1. ภาพรวม
หยางซินไห่ (杨新海หยางซินไห่Chinese; เกิด 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1968 - เสียชีวิต 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2004) หรือที่รู้จักกันในชื่อ หยางจื่อหยา และ หยางหลิว เป็นฆาตกรต่อเนื่องและฆาตกรหมู่ชาวจีนผู้ฉาวโฉ่ ซึ่งได้สารภาพว่าก่อเหตุฆาตกรรม 67 ราย และการข่มขืน 23 ราย ระหว่างปี ค.ศ. 1999 ถึง ค.ศ. 2003 เขาถูกตัดสินโทษประหารชีวิตและถูกประหารชีวิตในที่สุด สื่อมวลชนขนานนามเขาว่า "ฆาตกรปีศาจ" (Monster Killer) และเขายังเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศจีนนับตั้งแต่การก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี ค.ศ. 1949
2. ชีวิตช่วงต้นและภูมิหลัง
หยางซินไห่เกิดเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1968 ในอำเภอเจิ้งหยาง เมืองจูหม่าเตี้ยน มณฑลเหอหนาน ครอบครัวของเขาเป็นหนึ่งในครอบครัวที่ยากจนที่สุดในหมู่บ้าน ภูมิหลังในวัยเด็กและวัยรุ่นของเขามีส่วนสำคัญในการหล่อหลอมบุคลิกภาพที่นำไปสู่ชีวิตอาชญากรรมในภายหลัง
2.1. วัยเด็กและการศึกษา
หยางซินไห่เป็นลูกคนสุดท้องในบรรดาพี่น้องสี่คน เขาเป็นเด็กที่ฉลาดแต่มีนิสัยเก็บตัว เขาตัดสินใจเลิกเรียนในปี ค.ศ. 1985 ขณะอายุ 17 ปี และปฏิเสธที่จะกลับบ้านเกิด หลังจากนั้นเขาก็เริ่มออกเดินทางไปทั่วประเทศจีนและทำงานเป็นแรงงานรับจ้างทั่วไป ซึ่งเป็นการเริ่มต้นชีวิตนอกบ้านและเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางอาชญากรรมของเขา
3. ชีวิตเร่ร่อนและกิจกรรมอาชญากรรมช่วงต้น
หลังจากออกจากบ้าน หยางซินไห่ใช้ชีวิตเร่ร่อนไปทั่วประเทศจีนและทำงานเป็นแรงงานรับจ้างทั่วไป ในช่วงเวลานี้เขาก็เริ่มก่ออาชญากรรมเล็กน้อยและถูกกักขังหลายครั้ง ในปี ค.ศ. 1988 และ ค.ศ. 1991 หยางซินไห่ถูกตัดสินให้เข้าค่ายแรงงานในข้อหาการลักทรัพย์ในซีอาน มณฑลฉ่านซี และฉือเจียจวง มณฑลเหอเป่ย์ ตามลำดับ ต่อมาในปี ค.ศ. 1996 ขณะอายุ 28 ปี เขาถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลาห้าปีในข้อหาการพยายามข่มขืนในเมืองจูหม่าเตี้ยน มณฑลเหอหนาน แต่ได้รับการปล่อยตัวในปี ค.ศ. 1999 หลังจากรับโทษไปเพียงสามปี การถูกปล่อยตัวก่อนกำหนดนี้เองที่นำไปสู่การก่ออาชญากรรมที่รุนแรงขึ้นในเวลาต่อมา
4. เส้นทางอาชญากรรมและวิธีการก่อเหตุ
การฆาตกรรมต่อเนื่องของหยางซินไห่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1999 ถึง ค.ศ. 2003 ครอบคลุมสี่มณฑลในประเทศจีน ได้แก่ มณฑลอันฮุย, มณฑลเหอเป่ย์, มณฑลเหอหนาน และมณฑลซานตง โดยเขาก่อเหตุอาชญากรรมทั้งหมด 26 ครั้ง ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความโหดเหี้ยมและความถี่ในการก่อเหตุ
