1. ภาพรวม
ลุก กังญี อาบาโล (Luc Kangny Abaloภาษาฝรั่งเศส; เกิดเมื่อวันที่ 6 กันยายน ค.ศ. 1984) เป็นอดีตนักแฮนด์บอลอาชีพชาวฝรั่งเศส ผู้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่โดดเด่นที่สุดในประวัติศาสตร์ของวงการแฮนด์บอลฝรั่งเศสและระดับโลก เขาเล่นในตำแหน่งปีกขวาและเป็นที่รู้จักจากความสามารถในการกระโดดที่น่าทึ่ง รวมถึงสไตล์การเล่นที่คล่องแคล่วและมีประสิทธิภาพ
ตลอดอาชีพค้าแข้ง อาบาโลประสบความสำเร็จอย่างสูงทั้งในระดับสโมสรและทีมชาติ เขาคว้าเหรียญทองโอลิมปิกฤดูร้อนได้ถึง 3 สมัย (2008, 2012, 2020) และเหรียญเงิน 1 สมัย (2016) นอกจากนี้ยังคว้าแชมป์โลก 3 สมัย (2009, 2011, 2017) และแชมป์ยุโรป 3 สมัย (2006, 2010, 2014) กับทีมชาติแฮนด์บอลฝรั่งเศส ในระดับสโมสร เขาคว้าแชมป์อีเอชเอฟแชมเปียนส์ลีก 1 สมัยกับบีเอ็ม ซิวดัด เรอัล และแชมป์ลีกฝรั่งเศสอีกหลายสมัยกับปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง แฮนด์บอล รวมถึงแชมป์ลีกและถ้วยในสเปนและนอร์เวย์
อาบาโลได้รับการยกย่องให้เข้าสู่หอเกียรติยศอีเอชเอฟในปี 2024 และได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันทรงเกียรติของฝรั่งเศสหลายรายการ รวมถึงเครื่องราชอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์และเครื่องราชอิสริยาภรณ์ออร์ดร์นาซิยงนาลดูเมริต นอกจากความสามารถด้านกีฬาแล้ว เขายังเป็นศิลปินกราฟิกที่มีผลงานเป็นที่รู้จัก โดยเฉพาะการออกแบบสายรัดข้อมือเพื่อส่งเสริมการเสนอตัวเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกฤดูร้อน 2024 ของกรุงปารีส
2. ชีวิตช่วงต้นและภูมิหลัง
ลุก กังญี อาบาโล เกิดเมื่อวันที่ 6 กันยายน ค.ศ. 1984 ที่เมืองอีฟวรี-ซูร์-แซน จังหวัดวาล-เดอ-มาร์น ประเทศฝรั่งเศส เขาเริ่มต้นเส้นทางในวงการแฮนด์บอลตั้งแต่อายุยังน้อย โดยเข้าร่วมทีมเยาวชนของสโมสรยูเอส อีฟวรี แฮนด์บอล (US Ivry Handball) ซึ่งเป็นสโมสรประจำบ้านเกิดของเขา ตั้งแต่ปี 1996 ถึง 2002
3. อาชีพ
อาชีพนักแฮนด์บอลของลุก อาบาโลโดดเด่นด้วยความสำเร็จมากมายทั้งในระดับสโมสรและทีมชาติ เขามีช่วงเวลาการเล่นที่ยาวนานและประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องกับสโมสรชั้นนำหลายแห่งในยุโรปและเอเชีย รวมถึงเป็นกำลังสำคัญของทีมชาติฝรั่งเศสที่คว้าแชมป์ในรายการสำคัญระดับโลกหลายรายการ
3.1. อาชีพสโมสร
ลุก อาบาโลเริ่มต้นอาชีพนักแฮนด์บอลอาชีพในปี 2005 และได้เล่นให้กับสโมสรชั้นนำหลายแห่งทั่วโลก ก่อนจะประกาศเลิกเล่นในปี 2023
3.1.1. สโมสร US Ivry Handball
อาบาโลเซ็นสัญญาอาชีพฉบับแรกกับสโมสรยูเอส อีฟวรี แฮนด์บอล (US Ivry Handball) ซึ่งเป็นสโมสรบ้านเกิดของเขา ในปี 2005 ในฤดูกาลแรกของเขา ทีมจบอันดับที่สี่ในลีกสูงสุดของฝรั่งเศสและเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศเฟรนช์คัพ ในฤดูกาล 2006-07 เขาพาทีมคว้าแชมป์ลีกฝรั่งเศสได้สำเร็จ นอกจากนี้ เขายังได้รับเลือกให้เป็นปีกขวาที่ดีที่สุดของลีกฝรั่งเศสในทีมรวมดาราประจำฤดูกาลถึงสามปีติดต่อกัน ตั้งแต่ปี 2005, 2006 และ 2007
