1. ประวัติ
เซร์โจ กัสเตลลิตโต มีเส้นทางอาชีพที่ยาวนานและประสบความสำเร็จในวงการบันเทิงของอิตาลี โดยเริ่มต้นจากการแสดงละครเวที ก่อนจะผันตัวมาสู่ภาพยนตร์และโทรทัศน์ และในที่สุดก็ก้าวขึ้นเป็นผู้กำกับที่มีชื่อเสียง

1.1. การเกิดและภูมิหลัง
เซร์โจ กัสเตลลิตโต เกิดที่กรุงโรม ประเทศอิตาลี เมื่อปี ค.ศ. 1953 บิดามารดาของเขามีภูมิลำเนามาจากแคว้นโมลีเซและอาบรุซโซ ซึ่งตั้งอยู่ในอิตาลีใต้
1.2. การศึกษาและผลงานละครเวทีช่วงต้น
หลังจากสำเร็จการศึกษาจากสถาบันศิลปะการละครแห่งชาติซิลวิโอ ดามิโก (Silvio D'Amico National Academy of Dramatic Art) ในปี ค.ศ. 1978 เขาก็เริ่มต้นอาชีพในวงการละครเวทีสาธารณะของอิตาลี ผลงานแรกของเขาคือการแสดงในละครเรื่อง Measure for Measure ของวิลเลียม เชกสเปียร์ ที่โรงละครกรุงโรม (Teatro di Roma) นอกจากนี้ เขายังได้รับบทบาทในละครเวทีเรื่องอื่น ๆ เช่น La Madre ของแบร์โทลท์ เบรชท์, พ่อค้าแห่งเวนิส (Merchant of Venice) และ Candelaio ของจอร์ดาโน บรูโน
ที่โรงละครเจนัว (Teatro di Genova) กัสเตลลิตโตได้แสดงในบทบาทของทูเซนบัคในละครเรื่อง สามพี่น้อง (Three Sisters) ของอันตอน เชคอฟ และบทบาทของฌองในละครเรื่อง มิสจูลี่ (Miss Julie) ของโยฮัน ออกัสต์ สตรินด์แบร์ย ซึ่งทั้งสองเรื่องกำกับโดยโอโตมาร์ เครจชา ในช่วงหลายปีต่อมา เขายังคงแสดงในละครเวทีอีกหลายเรื่อง เช่น L'infelicità senza desideri และ Piccoli equivoci ที่เทศกาลสองโลก (Festival dei Due Mondi) ในเมืองสโปเลโต เขายังปรากฏตัวในละครเรื่อง Barefoot in the Park ของนีล ไซมอน ในช่วงเวลาที่เขาทำงานในวงการละครเวที เขาได้ร่วมงานกับนักแสดงชื่อดังหลายคน เช่น ลุยจิ สควาร์ซินา, อัลโด ตริออนโฟ และเอนโซ มูซี
1.3. การเข้าสู่วงการภาพยนตร์และโทรทัศน์
กัสเตลลิตโตเริ่มต้นอาชีพในวงการภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1983 โดยได้ร่วมแสดงกับมาร์เชลโล มาสโตรยันนี และมีแชล ปีกอลี ในภาพยนตร์เรื่อง The General of the Dead Army กำกับโดยลูเชียโน โตโวลี หลังจากนั้น เขาก็ปรากฏตัวในภาพยนตร์อีกหลายเรื่อง เช่น Sembra morto...มา è solo svenuto กำกับโดยเฟลีเช ฟารีนา, Little Misunderstandings โดยริคกี้ ตอญญัซซี และ Stasera a casa di Alice โดยคาร์โล แวร์โดเน
ชื่อเสียงของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากจากภาพยนตร์เรื่อง The Great Pumpkin กำกับโดยฟรันเชสกา อาร์คีบูกี และ The Star Maker กำกับโดยจูเซปเป ตอร์นาโตเร ในช่วงปลายทศวรรษ 1980 กัสเตลลิตโตยังได้ปรากฏตัวในมินิซีรีส์ทางโทรทัศน์ของอิตาลีหลายเรื่อง เช่น Un siciliano in Sicilia (ค.ศ. 1987), Cinque storie inquietanti (ค.ศ. 1987), Piazza Navona (ค.ศ. 1988), Cinéma (ค.ศ. 1988) และ Come stanno bene insieme (ค.ศ. 1989) นอกจากนี้ เขายังได้แสดงในมินิซีรีส์เรื่อง Victoire, ou la douleur des femmes (ค.ศ. 2000)
