1. สรุป
วิษณุโคปะ (Viṣṇugopaภาษาสันสกฤต) เป็นกษัตริย์แห่ง ปัลลวะ ผู้ปกครองเมือง กานจี (ปัจจุบันคือเมือง กันจิปุรัม) พระองค์เป็นโอรสของ พุทธาวรมัน และเป็นหนึ่งในบรรดากษัตริย์ที่พ่ายแพ้ต่อ จักรพรรดิ สมุทรคุปตะ แห่ง อาณาจักรกุปตะ ระหว่างการสำรวจดินแดนทางตอนใต้ของพระองค์ ความพ่ายแพ้ครั้งนี้ส่งผลให้พระราชอำนาจของราชวงศ์ปัลลวะอ่อนแอลง ซึ่งเป็นโอกาสให้ มยุราชารมา ก่อตั้ง ราชวงศ์กทัมพะ ขึ้นในเวลาต่อมา บทบาทของวิษณุโคปะและความพ่ายแพ้ต่อสมุทรคุปตะได้รับการบันทึกไว้อย่างชัดเจนใน จารึกเสาอัลลาฮาบัด ซึ่งเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ
2. ชีวิตและการปกครอง
วิษณุโคปะทรงเป็นกษัตริย์แห่งปัลลวะผู้ปกครองกานจี โดยมีภูมิหลังทางครอบครัวที่สำคัญและมีบทบาทในการปกครองอาณาจักรในยุคสมัยของพระองค์
2.1. ภูมิหลังครอบครัว
วิษณุโคปะเป็นพระโอรสของ พุทธาวรมัน ซึ่งเป็นข้อมูลพื้นฐานที่ระบุถึงความสัมพันธ์ทางสายเลือดและสืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์ปัลลวะ
2.2. การปกครองในฐานะกษัตริย์ปัลลวะแห่งกานจี
วิษณุโคปะทรงปกครองในฐานะกษัตริย์แห่งปัลลวะในเมืองกานจี ซึ่งเป็นศูนย์กลางสำคัญของอาณาจักร การปกครองของพระองค์มีความสำคัญในประวัติศาสตร์ของ อินเดียใต้ แม้ว่ารายละเอียดของการปกครองในแต่ละวันจะไม่ปรากฏชัดในบันทึกทางประวัติศาสตร์มากนัก แต่พระองค์เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางจากเหตุการณ์สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการรุกรานจากอาณาจักรกุปตะ
3. การเผชิญหน้ากับสมุทรคุปตะ
เหตุการณ์สำคัญที่สุดในรัชสมัยของวิษณุโคปะคือการเผชิญหน้าและพ่ายแพ้ต่อจักรพรรดิสมุทรคุปตะแห่งอาณาจักรกุปตะ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสำรวจดินแดนทางใต้ของสมุทรคุปตะ
3.1. ความพ่ายแพ้ระหว่างการสำรวจภาคใต้ของสมุทรคุปตะ
วิษณุโคปะเป็นหนึ่งในบรรดากษัตริย์ที่พ่ายแพ้ให้กับจักรพรรดิ สมุทรคุปตะ ในช่วงที่สมุทรคุปตะทรงนำทัพสำรวจดินแดน ดักขิณปาถะ หรือภาคใต้ของอินเดีย การทัพครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของนโยบายขยายอำนาจของอาณาจักรกุปตะ ที่พยายามผนวกหรือควบคุมอาณาจักรต่างๆ ในภูมิภาคนี้ เหตุการณ์นี้ส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อเสถียรภาพและอำนาจของราชวงศ์ปัลลวะในขณะนั้น
3.2. การกล่าวถึงในจารึกเสาอัลลาฮาบัด
การพ่ายแพ้ของวิษณุโคปะได้รับการบันทึกไว้อย่างชัดเจนใน จารึกเสาอัลลาฮาบัด ของสมุทรคุปตะ ซึ่งเป็นจารึกสำคัญที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับชัยชนะและการขยายอำนาจของจักรพรรดิสมุทรคุปตะ ในข้อความ (บรรทัดที่ 19-20) ของจารึกเสาอัลลาฮาบัดได้กล่าวถึงวิษณุโคปะว่า:
"พระปรีชาสามารถของพระองค์ที่ผสมผสานกับความกล้าหาญนั้นเกิดขึ้นจากการที่พระองค์ทรงจับกุมกษัตริย์แห่ง ดักขิณปาถะ ทั้งหมดไว้ก่อน แล้วจึงทรงแสดงพระเมตตาด้วยการปล่อยพวกเขาให้เป็นอิสระ ซึ่งรวมถึง มเหนทระ แห่ง โกศละ; วยาคราชะแห่ง มหากานตาระ; มันตราชะแห่ง กุรละ; มเหนทระคีรีแห่ง ปิษฐปุระ; สวามิทัตตะแห่ง โกฏฏุระ; ทามนะแห่ง เอรันฑปัลละ; วิษณุโคปะแห่ง กานจี; นีลราชะแห่ง อวมุกตะ; หาสติวรมัน แห่ง เวงคี; อุครเสนแห่ง ปาลักกา; กุเบระแห่ง เทวราชฏระ; และธนัญชัยแห่ง กุสถลปุระ"
ข้อความนี้ยืนยันถึงสถานะของวิษณุโคปะในฐานะกษัตริย์ที่สำคัญพระองค์หนึ่งที่เผชิญหน้ากับสมุทรคุปตะ และชี้ให้เห็นถึงนโยบายของสมุทรคุปตะที่ทรงแสดงพระเมตตาต่อกษัตริย์ที่พ่ายแพ้ด้วยการปล่อยตัวพวกเขา ซึ่งเป็นกลยุทธ์ในการสร้างความสัมพันธ์และอำนาจทางอ้อมในภูมิภาคที่ถูกพิชิต
4. ผลพวงและผลกระทบทางประวัติศาสตร์
ความพ่ายแพ้ของวิษณุโคปะต่อสมุทรคุปตะมีผลกระทบทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญต่อภูมิทัศน์ทางการเมืองของอินเดียใต้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงดุลอำนาจและการรุ่งเรืองของราชวงศ์ใหม่
4.1. การรุ่งเรืองของราชวงศ์กทัมพะ
หลังจากการพ่ายแพ้ของวิษณุโคปะและอาณาจักรปัลลวะที่อ่อนแอลง ทำให้เกิดช่องว่างทางอำนาจในภูมิภาค ซึ่งเป็นโอกาสให้ มยุราชารมา ก่อตั้ง ราชวงศ์กทัมพะ ขึ้น มยุราชารมาซึ่งเดิมอาจเป็นข้าราชบริพารหรือผู้มีอิทธิพลในพื้นที่ ได้ใช้จังหวะที่อำนาจของปัลลวะลดลงหลังการโจมตีของสมุทรคุปตะ เพื่อรวมรวมกำลังและสถาปนาตนเองเป็นผู้ปกครอง ราชวงศ์กทัมพะได้ขึ้นมามีอำนาจในพื้นที่ที่เคยอยู่ภายใต้อิทธิพลของปัลลวะ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงผลกระทบระยะยาวของการทัพทางใต้ของสมุทรคุปตะ ที่ไม่เพียงแต่เป็นการขยายอำนาจของกุปตะเท่านั้น แต่ยังก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในแผนที่ทางการเมืองของอินเดียใต้ด้วย