3.1.2. สโมสร BM Ciudad Real
ในปี 2008 อาบาโลย้ายไปร่วมทีมบีเอ็ม ซิวดัด เรอัล (BM Ciudad Real) ในสเปน หลังจากที่เคยมีแผนจะย้ายไปในปี 2007 ที่นี่เขาประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ โดยคว้าแชมป์ลีกสเปนได้ในปี 2009 และ 2010 และที่สำคัญคือคว้าแชมป์อีเอชเอฟแชมเปียนส์ลีกในปี 2009 ซึ่งเป็นถ้วยรางวัลสโมสรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุโรป นอกจากนี้ยังคว้าแชมป์ไอเอชเอฟซูเปอร์โกลบในปี 2010 ในฤดูกาล 2010-11 ทีมมีผลงานลดลง โดยคว้าได้เพียงโกปาเดลเรย์เดบาลอนมาโน หลังจากนั้นมีข่าวลือว่าเขาสนใจจะย้ายไปร่วมทีมทีเอชดับเบิลยู คีลในเยอรมนี เนื่องจากซิวดัด เรอัลประสบปัญหาทางการเงิน
3.1.3. สโมสร Atlético Madrid
แทนที่จะย้ายทีม อาบาโลยังคงอยู่กับทีมเดิมซึ่งได้เปลี่ยนชื่อและย้ายที่ตั้งเป็นอาเดลติโก มาดริด (Atlético Madrid) ในปี 2012 โดยเขายังคงเป็นส่วนหนึ่งของทีมในช่วงการเปลี่ยนแปลงนี้
3.1.4. สโมสร Paris Saint-Germain Handball
ในปี 2012 อาบาโลกลับมายังฝรั่งเศสและเข้าร่วมทีมปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง แฮนด์บอล (Paris Saint-Germain Handball) ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดช่วงหนึ่งในอาชีพสโมสรของเขา ที่นี่เขาคว้าแชมป์ลีกฝรั่งเศสได้ในปี 2013 และต่อเนื่องทุกฤดูกาลตั้งแต่ปี 2015 ถึง 2020 รวมเป็น 7 สมัย นอกจากนี้ยังคว้าแชมป์เฟรนช์คัพได้ 3 สมัยในปี 2014, 2015 และ 2018
ในปี 2020 เขาได้ประกาศว่าจะเลิกเล่นแฮนด์บอลหลังจากโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 แต่เมื่อการแข่งขันโอลิมปิกถูกเลื่อนออกไปเป็นปี 2021 เนื่องจากการระบาดทั่วของโควิด-19 เขาก็ได้พิจารณาตัดสินใจใหม่ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปารีส แซ็ง-แฌร์แม็งได้หาผู้เล่นมาแทนที่เขาแล้ว (คือเฟร์รัน โซเล) อาบาโลจึงต้องหาสโมสรใหม่

3.1.5. สโมสร Elverum Håndball
หลังจากออกจากปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง อาบาโลได้ย้ายไปร่วมทีมเอลเวรุม ฮอนด์บอล (Elverum Håndball) ในนอร์เวย์ในปี 2020 ที่นี่เขาคว้าแชมป์นอร์วีเจียนคัพในปี 2020 และแชมป์ลีกนอร์เวย์ในปี 2021 หลังจากเข้าร่วมการแข่งขันชิงแชมป์โลกชาย 2021ที่อียิปต์ เขาไม่สามารถกลับไปนอร์เวย์ได้เนื่องจากข้อจำกัดของโควิด-19 และได้เข้าร่วมเฉพาะการแข่งขันอีเอชเอฟแชมเปียนส์ลีกเท่านั้น
3.1.6. สโมสร Zeekstar Tokyo
ในเดือนกันยายน 2021 อาบาโลย้ายไปร่วมทีมซีคสตาร์ โตเกียว (ジークスター東京Zeekstar Tokyoภาษาญี่ปุ่น) ในญี่ปุ่น ซึ่งเป็นสโมสรสุดท้ายในอาชีพของเขาก่อนที่จะประกาศเลิกเล่นอย่างเป็นทางการในปี 2023
3.2. สโมสร: ตำแหน่งและผลงาน
ตลอดอาชีพสโมสร ลุก อาบาโลประสบความสำเร็จในการคว้าถ้วยรางวัลและแชมป์รายการสำคัญมากมาย ดังนี้:
- ลีกฝรั่งเศส (LNH Division 1):
- แชมป์: 2007 (กับ ยูเอส อีฟวรี แฮนด์บอล)