2. กิจกรรมหลักและความสำเร็จ
เซร์โจ กัสเตลลิตโต ได้สร้างผลงานที่โดดเด่นทั้งในฐานะนักแสดงและผู้กำกับ โดยมีบทบาทสำคัญที่สร้างชื่อเสียงและภาพยนตร์ที่ได้รับคำชื่นชมมากมาย
2.1. ผลงานการแสดง
ความสำเร็จที่แท้จริงของกัสเตลลิตโตมาพร้อมกับภาพยนตร์หลายเรื่อง ได้แก่ La famiglia, L'ultimo bacio, Caterina in the Big City, My Mother's Smile, Mostly Martha และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับภาพยนตร์เรื่อง Don't Move ซึ่งเขียนบทโดยมาร์กาเรต มาซซานตินี ภรรยาของเขาเอง ภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ ที่เขาร่วมแสดง ได้แก่ The Wedding Director กำกับโดยมาร์โก เบลล็อกคิโอ และ The Missing Star กำกับโดยจานนี อาเมลีโอ
ในปี ค.ศ. 2001 กัสเตลลิตโตได้รับรางวัลภาพยนตร์ยุโรป สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม (European Film Award for Best Actor) จากบทบาทในภาพยนตร์เรื่อง Mostly Martha และในปี ค.ศ. 2004 เขาก็ได้รับรางวัลเดวิด ดิ โดนาเตลโล สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม (David di Donatello Award for Best Actor) จากภาพยนตร์เรื่อง Don't Move ซึ่งเขาร่วมแสดงและกำกับด้วย
ในประเทศฝรั่งเศส กัสเตลลิตโตรับบทนำชายคู่กับฌาน บาลีบาร์ ในภาพยนตร์เรื่อง Va savoir (ค.ศ. 2001) ความสำเร็จล่าสุดของเขาในฐานะนักแสดงคือบทบาทของปาเดร ปีโอ ในภาพยนตร์เรื่อง Padre Pio: Miracle Man ซึ่งอาจถือเป็นบทบาทที่สำคัญที่สุดในอาชีพของเขา นอกจากนี้ เขายังรับบทเป็นพระเจ้ามิราซ ตัวร้ายในภาพยนตร์เรื่อง อภินิหารตำนานแห่งนาร์เนีย ตอน เจ้าชายแคสเปี้ยน (The Chronicles of Narnia: Prince Caspian) เมื่อไม่นานมานี้ กัสเตลลิตโตยังได้รับบทเป็นคาร์ดินัลเทเดสโกในภาพยนตร์เรื่อง Conclave ซึ่งเป็นการแสดงที่ได้รับเสียงชื่นชมอย่างกว้างขวางจากนักวิจารณ์ภาพยนตร์
2.2. ผลงานการกำกับ
ภาพยนตร์เรื่องแรกที่กัสเตลลิตโตกำกับคือ Libero Burro (ค.ศ. 1999) ตามมาด้วย Don't Move (ค.ศ. 2004) ซึ่งประสบความสำเร็จอย่างสูงและทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมและบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (ร่วมกับภรรยา) จากรางวัลเดวิด ดิ โดนาเตลโล ภาพยนตร์เรื่องล่าสุดที่เขากำกับคือ Twice Born (ค.ศ. 2012) ซึ่งได้เข้าฉายในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโทรอนโตในปีเดียวกัน แต่ไม่ได้รับการตอบรับที่ดีนักจากสื่อภาษาอังกฤษ
2.3. ผลงานทางโทรทัศน์
นอกเหนือจากผลงานภาพยนตร์แล้ว กัสเตลลิตโตยังมีส่วนร่วมในผลงานทางโทรทัศน์หลายเรื่อง เขาปรากฏตัวในซีรีส์โทรทัศน์ของอิตาลีเรื่อง In Treatment ในบทบาทของจิโอวานนี นอกจากนี้ เขายังแสดงในภาพยนตร์โทรทัศน์และมินิซีรีส์หลายเรื่องในช่วงแรกของอาชีพ
3. ชีวิตส่วนตัว
