1. ภาพรวม
ยามาชิโระ ฮิโรชิ (山城宏Yamashiro Hiroshiภาษาญี่ปุ่น) เกิดเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 1958 เป็นนักหมากล้อมมืออาชีพชาวญี่ปุ่น สังกัดสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น (Nihon Ki-in) สำนักงานใหญ่ภาคกลาง เขาเป็นลูกศิษย์ของชิมะมุระ โทชิฮิโระ ดั้ง 9 และเข้าสู่วงการมืออาชีพในปี ค.ศ. 1972 ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้รับการเลื่อนขั้นเป็นดั้ง 9 ในปี ค.ศ. 1985 และเป็นที่รู้จักในวงการจากสไตล์การเล่นที่เรียกว่า 'ชินโตริว' (สไตล์การแทรกซึม) ซึ่งเน้นการเก็บพื้นที่อย่างเหนียวแน่นและการไล่บี้ที่แข็งแกร่งในช่วงกลางเกมถึงปลายเกม
ตลอดอาชีพของเขา เขาคว้าตำแหน่งโอคังเซ็น (Okan) ได้ถึง 15 สมัย ซึ่งเป็นสถิติสูงสุดของรายการนี้ แม้ว่าจะได้ท้าทายตำแหน่งสำคัญระดับ "7 รายการใหญ่" ของญี่ปุ่นถึง 6 ครั้ง แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์มาครองได้เลย ทำให้เขาได้รับการกล่าวขานว่าเป็นหนึ่งใน 'เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของวงการหมากล้อม' (Seven Wonders of the Go world) ในด้านที่ยังไม่เคยได้แชมป์รายการใหญ่ นอกจากบทบาทในฐานะนักหมากล้อมแล้ว เขายังดำรงตำแหน่งบริหารในสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น เช่น รองผู้อำนวยการ และเป็นผู้จัดการทีมชาติหมากล้อมของญี่ปุ่น รวมถึงการก่อตั้งโรงเรียนสอนหมากล้อมสำหรับเด็กเพื่อส่งเสริมการเล่นหมากล้อมในหมู่เยาวชน
2. ชีวิตช่วงต้นและการฝึกฝนหมากล้อม
ยามาชิโระ ฮิโรชิ มีความผูกพันกับการเล่นหมากล้อมมาตั้งแต่เด็ก และได้เข้ารับการฝึกฝนอย่างเข้มข้นเพื่อก้าวเข้าสู่วงการมืออาชีพ
2.1. การเกิดและวัยเด็ก
ยามาชิโระ ฮิโรชิ เกิดเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 1958 ที่เมืองชิโมะมัตสึ จังหวัดยามางูจิ ประเทศญี่ปุ่น เขาเริ่มเรียนรู้การเล่นหมากล้อมตั้งแต่อยู่ในโรงเรียนอนุบาล และแสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์และความสนใจในเกมนี้มาตั้งแต่ยังเด็ก
2.2. การฝึกงานและการเปิดตัวในฐานะมืออาชีพ
ในปี ค.ศ. 1965 เมื่ออายุได้ 6 ขวบ ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้จากบ้านเกิดมาอาศัยอยู่ที่เมืองนาโกย่า เพื่อเข้าเป็นลูกศิษย์ในบ้าน (内弟子uchideshiภาษาญี่ปุ่น) ของชิมะมุระ โทชิฮิโระ ดั้ง 9 ซึ่งเป็นนักหมากล้อมมืออาชีพที่มีชื่อเสียง และใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับชิมะมุระ โดจิโร่ ดั้ง 5 ผู้เป็นบุตรชายของอาจารย์ ในฐานะนักเรียนของสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น (Nihon Ki-in) เขาได้ฝึกฝนอย่างหนักและได้รับโอกาสในการเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของนักเรียนฝึกหัดของสมาคม (院生inseiภาษาญี่ปุ่น) ในปี ค.ศ. 1971 ในที่สุด ด้วยความมุ่งมั่นและความสามารถ เขาก็ประสบความสำเร็จในการเข้าสู่ระดับมืออาชีพในปี ค.ศ. 1972 และได้เป็นนักหมากล้อมสังกัดสำนักงานใหญ่ภาคกลางของสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น
