อาเล็กซันดราส สตุลกินสกีส

1.1. วัยเด็กและการศึกษา

สตูลกินสกิสเริ่มต้นการศึกษาด้านเทววิทยาในคาอูนัส และศึกษาต่อในเมืองอินส์บรุค ประเทศออสเตรีย อย่างไรก็ตาม เขาตัดสินใจที่จะไม่เป็นนักบวชและได้ย้ายไปศึกษาต่อที่สถาบันวิทยาศาสตร์การเกษตรที่มหาวิทยาลัยฮัลเล (ปัจจุบันคือมหาวิทยาลัยมาร์ติน ลูเทอร์ ฮัลเล-วิทเทนเบิร์ก) และสำเร็จการศึกษาในปี ค.ศ. 1913

1.2. กิจกรรมช่วงต้นและการมีส่วนร่วมทางสังคม

หลังจากสำเร็จการศึกษาในปี ค.ศ. 1913 สตูลกินสกิสได้เดินทางกลับสู่ลิทัวเนียและเริ่มต้นทำงานเป็นเกษตรกร เขามีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการพัฒนาภาคเกษตรกรรมของประเทศ โดยได้ตีพิมพ์บทความมากมายเกี่ยวกับเกษตรกรรมในสื่อสิ่งพิมพ์ของลิทัวเนีย นอกจากนี้ ในปี ค.ศ. 1918 เขายังได้เริ่มจัดพิมพ์วารสารชื่อ Ūkininkas_{อูคีนิงกัส}^Lithuanian (เกษตรกร) และ Ūkininko kalendorius_{อูคีนิงโก คาเลนดอเรียส}^Lithuanian (ปฏิทินของเกษตรกร) ซึ่งเป็นสิ่งพิมพ์สำคัญที่ให้ความรู้และข้อมูลแก่ชาวไร่ชาวนา

นอกจากกิจกรรมในภาคเกษตรกรรมแล้ว สตูลกินสกิสยังเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งพรรคคริสเตียนประชาธิปไตยลิทัวเนีย และดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะกรรมการกลางของพรรคในปี ค.ศ. 1917 ซึ่งเป็นบทบาทที่ทำให้เขาก้าวเข้าสู่เวทีการเมืองอย่างเต็มตัวในช่วงเวลาที่ลิทัวเนียกำลังต่อสู้เพื่อเอกราช

2.1. กิจกรรมระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สตูลกินสกิสได้ย้ายไปอาศัยอยู่ในเมืองวิลนีอุส ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เขามีบทบาททางการเมืองที่โดดเด่นยิ่งขึ้นในฐานะผู้นำของพรรคคริสเตียนประชาธิปไตยลิทัวเนีย ในปี ค.ศ. 1917 เขาดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะกรรมการกลางของพรรค และได้ร่วมลงนามในบันทึกถึงประธานาธิบดีวูดโรว์ วิลสัน แห่งสหรัฐอเมริกา เพื่อเรียกร้องให้สหรัฐฯ รับรองสถานะความเป็นรัฐของลิทัวเนีย ซึ่งสะท้อนถึงความมุ่งมั่นในการสร้างเอกราชของประเทศ

ในทางตรงกันข้ามกับอันตานาส สเมโตนา ผู้เป็นประธานาธิบดีคนแรก สตูลกินสกิสมีจุดยืนที่เอนเอียงไปทาง ไตรภาคีพันธมิตร (กลุ่มฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง) นอกจากนี้ เขายังเป็นหนึ่งในผู้ร่วมจัดงานการประชุมวิลนีอุสในปี ค.ศ. 1917 ซึ่งเป็นเหตุการณ์สำคัญที่ปูทางไปสู่การประกาศเอกราช และหลังจากการประชุมนั้น เขาก็ได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกของสภาลิทัวเนีย

2.2. การลงนามในพระราชบัญญัติเอกราชของลิทัวเนีย

ในวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1918 อเล็กซันดรัส สตูลกินสกิสได้ลงนามในพระราชบัญญัติเอกราชของลิทัวเนีย ซึ่งเป็นเอกสารทางประวัติศาสตร์ที่ประกาศการสถาปนารัฐลิทัวเนียที่เป็นอิสระ เหตุการณ์นี้เป็นหมุดหมายสำคัญในการก่อตั้งสาธารณรัฐลิทัวเนีย

สตูลกินสกิสเป็นผู้สนับสนุนอย่างแข็งขันในรูปแบบการปกครองแบบสาธารณรัฐประชาธิปไตยสำหรับรัฐลิทัวเนีย และยืนหยัดต่อต้านแนวคิดระบอบราชาธิปไตยอย่างรุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีของมินดาอูกัสที่ 2 ซึ่งเคยเป็นกษัตริย์ของลิทัวเนียในช่วงสั้น ๆ ตั้งแต่วันที่ 11 กรกฎาคม ถึง 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918