กัสเตลลิตโตแต่งงานกับมาร์กาเรต มาซซานตินี ซึ่งเป็นทั้งนักแสดงหญิงและนักเขียน ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสี่คน หนึ่งในนั้นคือปีเอโตร กัสเตลลิตโต ซึ่งได้เจริญรอยตามบิดาในฐานะนักแสดงและผู้กำกับภาพยนตร์ นอกจากนี้ กัสเตลลิตโตยังมีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษและภาษาฝรั่งเศสได้อย่างคล่องแคล่ว
4. รางวัล
เซร์โจ กัสเตลลิตโต ได้รับรางวัลอันทรงเกียรติมากมายตลอดอาชีพการงานของเขา ทั้งในระดับชาติและนานาชาติ ซึ่งสะท้อนถึงความสามารถอันโดดเด่นของเขาในฐานะนักแสดงและผู้กำกับ
- ค.ศ. 1990: รางวัลเดวิด ดิ โดนาเตลโล สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Tre colonne in cronaca
- ค.ศ. 1993: รางวัลเดวิด ดิ โดนาเตลโล สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Il grande cocomero
- ค.ศ. 1993: รางวัลลูกโลกทองคำของอิตาลี (Italian Golden Globe Award) สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Il grande cocomero
- ค.ศ. 1995: เทศกาลภาพยนตร์เวนิส รางวัลปาซิเนตติ (Pasinetti Award) สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง The Star Maker
- ค.ศ. 1996: รางวัลซิลเวอร์ริบบอน (Silver Ribbon) จากสมาคมนักข่าวภาพยนตร์แห่งชาติอิตาลี (Italian National Syndicate of Film Journalists) สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง The Star Maker
- ค.ศ. 2000: รางวัลกรังด์ปรีซ์จากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติมงส์ (Mons International Festival Grand Prize) สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Libero Burro
- ค.ศ. 2002: รางวัลภาพยนตร์ยุโรป สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Mostly Martha
- ค.ศ. 2002: รางวัลขวัญใจผู้ชมจากเทศกาลภาพยนตร์เฟลียโน (Flaiano Film Festival Audience Award) สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง My Mother's Smile
- ค.ศ. 2002: รางวัลลูกโลกทองคำของอิตาลี สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง My Mother's Smile
- ค.ศ. 2002: รางวัลซิลเวอร์ริบบอน จากสมาคมนักข่าวภาพยนตร์แห่งชาติอิตาลี สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง My Mother's Smile
- ค.ศ. 2002: รางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติมงส์ สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Mostly Martha
- ค.ศ. 2003: รางวัลโกลเดนเปกาซัสจากรางวัลนานาชาติเฟลียโน (Flaiano International Prize Golden Pegasus) สาขานักแสดงโทรทัศน์ยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Ferrari
- ค.ศ. 2003: รางวัลซานต์จอร์ดี (Sant Jordi Award) สาขานักแสดงต่างประเทศยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Mostly Martha, Unfair Competition และ Who Knows?