q=Henan, Hebei, Anhui, Shandong provinces, China|position=right
4.1. วิธีการก่อเหตุและประเภทเหยื่อ
หยางซินไห่จะบุกเข้าไปในบ้านของเหยื่อในเวลากลางคืนและสังหารทุกคนในบ้าน เหยื่อส่วนใหญ่ของเขาคือเกษตรกรผู้ยากไร้ เขาใช้เครื่องมือที่หาได้ง่าย เช่น ขวาน, ค้อน และพลั่ว ในการก่อเหตุ บางครั้งเขาสังหารยกครัวทั้งครอบครัว ในแต่ละครั้งที่ก่อเหตุ เขาจะสวมเสื้อผ้าใหม่และรองเท้าขนาดใหญ่เพื่ออำพรางตัว วิธีการสังหารของเขามีความโหดเหี้ยมแตกต่างกันไปสำหรับเหยื่อแต่ละประเภท:
- สำหรับเหยื่อชาย: เขาจะทุบเข้าที่ศีรษะจนเสียชีวิต
- สำหรับเหยื่อหญิง: เขาจะข่มขืนก่อนแล้วจึงสังหาร
- สำหรับเด็ก: วิธีการสังหารของเขายิ่งทารุณโหดร้ายยิ่งขึ้นไปอีก
ตัวอย่างความโหดเหี้ยมของเขาคือในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2002 หยางซินไห่ได้สังหารพ่อและเด็กหญิงวัยหกขวบด้วยพลั่ว และข่มขืนหญิงตั้งครรภ์ ซึ่งหญิงตั้งครรภ์คนดังกล่าวรอดชีวิตจากการโจมตีครั้งนั้นแต่ได้รับบาดเจ็บสาหัสที่ศีรษะ
4.2. ลำดับเหตุการณ์ฆาตกรรมต่อเนื่อง
ตารางด้านล่างนี้แสดงลำดับเหตุการณ์ฆาตกรรมหลักที่หยางซินไห่ก่อขึ้น:
วันที่ | สถานที่ | จำนวนผู้เสียชีวิต | รายละเอียดเพิ่มเติม |
---|---|---|---|
19 กันยายน ค.ศ. 2000 | หมู่บ้านกัวจวง ตำบลเป่ยเจียว เขตฉวนฮุย โจวโข่ว มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | |
1 ตุลาคม ค.ศ. 2000 | ชุนซูจวง หมู่บ้านเสี่ยวหยิง เมืองหวังเตี้ยน เขตหยิงโจว ฝูหยาง มณฑลอันฮุย | 3 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
15 สิงหาคม ค.ศ. 2001 | หมู่บ้านฟางเชอหลิว ตำบลจูหลิง อำเภอหลินหยิง หลัวเหอ มณฑลเหอหนาน | 3 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
ฤดูใบไม้ร่วง ค.ศ. 2001 | ตำบลคังโหลว อำเภอซีฮวา โจวโข่ว มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | |
ฤดูหนาว ค.ศ. 2001 | หมู่บ้านทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองอำเภอเย่ ผิงติ่งซาน มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | |
27 มกราคม ค.ศ. 2002 | อำเภอถงซู ไคเฟิง มณฑลเหอหนาน | 3 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
30 มิถุนายน ค.ศ. 2002 | ตำบลไฉ่กัง อำเภอฝูกั่ว โจวโข่ว มณฑลเหอหนาน | 4 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
28 กรกฎาคม ค.ศ. 2002 | เติ้งโจว หนานหยาง มณฑลเหอหนาน | 4 ราย | ข่มขืน 2 ราย |
22 ตุลาคม ค.ศ. 2002 | หมู่บ้านไจ่หู ตำบลซงจี๋ อำเภอซีผิง จูหม่าเตี้ยน มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | ข่มขืน 1 ราย, บาดเจ็บสาหัส 1 ราย |