3. อาชีพนักหมากล้อมมืออาชีพ
หลังจากเข้าสู่วงการมืออาชีพ ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้สร้างผลงานและเส้นทางอาชีพที่โดดเด่น ซึ่งรวมถึงการเลื่อนขั้นสู่ตำแหน่งดั้ง 9 และการท้าทายตำแหน่งสำคัญต่างๆ
3.1. ช่วงต้นอาชีพและการเริ่มต้นโดดเด่น
ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้รับการเลื่อนขั้นอย่างต่อเนื่องในอาชีพนักหมากล้อมมืออาชีพ โดยในปี ค.ศ. 1972 เขาได้รับตำแหน่งดั้ง 1 และในปีเดียวกันนั้นก็เลื่อนเป็นดั้ง 2 ต่อมาในปี ค.ศ. 1973 เขาได้เลื่อนเป็นดั้ง 3 และในปี ค.ศ. 1975 ได้เป็นดั้ง 4 ในปี ค.ศ. 1976 เขาได้เลื่อนเป็นดั้ง 5 และในปี ค.ศ. 1977 ขณะที่เป็นดั้ง 5 เขาสามารถเอาชนะ อิวะตะ ทัตสึอะกิ (岩田達明Iwata Tatsumiภาษาญี่ปุ่น) และคว้าแชมป์รายการ โอคังเซ็น (Okan) มาครองได้เป็นครั้งแรก ถือเป็นการเริ่มต้นที่โดดเด่นในอาชีพของเขา
ในปี ค.ศ. 1978 เขาได้เลื่อนเป็นดั้ง 6 และเข้าสู่ลีกของรายการ เมจินเซ็น (Meijin) เป็นครั้งแรก ซึ่งเป็นอีกหนึ่งความสำเร็จที่สำคัญ ในปี ค.ศ. 1979 เขาเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศของรายการ ชินจินโอเซ็น (Shinjin-O) ซึ่งเป็นการแข่งขันสำหรับนักหมากล้อมรุ่นใหม่ แต่พ่ายแพ้ให้กับ อิชิดะ อากิระ (石田章Ishida Akiraภาษาญี่ปุ่น) ไป 1-2 ในช่วงเวลานี้ เขาถูกจัดอยู่ในกลุ่ม 'สี่จตุรเทพหนุ่ม' (若手四天王Wakate Shitennoภาษาญี่ปุ่น) ร่วมกับ คาตาโอกะ ซาโตชิ (片岡聡Kataoka Satoshiภาษาญี่ปุ่น), โอ ริซเซย์ (王立誠O Risseiภาษาญี่ปุ่น) และ โคบายาชิ ซาโตรุ (小林覚Kobayashi Satoruภาษาญี่ปุ่น) และยังได้รับฉายาว่า 'เม็ดถั่วแห่งจูเกียว' (中京の豆ダイヤChukyo no Mame Daiyaภาษาญี่ปุ่น) ซึ่งเป็นฉายาที่ตามหลัง ฮาเนะ ยาซุมาสะ (羽根泰正Hane Yasumasaภาษาญี่ปุ่น) ผู้ได้รับฉายาว่า 'เพชรแห่งจูเกียว'
3.2. การท้าทายตำแหน่งสำคัญและความโดดเด่น
ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 ถึง 1990 ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้ก้าวขึ้นเป็นนักหมากล้อมแถวหน้าและท้าทายตำแหน่งสำคัญของญี่ปุ่นหลายรายการ
ในปี ค.ศ. 1981 เขาเลื่อนเป็นดั้ง 7 และในปี ค.ศ. 1982 เป็นดั้ง 8 ในปี ค.ศ. 1984 เขาได้ท้าทายตำแหน่งในรายการ โอซะเซ็น (Oza) แต่พ่ายแพ้ให้กับ คาโต มาซาโอะ (加藤正夫Kato Masaoภาษาญี่ปุ่น) ไป 0-3 ในปี ค.ศ. 1985 เขาได้รับการเลื่อนขั้นเป็นดั้ง 9 ซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดของนักหมากล้อมอาชีพ