- ค.ศ. 2004: รางวัลเดวิด ดิ โดนาเตลโล สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Don't Move
- ค.ศ. 2004: รางวัลขวัญใจผู้ชมจากเทศกาลภาพยนตร์เฟลียโน สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Don't Move
- ค.ศ. 2004: รางวัลลูกโลกทองคำของอิตาลี สาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Don't Move
- ค.ศ. 2005: รางวัลซิลเวอร์ริบบอน จากสมาคมนักข่าวภาพยนตร์แห่งชาติอิตาลี สาขาบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Don't Move
- ค.ศ. 2006: เทศกาลภาพยนตร์เวนิส รางวัลปาซิเนตติ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง The Missing Star
- ค.ศ. 2007: รางวัลซิลเวอร์ริบบอน สาขาซิลเวอร์ริบบอนยุโรป จากสมาคมนักข่าวภาพยนตร์แห่งชาติอิตาลี สำหรับมาสเตอร์คลาสของเขาที่เทศกาลภาพยนตร์กาน
- ค.ศ. 2009: รางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากเทศกาลภาพยนตร์โรม (Rome Film Fest Award) สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Raise Your Head
- ค.ศ. 2020: รางวัลพริกซ์ไอริส (Prix Iris) สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Mafia Inc.
- ค.ศ. 2024: รางวัลแซกอวอร์ดส์ (Screen Actors Guild Award) สาขาการแสดงยอดเยี่ยมโดยทีมนักแสดงในภาพยนตร์ สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Conclave
5. ผลงานภาพยนตร์และโทรทัศน์
เซร์โจ กัสเตลลิตโต มีผลงานการแสดงและกำกับภาพยนตร์และโทรทัศน์จำนวนมากตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา
5.1. ผลงานการแสดง
ปี | ชื่อเรื่อง | บทบาท | หมายเหตุ |
---|---|---|---|
1981 | Three Brothers | ผู้ก่อการร้าย | ไม่ระบุชื่อในเครดิต |
1981 | Carcerato | สกาปริชชาติเอลโล | |
1983 | The General of the Dead Army | ผู้เชี่ยวชาญ | |
1984 | Western di cose nostre | ภาพยนตร์โทรทัศน์ | |
1984 | Il momento magico | โรแบร์โต | |
1986 | Carefree Giovanni | จิโอวานนี เซนซาเปนซีเอรี / อิล ดูคา ดิ กันเตลโม | |
1986 | Sembra morto... ma è solo svenuto | โรมาโน ดูรันติ | |
1987 | The Family | คาร์เลตโต (วัยผู้ใหญ่) | |
1987 | Dolce assenza | วิตตอริโอ | |
1987 | Non tutto rosa | ||
1987 | Il mistero del panino assassino | ||
1988 | Love and Fear | โรแบร์โต | |
1988 | The Big Blue | โนเวลลี | |
1989 | Little Misunderstandings | เปาโล | |
1990 | Un cane sciolto | ผู้พิพากษา เด ซานติส | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
1990 | Tre colonne in cronaca | ควินโต เชคโคนี - นักข่าว | |
1990 | Alberto Express | อัลเบร์โต กาปูอาโน | |
1990 | I taràssachi | ||
1990 | Una fredda mattina di maggio | รุจเจโร มานนิ | |
1990 | Stasera a casa di Alice | ฟิลิปโป | |
1991 | Un cane sciolto 2 | ดาริโอ เด ซานติส | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
1991 | The Flesh | เปาโล | |
1991 | Rossini! Rossini! | จิโออักคีโน รอสซีนี (วัยหนุ่ม) | |
1992 | Un cane sciolto 3 | ผู้พิพากษา เด ซานติส | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
1992 | Nero | เฟเดริโก | |
1992 | Nessuno | เอลิโอ โตรเปีย | |
1993 | The Great Pumpkin | อาร์ตูโร | |
1993 | Toxic Affair | มิสเตอร์ เรย์-แบน | |
1994 | With Closed Eyes | อัลเบร์โต | |
1995 | The Star Maker | โจ โมเรลลี | |