2.3. การจัดตั้งกองทัพแห่งชาติและกิจกรรมการป้องกันประเทศ

หลังจากลิทัวเนียได้รับเอกราช สตูลกินสกิสได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบในการจัดตั้งกองทัพแห่งชาติ เพื่อปกป้องประเทศจากการรุกรานของกลุ่มบอลเชวิคและกองกำลังโปแลนด์ บทบาทนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการธำรงไว้ซึ่งอธิปไตยและเอกราชของลิทัวเนียที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นใหม่

3.1. ตำแหน่งรัฐมนตรีและบทบาทในรัฐสภา

สตูลกินสกิสได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีหลายครั้งในรัฐบาลลิทัวเนียในช่วงแรกของการได้รับเอกราช ระหว่างปี ค.ศ. 1918 ถึง ค.ศ. 1919 เขารับตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี ควบคู่ไปกับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตร

นอกจากนี้ ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1920 จนถึงปี ค.ศ. 1922 เขายังดำรงตำแหน่งประธานสภาร่างรัฐธรรมนูญลิทัวเนีย ซึ่งทำให้เขามีสถานะเป็นรักษาการประธานาธิบดีของสาธารณรัฐในช่วงเวลาดังกล่าว บทบาทเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในการวางรากฐานการปกครองและกฎหมายของลิทัวเนีย

3.2. ประธานาธิบดีลิทัวเนียคนที่สอง

อเล็กซันดรัส สตูลกินสกิสได้รับการเลือกตั้งให้เป็นประธานาธิบดีลิทัวเนียคนที่สอง และดำรงตำแหน่งตั้งแต่ปี ค.ศ. 1922 ถึง ค.ศ. 1926 ในช่วงเวลาที่ดำรงตำแหน่ง ประธานาธิบดีสตูลกินสกิสได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้นำที่ขยันหมั่นเพียรและไม่แสวงหาอำนาจทางการเมืองส่วนตน เขามุ่งเน้นการสร้างเสถียรภาพและการพัฒนาประเทศหลังได้รับเอกราช

เขาได้รับการเลือกตั้งใหม่ในปี ค.ศ. 1922 ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงความไว้วางใจของประชาชนในตัวเขาในฐานะผู้นำที่นำพาลัทธิประชาธิปไตยมาสู่ประเทศในยุคแรกเริ่มของการฟื้นฟูเอกราช หลังจากดำรงตำแหน่งครบวาระ เขาได้ส่งมอบอำนาจให้กับคาซิส กรินิอุส เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1926 ตามหลักการประชาธิปไตย

3.3. การรักษาการประธานาธิบดีและการรัฐประหาร ค.ศ. 1926

หลังจากคาซิส กรินิอุสลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดีอย่างกะทันหันในวันที่ 17 ธันวาคม ค.ศ. 1926 อเล็กซันดรัส สตูลกินสกิสได้กลับเข้ารับตำแหน่งรักษาการประธานาธิบดีอีกครั้งชั่วคราวในวันที่ 19 ธันวาคม ค.ศ. 1926 เพื่อแก้ไขสถานการณ์สุญญากาศทางการเมือง

อย่างไรก็ตาม เพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังจากการรับตำแหน่งรักษาการ สตูลกินสกิสก็ถูกปลดออกจากตำแหน่งจากการการรัฐประหารลิทัวเนีย ค.ศ. 1926 ซึ่งนำโดยอันตานาส สเมโตนา อดีตประธานาธิบดีคนแรก การรัฐประหารครั้งนี้นำไปสู่การล้มล้างรัฐบาลของคาซิส กรินิอุส และเป็นการคืนอำนาจให้กับสเมโตนา ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดอย่างรวดเร็วต่อการดำรงตำแหน่งรักษาการประธานาธิบดีของสตูลกินสกิส

3.4. กิจกรรมรัฐสภาช่วงปลาย

หลังจากการรัฐประหารในปี ค.ศ. 1926 อเล็กซันดรัส สตูลกินสกิสยังคงมีบทบาททางการเมืองในฐานะประธานรัฐสภาเซย์มาส (Seimas) ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1926 ถึงเดือนเมษายน ค.ศ. 1927 ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่รัฐสภาเซย์มาสถูกยุบ

