แมรี่ แนช

2.1. Birth, family, and name change

แมรี แนช เกิดเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1884 ในชื่อ แมรี โฮโนรา ไรอัน (Mary Honora Ryan^{ภาษาอังกฤษ}) ที่เมืองทรอย รัฐนิวยอร์ก เธอมีน้องสาวหนึ่งคนคือ ฟลอเรนซ์ แนช ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นทั้งนักเขียนและนักแสดงเช่นกัน บิดาของเธอคือเจมส์ เอช. ไรอัน เป็นทนายความ และมารดาคือเอลเลน ฟรานเซส (นามสกุลเดิม แมคนามารา) หลังจากการเสียชีวิตของบิดา แมรีและฟลอเรนซ์ได้ใช้นามสกุลของพ่อเลี้ยงของพวกเธอ คือฟิลิป เอฟ. แนช ซึ่งเป็นผู้บริหารการจองคิวการแสดงวอดวิลล์ การเปลี่ยนนามสกุลในครั้งนี้เป็นเรื่องที่บังเอิญและเป็นผลดี เนื่องจากช่วยหลีกเลี่ยงความสับสนกับนักแสดงหญิงอีกคนหนึ่งชื่อแมรี ไรอัน ซึ่งได้รับความนิยมบนเวทีบรอดเวย์ก่อนที่แนชจะโด่งดัง แมรี แนชเป็นชาวคาทอลิก

2.2. Education

แมรี แนชได้รับการศึกษาเบื้องต้นที่คอนแวนต์ออฟเซนต์แอนน์ ในเมืองมอนทรีออล ประเทศแคนาดา จากนั้นเธอได้ฝึกฝนด้านการแสดงอย่างจริงจังที่สถาบันศิลปะการละครแห่งอเมริกา (American Academy of Dramatic Arts^{ภาษาอังกฤษ}) ซึ่งเป็นสถาบันที่มีชื่อเสียงด้านการฝึกอบรมนักแสดง การศึกษาที่นี่ได้วางรากฐานที่แข็งแกร่งให้กับทักษะการแสดงของเธอ และเตรียมพร้อมเธอสำหรับการก้าวเข้าสู่อาชีพในวงการละครเวทีและภาพยนตร์

3.1. Stage career

อาชีพการแสดงละครเวทีของแมรี แนชเริ่มต้นขึ้นด้วยการปรากฏตัวในฐานะนักเต้นช่วงสั้น ๆ ที่โรงละครเฮรัลด์สแควร์ในปี ค.ศ. 1904 เธอได้เปิดตัวนอกบรอดเวย์เป็นครั้งแรกในวันคริสต์มาสปี ค.ศ. 1905 ในบทบาทลีโอโนรา ดันบาร์ ในละครเรื่อง Alice-Sit-by-the-Fire ของเจมส์ เอ็ม. แบร์รี ซึ่งมีเอเธล แบร์รีมอร์เป็นนักแสดงนำ แนชได้ร่วมงานกับแบร์รีมอร์เป็นเวลาสองปี โดยแสดงร่วมกันในละครเรื่อง Captain Jinks และ The Silver Box เธอได้รับการยกย่องอย่างสูงจากการแสดงบนเวทีที่ลอนดอน และการปรากฏตัวครั้งสุดท้ายบนเวทีบรอดเวย์ของเธอคือการแสดงในบทบาทแคสซีในละครเรื่อง อังเคิลทอมส์เคบิน (Uncle Tom's Cabin^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1933 ซึ่งมีโอทิส สกินเนอร์และเฟย์ เบนเทอร์ร่วมแสดง

3.2. Hollywood film career

แมรี แนชย้ายมายังฮอลลีวูดในปี ค.ศ. 1934 และเริ่มต้นอาชีพการแสดงภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1936 เธอปรากฏตัวในภาพยนตร์รวมทั้งสิ้น 18 เรื่องจนกระทั่งปี ค.ศ. 1946 บทบาทที่แนชมักได้รับคือผู้หญิงที่ดูเหมือนสุภาพเรียบร้อย แต่กลับกลายเป็นคนดุร้ายเมื่อถูกท้าทาย ดังที่เห็นได้จากผลงานของเธอในภาพยนตร์เรื่อง คอลเลจ สแกนดัล (College Scandal^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1936 และ ชาร์ลี ชาน ในปานามา (Charlie Chan in Panama^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1940