ในปี ค.ศ. 1986 และ 1987 เขาได้ท้าทายตำแหน่ง ฮงอิมโบเซ็น (Honinbo) ติดต่อกันถึงสองครั้ง แต่พ่ายแพ้ให้กับ ทาเคมิยะ มาซากิ (武宮正樹Takemiya Masakiภาษาญี่ปุ่น) ไป 1-4 และ 0-4 ตามลำดับ การพ่ายแพ้ครั้งนี้ทำให้เขาได้ปรับเปลี่ยนรูปแบบการเล่นจากเดิมที่เน้นการเก็บพื้นที่ (地に辛いji ni karaiภาษาญี่ปุ่น) มาเป็นการเล่นหมากล้อมที่เน้นการสร้างรูปแบบขนาดใหญ่ (大模様oo moyoภาษาญี่ปุ่น) หรือความหนาแน่นของหิน ทำให้ขยายขอบเขตสไตล์การเล่นของตนเองให้กว้างขึ้น
ในปี ค.ศ. 1987 ในการแข่งขัน หมากล้อมซูเปอร์ญี่ปุ่น-จีน (Japan-China Super Go) เขาสามารถเอาชนะคู่แข่งได้ 5 คนติดต่อกัน แต่ก็พ่ายแพ้ให้กับ หม่า เสี้ยวชุน (马晓春Ma XiaochunChinese)
ในปี ค.ศ. 1992 เขาท้าทายตำแหน่ง คิเซ็น (Kisei) ซึ่งเป็นหนึ่งในรายการที่สำคัญที่สุดของญี่ปุ่น กับ โคบายาชิ โคอิจิ (小林光一Kobayashi Koichiภาษาญี่ปุ่น) เขาเริ่มต้นการแข่งขันด้วยการนำ 2-0 และรักษาสกอร์ 3-2 จนถึงเกมที่ 5 แต่ในเกมที่ 6 เขาพ่ายแพ้ และในเกมที่ 7 ซึ่งเป็นเกมตัดสิน แม้เขาจะเล่นได้เปรียบในช่วงท้ายเกม แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ไปอย่างเฉียดฉิวเพียงครึ่งแต้ม การวางหินที่เกิดขึ้นในเกมนั้น โดยเฉพาะการแทรกเข้าไปในตำแหน่งดาว (星hoshiภาษาญี่ปุ่น) ที่มีการคากาลิแบบโคเกมา และการขยายรูปหินสามช่อง ได้กลายเป็นรูปแบบที่นิยมและถูกเรียกว่า 'โจเซกิรายการคิเซ็นเซ็น' (棋聖戦定石Kiseisen Josekiภาษาญี่ปุ่น)
ในปี ค.ศ. 1993 เขาได้ท้าทายตำแหน่งฮงอิมโบเซ็นเป็นครั้งที่สาม แต่พ่ายแพ้ให้กับ โจ ชิคุน (조치훈Cho Chikunภาษาเกาหลี) ไป 1-4 ในครั้งนั้น โจ ชิคุน ได้ให้ความเห็นที่มีชื่อเสียงว่า "หมากล้อมของผมเหมือนโครงสร้างที่ทำจากตัวต่อที่เปราะบาง แต่หมากล้อมของคุณยามาชิโระเหมือนอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ซึ่งแตกต่างกัน"
ตลอดอาชีพของเขา ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้ท้าทายตำแหน่งสำคัญระดับ 7 รายการใหญ่ถึง 6 ครั้ง แต่ไม่สามารถคว้าแชมป์มาครองได้เลย ทำให้เขาได้รับการกล่าวขานว่าเป็นหนึ่งใน 'เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของวงการหมากล้อม' ซึ่งเป็นคำที่กล่าวถึงในหนังสือพิมพ์ นิฮง เคไซ ชิมบุน (日本経済新聞Nihon Keizai Shimbunภาษาญี่ปุ่น) ฉบับวันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2004 เนื่องจากเขายังไม่มีตำแหน่งแชมป์รายการใหญ่ติดตัว
3.3. ช่วงปลายอาชีพและเหตุการณ์สำคัญ
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2000 เป็นต้นมา ยามาชิโระ ฮิโรชิ ยังคงดำเนินกิจกรรมในฐานะนักหมากล้อมมืออาชีพและสร้างสถิติที่สำคัญ
ในปี ค.ศ. 2000, 2001, 2005 และ 2010 เขาคว้าแชมป์รายการโอคังเซ็นเพิ่มเติม ซึ่งเป็นการตอกย้ำความยิ่งใหญ่ในรายการประจำภูมิภาคนี้ โดยในปี ค.ศ. 2010 เขาคว้าแชมป์โอคังเซ็นเป็นสมัยที่ 15 ทำลายสถิติผู้ที่คว้าแชมป์รายการนี้ได้มากที่สุด นอกจากนี้ในปีเดียวกัน เขายังได้เข้าสู่ลีกบีของการแข่งขันคิเซ็นเซ็น ซึ่งเขาทำผลงานได้ 4 ชนะ 1 แพ้ เท่ากับ อิยามะ ยูตะ (井山裕太Iyama Yutaภาษาญี่ปุ่น) แต่เนื่องจากมีลำดับความสำคัญสูงกว่า อิยามะจึงได้เป็นผู้ชนะลีก
