มิโน เด โรสซี

1.1. การเกิดและวัยเด็ก

มิโน เด รอสซี เกิดเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1931 ที่เมืองอาร์ควาตา สคริเวีย (Arquata Scrivia^{ภาษาอิตาลี}) ประเทศอิตาลี ในช่วงวัยเด็กของเขา ไม่มีข้อมูลเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทางครอบครัวหรือเหตุการณ์สำคัญที่หล่อหลอมเขามากนัก แต่เขาได้พัฒนาความสนใจในกีฬาจักรยานตั้งแต่ยังเยาว์วัย

1.2. การพัฒนาอาชีพช่วงต้น

เด รอสซี เริ่มต้นอาชีพนักปั่นจักรยานอาชีพในปี ค.ศ. 1952 หลังจากประสบความสำเร็จในฐานะนักปั่นสมัครเล่น ในช่วงต้นอาชีพ เขาได้เข้าร่วมทีมสำคัญหลายทีม ซึ่งเป็นรากฐานสำหรับความสำเร็จในอนาคตของเขา ทีมที่เขาเคยสังกัดได้แก่ เบียงคี (Bianchi^{ภาษาอิตาลี}) ในช่วงปี ค.ศ. 1952-1954, ลีโอ-คลอโรดอนต์ (Leo-Chlorodont^{ภาษาอิตาลี}) ในปี ค.ศ. 1955, เฟรจัส (Frejus^{ภาษาอิตาลี}) ในปี ค.ศ. 1956, อิกนิส (Ignis^{ภาษาอิตาลี}) ในปี ค.ศ. 1957, อัสบอร์โน-เฟรจัส (Asborno-Frejus^{ภาษาอิตาลี}) ในปี ค.ศ. 1958, ฟิเดส (Fides^{ภาษาอิตาลี}) ในปี ค.ศ. 1961 และกลับมาร่วมทีมอิกนิสอีกครั้งในช่วงปี ค.ศ. 1962-1967 การเปลี่ยนผ่านสู่การเป็นนักปั่นอาชีพนี้เป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางที่ยาวนานในวงการจักรยานของเขา ซึ่งกินเวลากว่า 16 ปีจนถึงปี ค.ศ. 1968

2.1. จักรยานประเภทลู่

มิโน เด รอสซี ประสบความสำเร็จอย่างสูงในการแข่งขันจักรยานประเภทลู่ โดยมีผลงานที่โดดเด่นดังนี้:

• ค.ศ. 1951:
  • ชนะเลิศ

    

    การแข่งขันจักรยานประเภทลู่ชิงแชมป์โลก (UCI Track Cycling World Championships^{ภาษาอังกฤษ}) ประเภทไล่ล่าบุคคลสมัครเล่น จัดขึ้นที่เมืองมิลาน (Milan^{ภาษาอิตาลี}) ประเทศอิตาลี

• ค.ศ. 1952:
  • ชนะเลิศ

    

    เหรียญทองในโอลิมปิกฤดูร้อน 1952 ที่เฮลซิงกิ ประเทศฟินแลนด์ ในการแข่งขันประเภททีมไล่ล่า 4000 เมตรชาย ร่วมกับเพื่อนร่วมทีมได้แก่ มารีโน โมเรตตินี (Marino Morettini^{ภาษาอิตาลี}), โลริส คัมปานา (Loris Campana^{ภาษาอิตาลี}) และกวีโด เมสซีนา (Guido Messina^{ภาษาอิตาลี})

  • รองชนะเลิศ

    

    การแข่งขันจักรยานประเภทลู่ชิงแชมป์โลก ประเภทไล่ล่าบุคคลสมัครเล่น จัดขึ้นที่เมืองปารีส (Paris^{ภาษาฝรั่งเศส}) ประเทศฝรั่งเศส