8 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 | หมู่บ้านเกาหลี ตำบลเฉาเตี้ยน อำเภอช่างไฉ่ จูหม่าเตี้ยน มณฑลเหอหนาน | 4 ราย | ข่มขืน 2 ราย, บาดเจ็บสาหัส 1 ราย |
16 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 | หมู่บ้านหลิวจวง เมืองจางชื่อ อำเภอเหวยชื่อ ไคเฟิง มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
19 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002 | หมู่บ้านสือไกว่ ตำบลหวังเหมิง อำเภอหลินหยิง หลัวเหอ มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | |
1 ธันวาคม ค.ศ. 2002 | หมู่บ้านหยานหว่าน เมืองหวังผีหลิว อำเภอหลู่อี้ โจวโข่ว มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | ข่มขืน 1 ราย, บาดเจ็บสาหัส 1 ราย |
6 ธันวาคม ค.ศ. 2002 | หมู่บ้านหลิวจวง ตำบลเหรินเหอ อำเภอซีผิง จูหม่าเตี้ยน มณฑลเหอหนาน | 5 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
13 ธันวาคม ค.ศ. 2002 | หมู่บ้านซื่อเจีย ตำบลหม่าหลาน อำเภอเหยียนหลิง สวี่ชาง มณฑลเหอหนาน | 2 ราย | |
15 ธันวาคม ค.ศ. 2002 | เสี่ยวหลี่จวง เมืองเหมียวฉา อำเภอหลินฉวน ฝูหยาง มณฑลอันฮุย | 3 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2003 | ตำบลคูจวง อำเภอเซียงเฉิง สวี่ชาง มณฑลเหอหนาน | 3 ราย | ข่มขืน 1 ราย, บาดเจ็บสาหัส 1 ราย |
18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2003 | ตำบลฉือหยิง อำเภอซีฮวา โจวโข่ว มณฑลเหอหนาน | 4 ราย | ข่มขืน 2 ราย |
23 มีนาคม ค.ศ. 2003 | เมืองเฉิงกวน อำเภอหมินฉวน ชางชิว มณฑลเหอหนาน | 4 ราย | ข่มขืน 1 ราย |
2 เมษายน ค.ศ. 2003 | หมู่บ้านซานหลี่ไจ๋ เมืองเถาหยวน อำเภอเฉา เหอเจ๋อ มณฑลซานตง | 2 ราย | |
5 สิงหาคม ค.ศ. 2003 | หมู่บ้านหลี่เต่า ซิงไถ มณฑลเหอเป่ย์ | 3 ราย | |
8 สิงหาคม ค.ศ. 2003 | หมู่บ้านตงเหลียงเซียง เขตเฉียวซี ฉือเจียจวง มณฑลเหอเป่ย์ | 5 ราย |
รวมทั้งหมด: 26 เหตุการณ์, 67 ฆาตกรรม, 23 ข่มขืน, 10 บาดเจ็บสาหัสโดยเจตนา
5. แรงจูงใจในการก่อเหตุ
แรงจูงใจในการก่อเหตุฆาตกรรมต่อเนื่องของหยางซินไห่เป็นประเด็นที่มีการรายงานและวิเคราะห์หลากหลาย:
- การแก้แค้นสังคม**: ตามรายงานของสื่อบางฉบับในช่วงเวลาที่เขาถูกจับกุม ระบุว่าแรงจูงใจของหยางซินไห่คือการแก้แค้นสังคม อันเป็นผลมาจากการที่แฟนสาวของเขาได้ทิ้งเขาไป เนื่องจากประวัติอาชญากรรมก่อนหน้านี้ที่เขาเคยถูกตัดสินจำคุกในข้อหาลักทรัพย์และข่มขืน
- ความพึงพอใจจากอาชญากรรม**: รายงานของสื่อในเวลาต่อมาระบุว่า แรงจูงใจที่แท้จริงของเขาคือความพึงพอใจที่ได้รับจากการปล้น, การข่มขืน และการฆ่า
- ปมด้อยส่วนตัว**: มีทฤษฎีหนึ่งจากบทสัมภาษณ์บิดาของหยางซินไห่ในปี ค.ศ. 2008 ระบุว่า หยางซินไห่มีปมด้อยเกี่ยวกับรูปลักษณ์ภายนอกและร่างกาย เมื่อเขาถูกดูหมิ่นหรือถูกละเลย ความรู้สึกเหล่านั้นอาจปะทุขึ้นและนำไปสู่การก่อเหตุฆาตกรรมต่อเนื่อง
