มอร์ริส แฮลเล

2.1. วัยเด็กและการศึกษา

มอร์ริส แฮลเล หรือชื่อเดิม มอร์ริส พิงโควิทซ์ เกิดเมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม ค.ศ. 1923 ที่เมืองลีปายา ลัตเวีย ในปี ค.ศ. 1929 เขาย้ายไปกับครอบครัวชาวยิวของเขาที่เมืองรีกา และในปี ค.ศ. 1940 ได้เดินทางมายังสหรัฐอเมริกาเพื่อหลีกหนีการคุกคามของนาซี ที่สหรัฐอเมริกา เขาได้สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมจอร์จวอชิงตัน ในช่วงปี ค.ศ. 1941 ถึง ค.ศ. 1943 แฮลเลศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ที่วิทยาลัยเมืองนิวยอร์ก หลังจากนั้นเขาเข้ารับราชการในกองทัพบกสหรัฐในปี ค.ศ. 1943 และปลดประจำการในปี ค.ศ. 1946 ในปีเดียวกันนั้น เขาเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยชิคาโก ซึ่งเขาได้รับปริญญาโทด้านภาษาศาสตร์ในปี ค.ศ. 1948 จากนั้นเขาก็ได้ศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียภายใต้การดูแลของโรมัน ยาค็อบสัน และได้รับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดในปี ค.ศ. 1955

2.2. อาชีพที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์

ในปี ค.ศ. 1951 มอร์ริส แฮลเลได้เข้าร่วมเป็นศาสตราจารย์ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ (MIT) ซึ่งเขาร่วมกับโนม ชอมสกี ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ก่อตั้งภาควิชาภาษาศาสตร์สมัยใหม่ที่นั่น แฮลเลดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่ MIT เป็นเวลาหลายทศวรรษ และแม้จะเกษียณอายุจาก MIT ในปี ค.ศ. 1996 เขาก็ยังคงมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการวิจัยและตีพิมพ์ผลงานทางวิชาการ เขาสอนและเป็นที่ปรึกษาให้กับนักภาษาศาสตร์จำนวนมากที่ MIT ซึ่งมีอิทธิพลอย่างมากต่อการพัฒนาสาขาวิชาสัทวิทยาและสาขาอื่น ๆ ในเวลาต่อมา

3.1. สัทวิทยาเชิงกำเนิด

มอร์ริส แฮลเลเป็นผู้บุกเบิกและเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนารากฐานของสัทวิทยาเชิงกำเนิด ซึ่งเป็นกระแสความคิดที่ปฏิวัติวงการในภาษาศาสตร์ เขาทำงานร่วมกับโนม ชอมสกีและเฟร็ด ลูคอฟ ในการร่วมเขียนบทความ "On Accent and Juncture in English" ในปี ค.ศ. 1956 ซึ่งเป็นหนึ่งในผลงานแรก ๆ ที่สำรวจหลักการของสัทวิทยาเชิงกำเนิดอย่างเป็นระบบ อย่างไรก็ตาม ผลงานที่โดดเด่นที่สุดของเขาในสาขานี้คือการร่วมเขียนหนังสือ The Sound Pattern of English (SPE) ในปี ค.ศ. 1968 ร่วมกับชอมสกี หนังสือเล่มนี้ได้วางรากฐานทางทฤษฎีและวิธีการวิเคราะห์สำหรับสัทวิทยาเชิงกำเนิด โดยเสนอแนวทางที่เป็นทางการในการอธิบายระบบเสียงของภาษา หนังสือเล่มนี้ได้กลายเป็นตำราสำคัญและมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อการศึกษาสัทวิทยาและสัทวิทยาเชิงกำเนิดเป็นเวลาหลายทศวรรษ ส่งผลให้เขากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "บิดาแห่งสัทวิทยาสมัยใหม่" แฮลเลในฐานะศาสตราจารย์ด้านสัทวิทยาที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ยังได้สร้างนักสัทวิทยาอีกจำนวนมากให้แก่สาขาวิชานี้

3.2. สาขาการวิจัยอื่น ๆ

นอกเหนือจากผลงานบุกเบิกในสัทวิทยาเชิงกำเนิดแล้ว มอร์ริส แฮลเลยังมีความสนใจและมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญในสาขาการวิจัยอื่น ๆ อีกหลายแขนง รวมถึง:

• ทฤษฎีคุณสมบัติเฉพาะ (Distinctive Feature Theory) ซึ่งเป็นแนวคิดที่ว่าหน่วยเสียงพื้นฐานของภาษา (phonemes) สามารถวิเคราะห์ได้โดยใช้ชุดของคุณสมบัติเฉพาะที่จำกัดและเป็นสากล
• การจัดลำดับกฎ (Rule Ordering) ซึ่งเป็นแนวคิดเกี่ยวกับการลำดับการใช้กฎทางสัทวิทยาในการวิเคราะห์โครงสร้างเสียงของภาษา
• สัทสัมพันธ์ (Stress) ซึ่งเป็นแนวคิดเกี่ยวกับน้ำเสียงหรือน้ำหนักที่ให้แก่พยางค์ในคำหรือประโยค
• อัขราวิภาคเชิงกำเนิด (Generative Metrics) แฮลเลเป็นผู้ร่วมเขียนทฤษฎีอัขราวิภาคเชิงกำเนิดในยุคแรก ๆ ร่วมกับแซมูเอล เจย์ คีเซอร์ ซึ่งสำรวจโครงสร้างทางภาษาของบทกวี
• ทฤษฎีลำดับชั้นคุณสมบัติ (Feature Hierarchy Theory)
• กรอบการสร้างคำแบบกระจาย (Distributed Morphology Framework) ซึ่งเขาได้พัฒนาร่วมกับอเล็ก มารานตซ์ โดยเป็นแนวทางในการทำความเข้าใจว่าคำศัพท์ถูกสร้างขึ้นมาอย่างไรจากหน่วยที่เล็กกว่าในไวยากรณ์

3.3. งานเขียนสำคัญ

มอร์ริส แฮลเลได้ตีพิมพ์ผลงานทางวิชาการที่สำคัญหลายชิ้นตลอดอาชีพของเขา ซึ่งเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงการพัฒนาทางทฤษฎีและอิทธิพลของเขาในสาขาภาษาศาสตร์:

• "On Accent and Juncture in English" (ค.ศ. 1956) ร่วมกับโนม ชอมสกี และเฟร็ด ลูคอฟ
• The Sound Pattern of English (ค.ศ. 1968) ร่วมกับโนม ชอมสกี ซึ่งเป็นหนังสือที่วางรากฐานของสัทวิทยาเชิงกำเนิดและยังคงเป็นตำราสำคัญ
• ในปี ค.ศ. 2002 มีการรวบรวมงานเขียนของเขาไว้ในหนังสือชื่อ From Memory to Speech and Back: Papers on Phonetics and Phonology 1954-2002 ซึ่งจัดพิมพ์โดย Mouton de Gruyter แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการทางความคิดของเขาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1954 ถึง ค.ศ. 2002