- แชมป์: 2013, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020 (กับ ปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง แฮนด์บอล)
- เฟรนช์คัพ:
- แชมป์: 2014, 2015, 2018 (กับ ปารีส แซ็ง-แฌร์แม็ง แฮนด์บอล)
- ลีกสเปน (Liga ASOBAL):
- แชมป์: 2009, 2010 (กับ บีเอ็ม ซิวดัด เรอัล)
- โกปาเดลเรย์เดบาลอนมาโน:
- แชมป์: 2011 (กับ บีเอ็ม ซิวดัด เรอัล)
- อีเอชเอฟแชมเปียนส์ลีก:
- แชมป์: 2009 (กับ บีเอ็ม ซิวดัด เรอัล)
- ไอเอชเอฟซูเปอร์โกลบ:
- แชมป์: 2010 (กับ บีเอ็ม ซิวดัด เรอัล)
- ลีกนอร์เวย์ (REMA 1000-ligaen):
- แชมป์: 2021 (กับ เอลเวรุม ฮอนด์บอล)
- นอร์วีเจียนคัพ:
- แชมป์: 2020 (กับ เอลเวรุม ฮอนด์บอล)
3.3. อาชีพทีมชาติ
ลุก อาบาโลเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่โดดเด่นที่สุดในประวัติศาสตร์ของทีมชาติแฮนด์บอลฝรั่งเศส โดยมีบทบาทสำคัญในการพาทีมคว้าแชมป์ระดับนานาชาติมากมาย
3.3.1. การเปิดตัวและการเข้าร่วมทีมชาติ
ลุก อาบาโลประเดิมสนามให้กับทีมชาติแฮนด์บอลฝรั่งเศสชุดใหญ่ในปี 2005 ในการแข่งขันกับตุรกี หลังจากนั้นเขาก็กลายเป็นกำลังหลักของทีมและมีส่วนร่วมในการแข่งขันระดับนานาชาติที่สำคัญอย่างต่อเนื่อง
3.3.2. ความสำเร็จในรายการแข่งขันระดับนานาชาติที่สำคัญ
อาบาโลประสบความสำเร็จอย่างสูงในการแข่งขันระดับนานาชาติ โดยคว้าเหรียญรางวัลมากมาย:
- โอลิมปิกฤดูร้อน:
- เหรียญทอง: 2008 ที่ปักกิ่ง, 2012 ที่ลอนดอน, 2020 ที่โตเกียว (จัดขึ้นในปี 2021)
- เหรียญเงิน: 2016 ที่รีโอเดจาเนโร
- การแข่งขันชิงแชมป์โลก:
- เหรียญทอง: 2009, 2011, 2017
- การแข่งขันชิงแชมป์ยุโรป:
- เหรียญทอง: 2006, 2010, 2014
ในช่วงระหว่างปี 2010 ถึง 2013 อาบาโลและทีมชาติฝรั่งเศสได้ครองตำแหน่งแชมป์ในสามรายการสำคัญระดับนานาชาติพร้อมกัน ได้แก่ โอลิมปิก, ชิงแชมป์โลก และชิงแชมป์ยุโรป ซึ่งเป็นความสำเร็จที่หาได้ยากในวงการแฮนด์บอล
ลุก อาบาโล ในปี 2010 ระหว่างการแข่งขันให้ทีมชาติฝรั่งเศส
3.3.3. การเลิกเล่นทีมชาติ
ลุก อาบาโลประกาศเลิกเล่นให้กับทีมชาติฝรั่งเศสในปี 2021 หลังจากเสร็จสิ้นการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ซึ่งจัดขึ้นในปี 2021 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
4. รูปแบบการเล่นและตำแหน่ง
ลุก อาบาโลเล่นในตำแหน่งหลักคือ ปีกขวา (Right Wing) ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ต้องใช้ความเร็ว ความคล่องตัว และความสามารถในการจบสกอร์จากมุมแคบ เขามีชื่อเสียงโดดเด่นในด้านความสามารถในการกระโดดที่น่าทึ่ง ซึ่งทำให้เขาสามารถยิงประตูจากมุมที่ยากลำบากได้อย่างมีประสิทธิภาพและสร้างโอกาสในการทำคะแนนให้กับทีมได้บ่อยครั้ง รูปแบบการเล่นของเขามักจะรวมถึงการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเพื่อหาช่องว่างและใช้การกระโดดสูงเพื่อเอาชนะผู้รักษาประตูและกองหลังฝ่ายตรงข้าม
5. กิจกรรมอื่น ๆ
