จูเซปเป เด ซานติส

2.1. วัยเด็กและการศึกษา

จูเซปเป เด ซังค์ติส เกิดเมื่อวันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2401 ที่เมืองเนเปิลส์ ประเทศอิตาลี บิดาของเขาคือ เชซาเร เด ซังค์ติส เป็นนักธุรกิจที่มีความสนใจอย่างลึกซึ้งในดนตรี ศิลปะ และโรงละคร บิดาของเขายังเป็นเพื่อนสนิทของแวร์ดี คีตกวีผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งได้เข้าร่วมพิธีบัพติศมาของจูเซปเปด้วย ด้วยอิทธิพลและการสนับสนุนจากครอบครัว ซึ่งแตกต่างจากศิลปินผู้ใฝ่ฝันหลายคนในยุคนั้น จูเซปเปได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่ในการเลือกเส้นทางอาชีพจิตรกร

ในปี พ.ศ. 2415 เมื่ออายุ 14 ปี เขาได้เข้าศึกษาที่ Accademia di Belle Arti (สถาบันวิจิตรศิลป์แห่งเนเปิลส์) ซึ่งเป็นสถาบันศิลปะที่มีชื่อเสียงในยุคนั้น ที่นั่นเขาได้เรียนรู้และฝึกฝนกับอาจารย์ผู้ทรงอิทธิพลหลายท่าน เช่น โดเมนิโก โมเรลลี ฟิลิปโป ปาลิซซี และ โจอัคคิโน โตมา ซึ่งมีส่วนสำคัญในการวางรากฐานทางศิลปะให้กับเขา

2.2. อาชีพช่วงต้นและประสบการณ์ในต่างประเทศ

หลังจากสำเร็จการศึกษาจาก Accademia di Belle Arti เด ซังค์ติสได้เดินทางไปต่างประเทศเพื่อหาประสบการณ์และพัฒนาทักษะทางศิลปะเพิ่มเติม เขาได้ใช้เวลาในการวาดภาพที่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ และปารีส ประเทศฝรั่งเศส

ในช่วงที่พำนักอยู่ในปารีส ด้วยคำแนะนำจากอาจารย์เก่าของเขาคือ โดเมนิโก โมเรลลี ทำให้เขาได้ร่วมงานกับบริษัทศิลปะชื่อดังอย่าง Goupil & Cie ซึ่งเป็นสำนักพิมพ์และผู้ค้างานศิลปะระดับนานาชาติ การร่วมงานครั้งนี้ทำให้เขามีโอกาสสร้างสรรค์ผลงานภาพเหมือนสตรีจำนวนมาก ซึ่งหลายภาพวาดจากนางแบบคนเดียวกัน และผลงานชุดนี้ได้กลายเป็นหนึ่งในผลงานที่โดดเด่นและเป็นที่รู้จักมากที่สุดของเขา

นอกจากการทำงานเชิงพาณิชย์แล้ว เขายังคงศึกษาศิลปะต่อในปารีสกับ ฌอง-เลออง เฌอโรม จิตรกรชาวฝรั่งเศสผู้มีชื่อเสียงด้านศิลปะแบบวิชาการ และยังได้รับอิทธิพลจากศิลปินร่วมสมัยอย่าง ปาสกาล ดัญญอง-บูฟเวอเร ซึ่งเป็นจิตรกรชาวฝรั่งเศสที่เชี่ยวชาญด้านภาพเหมือนและภาพวาดชนบท ประสบการณ์ในต่างประเทศนี้มีส่วนสำคัญในการหล่อหลอมรูปแบบและสไตล์ทางศิลปะของเด ซังค์ติสให้มีความหลากหลายและทันสมัย

3.1. นิทรรศการและการได้รับการยอมรับ

จูเซปเป เด ซังค์ติส เป็นศิลปินที่มีผลงานจัดแสดงอย่างสม่ำเสมอ เขาเข้าร่วมนิทรรศการต่างๆ ในเนเปิลส์อย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี พ.ศ. 2425 ถึง พ.ศ. 2460 นอกจากนี้ เขายังได้นำผลงานไปจัดแสดงในระดับนานาชาติที่ ปารีสซาลง (Salon) ในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ทั้งในปี พ.ศ. 2433 และ พ.ศ. 2442