ในปี ค.ศ. 2008 เขาทำสถิติชนะรวม 1,000 ครั้งในการแข่งขันอย่างเป็นทางการ (แพ้ 492 ครั้ง เสมอ 7 ครั้ง) ซึ่งทำให้เขากลายเป็นนักหมากล้อมคนที่ 10 ในประวัติศาสตร์ที่ทำสถิตินี้ได้
ในปี ค.ศ. 2016 เขาได้ย้ายสังกัดจากสำนักงานใหญ่ภาคกลางของสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่นมายังสำนักงานใหญ่โตเกียว และในปี ค.ศ. 2017 เมื่ออายุ 58 ปี 10 เดือน และหลังจากเข้าสู่วงการมืออาชีพมา 45 ปี 2 เดือน เขาสามารถทำสถิติชนะรวม 1,200 ครั้ง (แพ้ 616 ครั้ง เสมอ 7 ครั้ง) ด้วยอัตราการชนะ 0.661% ซึ่งเป็นนักหมากล้อมคนที่ 8 ในประวัติศาสตร์ที่ทำสถิตินี้ได้ หลังจากนั้นในปี ค.ศ. 2018 เพียงสองปีถัดมา เขาก็ได้ย้ายกลับไปสังกัดสำนักงานใหญ่ภาคกลางของสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่นดังเดิม
4. รูปแบบการเล่น
ยามาชิโระ ฮิโรชิ เป็นที่รู้จักจากรูปแบบการเล่นหมากล้อมที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา โดยมีชื่อเรียกเฉพาะว่า 'ชินโตริว' (浸透流Shintoryuภาษาญี่ปุ่น) หรือ 'สไตล์การแทรกซึม' รูปแบบนี้มีลักษณะเด่นคือ การเล่นที่เน้นการเก็บพื้นที่อย่างเหนียวแน่น (地に辛いji ni karaiภาษาญี่ปุ่น) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงต้นเกม เขามักจะใช้กลยุทธ์ที่แม่นยำในการบุกเข้าไปในพื้นที่ของคู่ต่อสู้เพื่อสร้างพื้นที่เป็นของตนเอง นอกจากนี้ เขายังมีความสามารถที่แข็งแกร่งในการไล่บี้และกดดันคู่ต่อสู้ (追い込みoikomiภาษาญี่ปุ่น) ในช่วงกลางเกมและปลายเกม ทำให้เขามักจะพลิกสถานการณ์กลับมาได้เปรียบในช่วงท้ายของการแข่งขัน
หลังจากการพ่ายแพ้ในรายการฮงอิมโบเซ็นติดต่อกันสองครั้งในปี ค.ศ. 1986 และ 1987 เขาได้รับการกล่าวขานว่าได้ขยายขอบเขตสไตล์การเล่นของตนเองให้กว้างขึ้น จากเดิมที่เน้นการเก็บพื้นที่อย่างระมัดระวัง ก็เริ่มที่จะเล่นหมากล้อมที่เน้นการสร้างรูปแบบขนาดใหญ่ (大模様oo moyoภาษาญี่ปุ่น) หรือหินที่หนาแน่น (厚い碁atsui goภาษาญี่ปุ่น) มากขึ้น ทำให้เขาสามารถปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ต่างๆ ในเกมได้หลากหลายยิ่งขึ้น
5. ความสำเร็จและสถิติ
ยามาชิโระ ฮิโรชิ มีความสำเร็จและสถิติที่น่าประทับใจตลอดอาชีพนักหมากล้อมมืออาชีพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการคว้าตำแหน่งโอคังเซ็นและการเป็นรองแชมป์ในรายการสำคัญหลายรายการ
5.1. ภาพรวมตำแหน่งและสถิติในประเทศ
ยามาชิโระ ฮิโรชิ เป็นผู้ที่คว้าแชมป์รายการ โอคังเซ็น (Okan) ได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยได้รับรางวัลรวม 15 สมัย และเป็นรองแชมป์ในรายการสำคัญหลายรายการทั้งในประเทศและต่างประเทศ ดังรายละเอียดในตารางด้านล่าง:
Title | Wins | Runners-up |
---|---|---|
โอคังเซ็น (Okan) | 15 (1977, 1981, 1982, 1984-1987, 1993-1996, 2000, 2001, 2005, 2010) | 11 (1978, 1983, 1988, 1997, 1998, 2002, 2004, 2006, 2008, 2009, 2011) |
คิเซ็น (Kisei) | 1 (1992) | |
ฮงอิมโบเซ็น (Honinbo) | 3 (1986, 1987, 1993) | |
เท็งเง็นเซ็น (Tengen) | 1 (1992) | |
โอซะเซ็น (Oza) | 1 (1984) | |
ชินจินโอเซ็น (Shinjin-O) | 1 (1979) | |
Total | 15 | 18 |
นอกจากตำแหน่งและสถิติการเป็นรองแชมป์ใน 7 รายการใหญ่แล้ว เขายังได้รับรางวัลชนะเลิศในรายการอื่น ๆ ในประเทศ ได้แก่:
- ชนะเลิศรายการ โกะดันเซ็น (Godan-sen) (การแข่งขันสำหรับนักหมากล้อมดั้ง 5): ค.ศ. 1977
- ชนะเลิศรายการ โรคุคาคุดันเซ็น (Rokukakudan-sen) (การแข่งขันสำหรับนักหมากล้อมดั้ง 6): ค.ศ. 1981
และมีสถิติการเข้าสู่ลีกของรายการสำคัญดังนี้:
- เมจินเซ็น ลีก: 5 สมัย
- ฮงอิมโบเซ็น ลีก: 9 สมัย
- คิเซ็น ลีก (รวม S ลีก): 7 สมัย
5.2. สถิติการแข่งขันระดับนานาชาติ
ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้เข้าร่วมการแข่งขันระดับนานาชาติหลายรายการ โดยมีสถิติที่น่าสนใจดังนี้:
- ฟูจิตสึคัพ (Fujitsu Cup): เข้ารอบ 8 คนสุดท้าย ค.ศ. 1990
- ถ้วยทงยางหลักทรัพย์เวิลด์แชมเปียนชิป (Tong Yang Securities Cup World Championship): เข้ารอบ 4 คนสุดท้าย ค.ศ. 1995
- การแข่งขันหมากล้อมญี่ปุ่น-จีน (Japan-China Go Match):
- ค.ศ. 1984: แพ้ เฉียน อวี้ผิง (钱宇平Qian YupingChinese) 1-2
- ค.ศ. 1988: แพ้ หม่า เสี้ยวชุน (马晓春Ma XiaochunChinese) 1-2
- หมากล้อมซูเปอร์ญี่ปุ่น-จีน (Japan-China Super Go):
- ค.ศ. 1986: แพ้ เนี่ย เว่ยผิง (聂卫平Nie WeipingChinese) 0-1
- ค.ศ. 1987: ชนะ หวัง ฉวิน (王群Wang QunChinese), เฉียน อวี้ผิง (钱宇평Qian YupingChinese), รุ่ย ไหน่เหว่ย (芮廼偉Rui NaiweiChinese), เจียง จูจิ่ว (江鋳久Jiang ZhujiuChinese), เฉา ต้าหยวน (曹大元Cao DayuanChinese) 5-0 ก่อนแพ้ หม่า เสี้ยวชุน (马晓春Ma XiaochunChinese) 0-1 รวม 5-1
- ค.ศ. 1989: ชนะ จาง เหวินตง (张文东Zhang WendongChinese) 1-0 ก่อนแพ้ อวี๋ ปิน (俞斌Yu BinChinese) 0-1 รวม 1-1
- ค.ศ. 1992: แพ้ หม่า เสี้ยวชุน (马晓ชุนMa XiaochunChinese) 0-1
- ค.ศ. 1994: ชนะ หลิว เสี้ยวควัง (刘小光Liu XiaoguangChinese), เฉิน หลินซิน (陈临新Chen LinxinChinese) 2-0 ก่อนแพ้ เฉา ต้าหยวน (曹大元Cao DayuanChinese) 0-1 รวม 2-1
- ถ้วยจินโร SBS เวิลด์โกะสตรองเกสต์ (Jinro Cup SBS World Go Strongest):
- ค.ศ. 1994: ชนะ เฉา ต้าหยวน (曹大元Cao DayuanChinese) 1-0 ก่อนแพ้ ซอ บงซู (서봉수Seo Bong-sooภาษาเกาหลี) 0-1 รวม 1-1
- ค.ศ. 1996: แพ้ ยู ชังฮยอก (유창혁Yu Ch'ang-hyeokภาษาเกาหลี) 0-1
6. กิจกรรมด้านบริหารและการฝึกสอน