นอกเหนือจากอาชีพนักแฮนด์บอล ลุก อาบาโลยังเป็นศิลปินกราฟิกที่มีความสามารถและมีผลงานเป็นที่รู้จัก เขาได้ใช้ความสามารถด้านศิลปะของเขาในการสร้างสรรค์โครงการพิเศษต่าง ๆ หนึ่งในผลงานที่โดดเด่นที่สุดคือการออกแบบสายรัดข้อมือเพื่อส่งเสริมการเสนอตัวเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกฤดูร้อน 2024 ของกรุงปารีส สายรัดข้อมือนี้ได้รับความนิยมอย่างมาก โดยมียอดจำหน่ายประมาณ 1.5 ล้านชิ้นภายในเดือนกันยายน 2015 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของเขาไม่เพียงแค่ในวงการกีฬา แต่ยังรวมถึงในด้านศิลปะและการส่งเสริมกิจกรรมสาธารณะด้วย
6. เครื่องราชอิสริยาภรณ์และรางวัล
ลุก อาบาโลได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์และรางวัลอันทรงเกียรติมากมายตลอดอาชีพของเขา ทั้งจากผลงานด้านกีฬาและการเป็นพลเมืองดี:
- หอเกียรติยศอีเอชเอฟ (EHF Hall of Fame): ได้รับการยกย่องในปี 2024
- เครื่องราชอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์ (Légion d'honneurภาษาฝรั่งเศส):
- ชั้นอัศวิน (Chevalier): ได้รับในปี 2008 (บางแหล่งข้อมูลระบุ 8 กันยายน 2021)
- ชั้นเจ้าพนักงาน (Officier): ได้รับในปี 2021
- เครื่องราชอิสริยาภรณ์ออร์ดร์นาซิยงนาลดูเมริต (Ordre national du Mériteภาษาฝรั่งเศส):
- ชั้นเจ้าพนักงาน (Officier): ได้รับเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2012
- รางวัลผู้เล่นแห่งปีของลีกฝรั่งเศส (French Division 1 Player of the Year): 2007
- รางวัลปีกขวาที่ดีที่สุดของลีกฝรั่งเศส (French League Best Right Wing): 2005, 2006, 2007
7. สถิติ
สถิติการเล่นของลุก อาบาโลในลีกฝรั่งเศส (LNH Division 1) ตั้งแต่ฤดูกาล 2004-05 ถึง 2018-19 มีดังนี้:
ปี | ลีก | ทีม | เกม | ฟิลด์ โกล | % | 7 เมตร | รวม | ใบเหลือง | ถูกไล่ออก | ตัดสิทธิ์ |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2004-05 | ฝรั่งเศส D1 | อีฟวรี | 26 | 121/153 | .790 | 1/1 | 122/154 | 3 | 6 | 0 |
2005-06 | 20 | 80/120 | .667 | 9/9 | 89/129 | 2 | 6 | 0 | ||
2006-07 | 26 | 107/151 | .709 | 4/4 | 111/155 | 7 | 8 | 0 | ||
2007-08 | 25 | 124/147 | .844 | 10/12 | 134/159 | 2 | 6 | 0 | ||
2012-13 | เปแอสเช | 26 | 103/170 | .606 | 15/24 | 118/194 | 0 | 5 | 0 | |
2013-14 | 19 | 49/93 | .527 | 0/0 | 49/93 | 3 | 2 | 0 | ||
2014-15 | 18 | 61/105 | .581 | 0/0 | 61/105 | 4 | 4 | 0 | ||
2015-16 | 23 | 72/106 | .679 | 0/0 | 72/106 | 4 | 7 | 0 | ||
2016-17 | 23 | 66/96 | .688 | 0/0 | 66/96 | 5 | 4 | 0 | ||
2017-18 | 17 | 46/69 | .667 | 2/3 | 48/72 | 1 | 6 | 0 | ||
2018-19 | 26 | 66/93 | .710 | 0/0 | 66/93 | 1 | 3 | 0 | ||
ฝรั่งเศส D1: 11 ปี | 249 | 895/1303 | .687 | 41/53 | 936/1356 | 32 | 57 | 0 |
- ตัวหนาในแต่ละปีคือสถิติสูงสุดในลีก
- สถิติในลีกฝรั่งเศสก่อนฤดูกาล 2004-05 ไม่มีบันทึกอย่างเป็นทางการ จึงไม่ได้รวมอยู่ในสถิติรวม