1995 | Il grande Fausto | เฟาสโต คอปปี | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
1996 | Le cri de la soie | กาเบรียล เดอ วิลเลอเมอร์ | |
1996 | Portraits chinois | กุยโด | |
1996 | Hotel paura | คาร์โล รุจเจรี | |
1996 | Silenzio... si nasce | อิล ฟอร์เต | |
1997 | Quadrille | คาร์ล เฮริกสัน | |
1997 | Pronto | ทอมมี่ 'เดอะ ซิป' บัคส์ | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
1997 | Don Milani: Il priore di Barbiana | ดอน ลอเรนโซ มีลานี | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
1998 | Que la lumière soit | พระเจ้า (นักท่องเที่ยว) | |
1998 | For Sale | ลุยจิ พรีโม | |
1999 | Libero Burro | ลิเบโร บูร์โร | |
2000 | Padre Pio: Miracle Man | ปาเดร ปีโอ ดา ปีเอเตรลชีนา / ฟรันเชสโก ฟอร์โจเน | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
2001 | The Last Kiss | ศาสตราจารย์ ยูจีนิโอ โบเนตติ | |
2001 | Unfair Competition | เลโอเน เดลลาโรคคา | |
2001 | Laguna | โจ / ลุงของโทมัส | |
2001 | Who Knows? | อูโก | |
2001 | Mostly Martha | มาริโอ | |
2002 | My Mother's Smile | เออร์เนสโต ปิคเซียฟูโอโค | |
2003 | Ferrari | เอนโซ เฟอร์รารี | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
2003 | Caterina in the Big City | จานคาร์โล ยาโคโวนี | |
2004 | Don't Move | ติโมเตโอ | |
2004 | Ne quittez pas! | เฟลิกซ์ มันเดล | |
2004 | Maigret: La trappola | ฌูล แมเกรต์ | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
2004 | Maigret: L'ombra cinese | ฌูล แมเกรต์ | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
2006 | The Wedding Director | ฟรังโก เอลิกา | |
2006 | Paris, je t'aime | เลอ มารี | (ส่วน "Bastille") |
2006 | The Missing Star | วินเชนโซ บูโอนาโวลอนตา | |
2006 | Arthur and the Invisibles | เลอ เชฟ เดอ การ์ | ภาคภาษาฝรั่งเศส, ให้เสียง |
2008 | Fuga per la libertà: L'aviatore | มัสซิโม เตกลิโอ | ภาพยนตร์โทรทัศน์ |
2008 | The Chronicles of Narnia: Prince Caspian | พระเจ้ามิราซ | |
2008 | O professore | ปีเอโตร ฟิโลโดมินี | |
2009 | Italians | ฟอร์ตูนาโต | (ส่วนแรก) |
2009 | Around a Small Mountain | วิตตอริโอ | |
2009 | Bets and Wedding Dresses | ฟรังโก คัมปาเนลลา | |
2009 | Raise Your Head | เมโร | |
2010 | Love & Slaps | มาร์เชลโล ซินิบัลดี | |
2012 | Twice Born | จูเลียโน | |
2012 | A Perfect Family | เลโอเน | |
2013-2015 | In Treatment | จิโอวานนี มารี | 37 ตอน |
2014 | La buca | ออสการ์ | |
2017 | Piccoli crimini coniugali | ||
2017 | Fortunata | อินเฟอร์มีเอเร / คาราบินิเอเร | |
2018 | Il tuttofare | โตตี เบลลาเตลลา | |
2018 | Dreamfools | เซร์โจ | |
2020 | Mafia Inc. | แฟรงค์ ปาเตร์โน | |
2020 | The Bad Poet | กาบรีเอเล ดันนุนซีโอ | |
2022 | Dante | โจวันนี บอกกัชโช | |
2023 | The Best Century of My Life | กุสตาโว ดิโอตาเลวี | |
2023 | Enea | เซเลสเต | |
2024 | Romeo Is Juliet | เฟเดริโก แลนดี ปอร์รินี | |
2024 | Conclave | คาร์ดินัล เทเดสโก |
5.2. ผลงานการกำกับ
ปี | ชื่อเรื่อง | หมายเหตุ |
---|---|---|
1999 | Libero Burro | |
2004 | Don't Move | |
2010 | Love & Slaps | |
2012 | Twice Born | |
2015 | You Can't Save Yourself Alone | |
2017 | Lucky |