่งชาติญี่ปุ่นประจำปีนั้น ซึ่งนับเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่เธอได้ลงเล่นในสนามในฐานะนักเทนนิสอาชีพ โดยรวมแล้ว เธอใช้เวลาในITF Women's Circuit เป็นเวลา 10 ปี
6. มรดกและการประเมินผล
ทากาโอะ เอริกะ แม้จะไม่ได้ประสบความสำเร็จในระดับWTA Tour มากนัก แต่เธอได้สร้างมรดกที่สำคัญในวงการเทนนิสญี่ปุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการเป็นนักกีฬาที่มีรูปร่างเล็ก แต่สามารถแข่งขันและประสบความสำเร็จในระดับสูงได้
การคว้าแชมป์การแข่งขันเทนนิสชิงแชมป์แห่งชาติญี่ปุ่นถึงสองสมัยในปี ค.ศ. 2006 และ ค.ศ. 2012 แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่น ความสามารถ และความแข็งแกร่งทางจิตใจของเธอ เธอพิสูจน์ให้เห็นว่าขนาดร่างกายไม่ใช่ข้อจำกัดในการเล่นเทนนิส แต่พลังการตีและกลยุทธ์ที่เฉียบคมสามารถชดเชยข้อจำกัดทางกายภาพได้ ความสามารถในการเอาชนะคู่ต่อสู้ที่ตัวใหญ่กว่าด้วยการตีที่ทรงพลังและแม่นยำของเธอได้เป็นแรงบันดาลใจให้กับนักเทนนิสรุ่นใหม่ โดยเฉพาะผู้ที่มีรูปร่างเล็กกว่า ให้เชื่อมั่นในศักยภาพของตนเองและมุ่งมั่นพัฒนาทักษะ เพื่อก้าวข้ามข้อจำกัดทางกายภาพและบรรลุเป้าหมายในเส้นทางอาชีพ