4.1. การเกษียณจากวงการเมืองและการทำฟาร์ม

ในปี ค.ศ. 1927 สตูลกินสกิสได้ถอนตัวออกจากวงการเมืองโดยสมบูรณ์ เพื่ออุทิศเวลาให้กับการบริหารจัดการฟาร์มของตนเองที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของลิทัวเนีย แม้จะไม่ได้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองแล้ว แต่เขาก็ยังคงแสดงทัศนะและเน้นย้ำถึงความจำเป็นของการมีอยู่ของระบอบประชาธิปไตยอย่างสม่ำเสมอ เขาเชื่อมั่นว่าประชาธิปไตยเป็นรากฐานสำคัญสำหรับการพัฒนาประเทศ นอกจากนี้ ในปี ค.ศ. 1924 สตูลกินสกิสยังมีส่วนร่วมในการก่อตั้งสถาบันการเกษตร ซึ่งสะท้อนถึงความมุ่งมั่นของเขาในการพัฒนาภาคเกษตรกรรม

4.2. การจับกุมและการคุมขังโดยทางการโซเวียต

โชคชะตาของสตูลกินสกิสเปลี่ยนผันอย่างรุนแรงเมื่อถึงเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1941 เมื่อเขาและภรรยาถูกเจ้าหน้าที่หน่วยเอ็นเควีดี (NKVD) ของสหภาพโซเวียตจับกุม และถูกเนรเทศไปยังกูลักในภูมิภาคครัสโนยาสก์ ในขณะที่ภรรยาของเขาถูกเนรเทศไปยังเขตสาธารณรัฐโคมี

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง ในปี ค.ศ. 1952 ทางการโซเวียตได้ตัดสินจำคุกสตูลกินสกิสอย่างเป็นทางการเป็นเวลา 25 ปี ในข้อหาที่พวกเขาเรียกว่า 'นโยบายต่อต้านสังคมนิยมและศาสนาในลิทัวเนียก่อนสงคราม' ซึ่งเป็นข้อกล่าวหาที่ไร้เหตุผลและเป็นส่วนหนึ่งของการกวาดล้างผู้ต่อต้านโดยระบอบคอมมิวนิสต์

4.3. การได้รับการปล่อยตัวและการกลับสู่ลิทัวเนีย

อเล็กซันดรัส สตูลกินสกิสได้รับการปล่อยตัวในปี ค.ศ. 1956 หลังจากการเสียชีวิตของโจเซฟ สตาลิน ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงนโยบายในสหภาพโซเวียต แม้ว่าเขาจะได้รับอนุญาตให้เดินทางออกนอกประเทศและอพยพไปยังที่อื่นได้ แต่สตูลกินสกิสกลับปฏิเสธโอกาสนั้น และเลือกที่จะกลับมายังสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตลิทัวเนีย อันเป็นบ้านเกิดของเขาในที่สุด เขาใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในคาอูนัสจนกระทั่งเสียชีวิต

6.1. การประเมินทางประวัติศาสตร์

ในฐานะประธานาธิบดี อเล็กซันดรัส สตูลกินสกิสได้รับการประเมินว่าเป็นผู้นำที่ขยันหมั่นเพียรและมีความมุ่งมั่นในการรับใช้ประเทศชาติ เขามักจะได้รับการจดจำในด้านการไม่แสวงหาอำนาจทางการเมืองเพื่อประโยชน์ส่วนตน และความซื่อสัตย์สุจริตในการบริหารประเทศในช่วงปีแรก ๆ ของการฟื้นฟูเอกราช การมีส่วนร่วมของเขาในการสร้างรากฐานของสาธารณรัฐประชาธิปไตยลิทัวเนียถือเป็นมรดกที่สำคัญ

6.2. คำวิพากษ์วิจารณ์และข้อถกเถียง

ในประวัติศาสตร์ของสตูลกินสกิส มีมุมมองที่วิพากษ์วิจารณ์และข้อถกเถียงที่เกี่ยวข้องกับเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อกล่าวหาจากทางการโซเวียตในปี ค.ศ. 1952 ที่ว่าเขามีนโยบาย 'ต่อต้านสังคมนิยมและศาสนาในลิทัวเนียก่อนสงคราม' ซึ่งเป็นสาเหตุให้เขาถูกจำคุก 25 ปี ข้อกล่าวหาเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความขัดแย้งทางอุดมการณ์ระหว่างประชาธิปไตยที่สตูลกินสกิสสนับสนุน กับระบอบคอมมิวนิสต์ของโซเวียตที่เข้าครอบงำลิทัวเนีย

6.3. การยกย่องและอนุสรณ์

เพื่อเป็นการรำลึกถึงคุณูปการของอเล็กซันดรัส สตูลกินสกิส สถาบันการเกษตรที่เขามีส่วนร่วมในการก่อตั้งในปี ค.ศ. 1924 ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็นมหาวิทยาลัยอเล็กซันดรัส สตูลกินสกิสในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2011 ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยวิเตาทัส แม็กนัสในปัจจุบัน การเปลี่ยนชื่อนี้เป็นเครื่องยืนยันถึงการยอมรับในบทบาทและความสำคัญของเขาต่อการศึกษาและภาคเกษตรกรรมของลิทัวเนีย