บทบาทที่น่าเห็นใจที่สุดของแมรี แนชคือการรับบทเป็นภรรยาผู้ทนทุกข์ทรมานของมหาเศรษฐี จ.บ. บอล ในภาพยนตร์เรื่อง อีซี ลิฟวิง (Easy Living^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1937 ในภาพยนตร์เรื่อง กอลด์ รัช เมซี (Gold Rush Maisie^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1940 เธอรับบทเป็นภรรยาและแม่ผู้มีความอดทนและอดกลั้นในครอบครัวที่ถูกบังคับให้ทิ้งฟาร์มของตนในอาร์คันซอเนื่องจากปรากฏการณ์ดัสต์โบวล์และภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ โดยต้องเดินทางเร่ร่อนไปทั่วประเทศเป็นเวลาห้าปีเพื่อหางานทำตามฤดูกาล

แนชอาจเป็นที่รู้จักมากที่สุดจากการรับบทเป็นตัวร้ายในภาพยนตร์ของเชอร์ลีย์ เทมเพิลสองเรื่อง ได้แก่ บทบาทฟรอยไลน์ รอตเทนเมเยอร์ในภาพยนตร์เรื่อง ไฮดี (Heidi^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1937 และบทบาทมิส มินชินในภาพยนตร์เรื่อง เดอะ ลิตเติล พรินเซส (The Little Princess^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1939 นอกจากนี้ เธอยังรับบทเป็นแม่ผู้เป็นชนชั้นสูงของแคทารีน เฮปเบิร์นในภาพยนตร์เรื่อง เดอะ ฟิลาเดลเฟีย สตอรี่ (The Philadelphia Story^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1940 และมีบทบาทสมทบในภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลรางวัลออสการ์เรื่อง คัม แอนด์ เก็ท อิท (Come and Get It^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1936 และมีบทบาทเด่นในภาพยนตร์เรื่อง อิน เดอะ มีนไทม์, ดาร์ลิง (In the Meantime, Darling^{ภาษาอังกฤษ}) ในปี ค.ศ. 1944

7.1. Positive reception

แนชได้รับการยอมรับอย่างสูงบนเวทีละครในลอนดอน ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ถึงความสามารถทางศิลปะของเธอ ในภาพยนตร์เรื่อง Easy Living^{ภาษาอังกฤษ} (ค.ศ. 1937) บทบาทภรรยาผู้ทนทุกข์ทรมานของเธอได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในบทบาทที่น่าเห็นใจที่สุดของเธอ แสดงให้เห็นถึงความลึกซึ้งทางอารมณ์ ในภาพยนตร์เรื่อง Gold Rush Maisie^{ภาษาอังกฤษ} (ค.ศ. 1940) การแสดงของเธอในบทภรรยาและแม่ผู้มีความอดทนและอดกลั้น ที่ต้องเผชิญหน้ากับความยากลำบากทางสังคมและเศรษฐกิจ สะท้อนให้เห็นถึงความยืดหยุ่นของจิตวิญญาณมนุษย์ในยามวิกฤต ซึ่งเป็นบทบาทที่ได้รับการตอบรับอย่างดี การมีส่วนร่วมของเธอยังรวมถึงภาพยนตร์ที่ได้รับรางวัลออสการ์อย่าง Come and Get It^{ภาษาอังกฤษ} (ค.ศ. 1936) ซึ่งตอกย้ำถึงความสำคัญของเธอในฐานะนักแสดงในยุคทองของฮอลลีวูด

7.2. Criticism and controversies

แม้จะมีความสามารถ แต่แมรี แนชมักถูกจำกัดอยู่ในบทบาทประเภทเฉพาะเจาะจง โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทบาทของผู้หญิงที่ดูเหมือนสุภาพเรียบร้อยแต่กลับกลายเป็นคนดุร้ายเมื่อถูกท้าทาย แนวโน้มการคัดเลือกนักแสดงนี้ได้กลายเป็นลักษณะเด่นของบทบาทของเธอ ซึ่งอาจจำกัดขอบเขตการแสดงของเธอในสายตาของผู้ชมและนักวิจารณ์ การรับบทเป็นตัวร้ายในภาพยนตร์ของเชอร์ลีย์ เทมเพิลอย่าง Heidi^{ภาษาอังกฤษ} และ The Little Princess^{ภาษาอังกฤษ} ทำให้เธอเป็นที่จดจำในฐานะนักแสดงที่เชี่ยวชาญบทบาทประเภทนี้ แต่ก็อาจทำให้ภาพลักษณ์ของเธอถูกมองว่าติดอยู่กับบทบาทที่จำเพาะเจาะจงนี้เช่นกัน