ผลงานชิ้นหนึ่งของเขาคือ "La preghiera della sera a Bisanzio" (คำอธิษฐานยามเย็นที่ไบแซนไทน์) ได้รับเหรียญเงินจากการประกวดที่ปาแลร์โมในปี พ.ศ. 2429 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการยอมรับในฝีมือของเขาในระดับสูง ความสำเร็จนี้ยังนำไปสู่เกียรติยศที่ยิ่งใหญ่กว่า เมื่อสมเด็จพระเจ้าอุมแบร์โตที่ 1 แห่งอิตาลี ทรงสนพระทัยและทรงซื้อภาพวาดชิ้นนี้ไว้ สะท้อนให้เห็นถึงการยอมรับจากสถาบันพระมหากษัตริย์และสถานะของเขาในฐานะศิลปิน

3.2. การมีส่วนร่วมในวงการศิลปะอิตาลี

เด ซังค์ติส ไม่เพียงแต่สร้างสรรค์ผลงานศิลปะเท่านั้น แต่เขายังมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาและขับเคลื่อนวงการศิลปะในอิตาลีอีกด้วย

ในปี พ.ศ. 2433 เขามีส่วนร่วมในการก่อตั้ง "Circolo artistico di Napoli" (สโมสรศิลปะแห่งเนเปิลส์) ซึ่งเป็นองค์กรสำคัญในการส่งเสริมและสนับสนุนศิลปินท้องถิ่น ในปีเดียวกันนั้น เขายังได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในศิลปินที่ได้รับมอบหมายให้ตกแต่งCaffè Gambrinus อันโด่งดังในเนเปิลส์ ซึ่งเป็นร้านกาแฟที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของเมือง

หลังจากปี พ.ศ. 2438 เขาได้เข้ามามีส่วนร่วมกับงานเวนิส เบียนนาเล (Venice Biennale) ซึ่งเป็นหนึ่งในงานแสดงศิลปะร่วมสมัยที่เก่าแก่และมีชื่อเสียงที่สุดในโลก โดยเขาได้ทำหน้าที่เป็นคณะกรรมการจัดงานในปี พ.ศ. 2446 และ พ.ศ. 2448 แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลและความน่าเชื่อถือของเขาในระดับชาติ

ในปี พ.ศ. 2444 เด ซังค์ติสได้กลับไปที่ Accademia di Belle Arti ซึ่งเป็นสถาบันที่เขาเคยศึกษา โดยเข้ามารับตำแหน่งแทนอาจารย์เก่าของเขาคือ โดเมนิโก โมเรลลี และต่อมาก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นศาสตราจารย์ประจำภาควิชาการแกะสลักและการแกะแม่พิมพ์ บทบาทในฐานะอาจารย์นี้ทำให้เขาสามารถถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์ให้กับศิลปินรุ่นใหม่ ซึ่งมีส่วนสำคัญต่อมรดกทางศิลปะของประเทศ

3.3. ผลงานช่วงปลายและหัวข้อหลัก

ในช่วงบั้นปลายชีวิต จูเซปเป เด ซังค์ติส มีแนวโน้มที่จะวาดภาพในหัวข้อที่แตกต่างออกไปจากเดิม โดยเฉพาะภาพทิวทัศน์ที่ได้รับอิทธิพลจากสไตล์ฝรั่งเศส ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์ที่เขาได้รับจากการใช้ชีวิตและศึกษาในปารีส นอกจากภาพทิวทัศน์แล้ว เขายังได้สร้างสรรค์ผลงานภาพเหมือนของสมาชิกราชวงศ์อิตาลี (House of Savoy) อีกหลายภาพ ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงสถานะและความสามารถของเขาในฐานะจิตรกรภาพเหมือนผู้มีความน่าเชื่อถือ