นอกเหนือจากบทบาทในฐานะนักหมากล้อมมืออาชีพ ยามาชิโระ ฮิโรชิ ยังมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกิจกรรมด้านบริหารและการฝึกสอนเพื่อส่งเสริมวงการหมากล้อม
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2006 ถึง 2012 เขาทำหน้าที่เป็นประธานคณะกรรมการนักหมากล้อมของสำนักงานใหญ่ภาคกลางของสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น และในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2012 เขาได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งรองผู้อำนวยการของสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น นอกจากนี้ ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2013 เขายังได้เข้ารับตำแหน่งผู้จัดการทีมชาติหมากล้อมของญี่ปุ่นในทีม "GO・碁・ジャパン" เพื่อเป็นผู้นำและฝึกสอนนักหมากล้อมรุ่นใหม่ของประเทศ
ยามาชิโระ ฮิโรชิ ยังให้ความสำคัญกับการปลูกฝังความรักในหมากล้อมให้แก่เด็กๆ โดยได้เปิดโรงเรียนสอนหมากล้อมสำหรับเด็กชื่อ "โรงเรียนสอนหมากล้อมสำหรับเด็กยามาชิโระ ฮิโรชิ" ในเมืองนาโกย่า ซึ่งเป็นความพยายามในการส่งเสริมและพัฒนานักหมากล้อมรุ่นเยาว์ในภูมิภาคจูเกียว
7. ผลงานเขียน
ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้ประพันธ์หนังสือและสิ่งพิมพ์ที่เกี่ยวข้องกับหมากล้อมหลายเล่ม ซึ่งเป็นการถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ของเขาให้กับผู้เล่นในระดับต่างๆ:
- สึเมะโกะ จอยบุ๊กส์ 9: ฉบับระดับกลาง (詰碁ジョイブックス 9 中級編Tsumego Joy Books 9 Chūkyū-henภาษาญี่ปุ่น) จัดพิมพ์โดย สมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น ค.ศ. 1982
- สึเมะโกะ 100 เพื่อความแข็งแกร่ง: เพิ่มพลังการเล่นจริง (強くなる詰め碁100 実戦力をアップするTsuyokunaru Tsumego 100 Jissenryoku o Appu Suruภาษาญี่ปุ่น) จัดพิมพ์โดย นิฮง บุงเกอิฉะ (日本文芸社Nihon Bungeishaภาษาญี่ปุ่น) ค.ศ. 1986
- การลบและการกระตุ้น (หนังสืออุโร) (消しと利かし (烏鷺うろブックス)Keshito Kikashi (Uro Books)ภาษาญี่ปุ่น) จัดพิมพ์โดย สมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น ค.ศ. 1989
- บันทึกการแข่งขันคิเซ็น รอบชิงชนะเลิศ 7 เกม: คิเซ็น โคบายาชิ โคอิจิ - ผู้ท้าชิงยามาชิโระ ฮิโรชิ (棋聖決定七番勝負 激闘譜〈第16期〉棋聖 小林光一-挑戦者 山城宏Kisei Kettei Nanaban Shobu Gekitoufu
Kisei Kobayashi Koichi - Chosen-sha Yamashiro Hiroshi ภาษาญี่ปุ่น) จัดพิมพ์โดย โยมิอุริ ชิมบุนฉะ (読売新聞社Yomiuri Shimbun-shaภาษาญี่ปุ่น) ค.ศ. 1992 - กลยุทธ์การวางหินของยามาชิโระ ฮิโรชิ: 50 ท่าแรกที่รับประกันชัยชนะ (山城宏の置碁戦術 序盤50手必勝法Yamashiro Hiroshi no Okigo Senjutsu Joban 50-te Hisshohoภาษาญี่ปุ่น) จัดพิมพ์โดย นิฮง โฮโซ ชุปปัน เคียวไค (日本放送出版協会Nihon Hoso Shuppan Kyokaiภาษาญี่ปุ่น) ค.ศ. 1996