แม้ว่าหยางซินไห่จะไม่เคยให้แรงจูงใจอย่างเป็นทางการ แต่มีคำกล่าวอ้างจากเขาว่า: "เมื่อผมฆ่าคน ผมมีความปรารถนา และนี่เป็นแรงบันดาลใจให้ผมฆ่ามากขึ้น ผมไม่สนใจว่าพวกเขาควรมีชีวิตอยู่หรือไม่ มันไม่ใช่เรื่องของผม... ผมไม่ปรารถนาที่จะเป็นส่วนหนึ่งของสังคม สังคมไม่ใช่เรื่องของผม" นอกจากนี้ ยังพบว่าหยางซินไห่ติดเชื้อเอชไอวีจากหนึ่งในเหยื่อของเขา ซึ่งเป็นอีกหนึ่งรายละเอียดที่น่าสะพรึงกลัวในคดีของเขา
6. การจับกุม การพิจารณาคดี และการประหารชีวิต
กระบวนการยุติธรรมของหยางซินไห่เริ่มต้นด้วยการจับกุมอย่างไม่คาดคิด และดำเนินไปอย่างรวดเร็วจนนำไปสู่การประหารชีวิตในที่สุด
หยางซินไห่ถูกควบคุมตัวเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 2003 หลังจากที่เขามีพฤติกรรมน่าสงสัยระหว่างการตรวจตราสถานบันเทิงตามปกติของตำรวจในชางโจว มณฑลเหอเป่ย์ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำตัวเขาไปสอบสวนและพบว่าเขาเป็นบุคคลที่ถูกหมายจับในคดีฆาตกรรมในสี่มณฑล หลังจากถูกจับกุม หยางซินไห่ได้สารภาพว่าก่อเหตุฆาตกรรม 65 ราย, ข่มขืน 23 ราย และทำร้ายร่างกายผู้อื่นจนบาดเจ็บสาหัสอีก 5 ราย โดยแบ่งเป็น 49 คดีฆาตกรรม, ข่มขืน และทำร้ายร่างกาย 17 คดีในมณฑลเหอหนาน; 8 คดีฆาตกรรมและ 3 คดีข่มขืนในมณฑลเหอเป่ย์; 6 คดีฆาตกรรมและ 2 คดีข่มขืนในมณฑลอันฮุย; และ 2 คดีฆาตกรรมกับ 1 คดีข่มขืนในมณฑลซานตง นอกจากนี้ ผลการตรวจสอบยังพบว่าดีเอ็นเอของเขาตรงกับร่องรอยที่พบในที่เกิดเหตุอาชญากรรมหลายแห่ง
หยางซินไห่ถูกตัดสินโทษประหารชีวิตโดยศาลประชาชนกลางเมืองหลัวเหอ มณฑลเหอหนาน เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2004 ในขณะที่เขาถูกตัดสินโทษ สื่อทางการของจีนเชื่อว่าเขาได้ก่อเหตุฆาตกรรมต่อเนื่องที่ยาวนานและโหดเหี้ยมที่สุดในประวัติศาสตร์ของจีน หยางซินไห่ถูกประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2004
7. การประเมินและผลกระทบ
หยางซินไห่ได้รับฉายาจากสื่อว่า "ฆาตกรปีศาจ" (Monster Killer) และ "สัตว์ประหลาดคลั่ง" (Mad Monster) ซึ่งสะท้อนถึงความโหดเหี้ยมและความทารุณของอาชญากรรมที่เขาก่อขึ้น เขามีชื่อเสียงในฐานะฆาตกรต่อเนื่องที่ก่อเหตุมากที่สุดในประเทศจีนนับตั้งแต่การก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี ค.ศ. 1949 ด้วยจำนวนเหยื่อที่มากถึง 67 ราย และการก่อเหตุในหลายมณฑล อาชญากรรมของเขาได้สร้างความหวาดกลัวและตื่นตระหนกอย่างมากต่อสังคมจีนในขณะนั้น และยังคงเป็นคดีที่ถูกจดจำในฐานะหนึ่งในอาชญากรรมที่รุนแรงและน่าสะเทือนขวัญที่สุดในประวัติศาสตร์อาชญากรรมของจีน