2.2. จักรยานประเภทถนน

นอกจากความสำเร็จในประเภทลู่แล้ว มิโน เด รอสซี ยังทำผลงานได้ดีในการแข่งขันจักรยานประเภทถนนในฐานะนักกีฬามืออาชีพ โดยมีผลการแข่งขันที่สำคัญดังนี้:

• ค.ศ. 1952:
  • อันดับ 2 ในรายการ ปิกโกโล จิโร ดิ ลอมบาร์เดีย (Piccolo Giro di Lombardia^{ภาษาอิตาลี})
• ค.ศ. 1953:
  • อันดับ 10 ในรายการ จิโร ดิ ลอมบาร์เดีย (Giro di Lombardia^{ภาษาอิตาลี})
• ค.ศ. 1954:
  • อันดับ 3 ในรายการ จิโร ดิ ลอมบาร์เดีย (Giro di Lombardia^{ภาษาอิตาลี})
  • อันดับ 4 ในรายการ จิโร ดิ โรมันญ่า (Giro di Romagna^{ภาษาอิตาลี})
• ค.ศ. 1967:
  • อันดับ 3 ในรายการ จิโร เดลล์'อัปเปนนีโน (Giro dell'Appennino^{ภาษาอิตาลี})

2.3. การแข่งขัน Six Days Races

มิโน เด รอสซี ยังได้แสดงความสามารถในการแข่งขันซิกซ์เดย์เรซ (Six Days Races^{ภาษาอังกฤษ}) ซึ่งเป็นการแข่งขันจักรยานประเภทลู่ที่ใช้เวลานานหลายวัน โดยเขาได้รับชัยชนะในรายการสำคัญสองครั้ง:

• ค.ศ. 1959:
  • ชนะเลิศการแข่งขัน ซิกซ์เดย์เรซแห่งบัวโนสไอเรส (Six Days of Buenos Aires^{ภาษาอังกฤษ}) ร่วมกับฮอร์เฮ บาติซ (Jorge Bátiz^{ภาษาสเปน})
• ค.ศ. 1963:
  • ชนะเลิศการแข่งขัน ซิกซ์เดย์เรซแห่งมอนทรีออล (Six Days of Montreal^{ภาษาอังกฤษ}) ร่วมกับเฟอร์ดินานโด แตร์รุซซี (Ferdinando Terruzzi^{ภาษาอิตาลี})

4.1. การประเมินเชิงบวก

มิโน เด รอสซี ได้รับการยกย่องอย่างสูงจากความสำเร็จอันโดดเด่นในอาชีพนักปั่นจักรยานของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการคว้าเหรียญทองโอลิมปิกในประเภททีมไล่ล่า 4000 เมตรชายในปี ค.ศ. 1952 ซึ่งเป็นจุดสูงสุดในอาชีพของเขาและนำมาซึ่งความภาคภูมิใจให้กับประเทศอิตาลี นอกจากนี้ การที่เขาเป็นแชมป์โลกในประเภทไล่ล่าบุคคลสมัครเล่นในปี ค.ศ. 1951 และการเป็นรองแชมป์โลกในปีถัดมา ก็แสดงให้เห็นถึงความสามารถที่เหนือชั้นและความสม่ำเสมอในการแข่งขันระดับสูงสุด การที่เขาสามารถแข่งขันในระดับอาชีพได้อย่างยาวนานตั้งแต่ปี ค.ศ. 1952 ถึง ค.ศ. 1968 และประสบความสำเร็จในทั้งการแข่งขันประเภทลู่และประเภทถนน รวมถึงการคว้าชัยชนะในรายการ Six Days Races ยิ่งตอกย้ำถึงความอเนกประสงค์และความทุ่มเทของเขาต่อกีฬาจักรยาน ผลงานเหล่านี้ไม่เพียงแต่สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเขาเอง แต่ยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับนักปั่นรุ่นหลังและมีส่วนสำคัญในการส่งเสริมกีฬาจักรยานในอิตาลี