- ยามาชิโระ ฮิโรชิ คอลเลกชันเกมหมาก (10) (山城宏 打碁鑑賞シリーズ(10)Yamashiro Hiroshi Uchi Go Kansho Series (10)ภาษาญี่ปุ่น) จัดพิมพ์โดย สมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น ค.ศ. 2005
8. รางวัลและเกียรติยศ
ตลอดอาชีพนักหมากล้อมมืออาชีพ ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้รับรางวัลและเกียรติยศต่างๆ จากสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่นและองค์กรอื่นๆ เพื่อยกย่องความสำเร็จและการมีส่วนร่วมของเขาในวงการ:
- รางวัลคิโดะ (Kido Award):
- รางวัลนักหมากล้อมหน้าใหม่ยอดเยี่ยม ค.ศ. 1973
- รางวัลนักหมากล้อมยอดเยี่ยม ค.ศ. 1978
- รางวัลชนะมากที่สุด (38-10) รางวัลอัตราการชนะสูงสุด (0.792%) และรางวัลชนะติดต่อกันมากที่สุด (12 ครั้ง) ค.ศ. 1981
- รางวัลชนะติดต่อกันมากที่สุด (11 ครั้ง) ค.ศ. 1983
- รางวัลนักหมากล้อมผู้มีจิตวิญญาณการต่อสู้ยอดเยี่ยม ค.ศ. 1984
- รางวัลทักษะยอดเยี่ยม ค.ศ. 1986
- รางวัลอัตราการชนะสูงสุด (28-7, 0.8%) ค.ศ. 2011
- รางวัล สึจิคาวะ (Tsuchikawa Award): ค.ศ. 1985, 1987, 2011
9. มรดกและการประเมิน
ยามาชิโระ ฮิโรชิ ได้ทิ้งมรดกที่สำคัญไว้ในวงการหมากล้อมญี่ปุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการเป็นผู้คว้าแชมป์รายการ โอคังเซ็น (Okan) ได้ถึง 15 สมัย ซึ่งเป็นสถิติสูงสุดที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน ความสำเร็จนี้แสดงให้เห็นถึงความโดดเด่นและความสม่ำเสมอของเขาในรายการประจำภูมิภาค
แม้ว่าเขาจะได้รับการยอมรับในฐานะนักหมากล้อมระดับแนวหน้า แต่การที่เขาท้าทายตำแหน่งสำคัญระดับ 7 รายการใหญ่ถึง 6 ครั้งแต่ไม่เคยคว้าแชมป์มาครองได้เลย ทำให้เกิดการกล่าวขานว่านี่เป็นหนึ่งใน 'เจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของวงการหมากล้อม' สิ่งนี้สะท้อนถึงระดับการแข่งขันที่ดุเดือดในยุคสมัยของเขา ซึ่งมีนักหมากล้อมผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมาก อย่างไรก็ตาม คำกล่าวของ โจ ชิคุน (조치훈Cho Chikunภาษาเกาหลี) ที่เปรียบเทียบสไตล์การเล่นของยามาชิโระว่า "เหมือนอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก" บ่งบอกถึงความแข็งแกร่ง ความเหนียวแน่น และความยากที่จะเอาชนะในเกมของเขา ซึ่งเป็นที่ประจักษ์แก่คู่แข่ง
ในฐานะนักหมากล้อม เขามีอิทธิพลต่อการพัฒนาโจเซกิ (รูปแบบการวางหินมาตรฐาน) โดยเฉพาะ 'โจเซกิรายการคิเซ็นเซ็น' ที่เป็นผลมาจากเกมสำคัญในการแข่งขันคิเซ็นเซ็น นอกจากนี้ บทบาทของเขาในตำแหน่งบริหารของสมาคมหมากล้อมญี่ปุ่น และการก่อตั้งโรงเรียนสอนหมากล้อมสำหรับเด็ก ยังแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของเขาในการพัฒนาและส่งเสริมวงการหมากล้อมในอนาคต ยามาชิโระ ฮิโรชิ จึงไม่เพียงเป็นนักหมากล้อมที่ประสบความสำเร็จ แต่ยังเป็นผู้ที่มีส่วนสำคัญในการสร้างมรดกและรากฐานที่แข็งแกร่งให้กับวงการหมากล้อมญี่ปุ่นอีกด้วย