1. ชีวิตช่วงต้นและภูมิหลัง
อี ฮโย-ฮี เกิดที่ซูวอน จังหวัดคยองกี ประเทศเกาหลีใต้ เธอเริ่มต้นเส้นทางในวงการวอลเลย์บอลตั้งแต่วัยเด็ก โดยผ่านการฝึกฝนและพัฒนาทักษะอย่างต่อเนื่องจนก้าวเข้าสู่อาชีพนักกีฬาในที่สุด
1.1. วัยเด็กและช่วงวัยเรียน
อี ฮโย-ฮี เริ่มต้นเล่นวอลเลย์บอลตั้งแต่อายุยังน้อยในชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ความหลงใหลในกีฬานี้ได้นำพาเธอไปสู่การฝึกฝนอย่างจริงจังตลอดช่วงวัยเรียน เธอสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมหญิงซูวอนฮันอิลจอนซัน (ปัจจุบันคือโรงเรียนฮันบม) ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญในการพัฒนาทักษะวอลเลย์บอลของเธอ
1.2. การเข้าสู่วงการวอลเลย์บอล
ด้วยความมุ่งมั่นและพรสวรรค์ที่มีมาตั้งแต่เด็ก อี ฮโย-ฮี ได้พัฒนาความฝันในการเป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลอาชีพอย่างต่อเนื่อง การเริ่มต้นเล่นตั้งแต่อายุยังน้อยและการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอในระดับโรงเรียน ได้หล่อหลอมให้เธอเป็นนักกีฬาที่มีศักยภาพและพร้อมก้าวเข้าสู่วงการวอลเลย์บอลอาชีพในที่สุด
2. อาชีพกับสโมสร
อี ฮโย-ฮี มีอาชีพนักวอลเลย์บอลอาชีพที่โดดเด่น โดยได้เล่นให้กับสี่สโมสรหลักในวี-ลีก และสามารถพาทีมคว้าแชมป์ลีกได้ทุกสโมสรที่เธอสังกัด ซึ่งเป็นความสำเร็จที่ไม่ธรรมดาในวงการวอลเลย์บอลเกาหลีใต้
2.1. แดจอน เคจีซี อินซัมกงซา (KT&G Arielz)
อี ฮโย-ฮี เริ่มต้นอาชีพนักวอลเลย์บอลอาชีพในปี ค.ศ. 2000 โดยเข้าร่วมทีมแดจอน เคจีซี อินซัมกงซา (เดิมชื่อ KT&G Arielz) ในช่วงแรกของอาชีพ เธอได้แสดงให้เห็นถึงศักยภาพในฐานะเซ็ตเตอร์คนสำคัญ และมีส่วนช่วยให้ทีมคว้าแชมป์วี-ลีกได้ในฤดูกาล 2005-06 ซึ่งเป็นแชมป์แรกในอาชีพของเธอ
2.2. อินชอน ฮึงกุก ไลฟ์ พิงค์ สไปเดอร์ส
ในปี ค.ศ. 2007 อี ฮโย-ฮี ได้ย้ายไปร่วมทีมอินชอน ฮึงกุก ไลฟ์ พิงค์ สไปเดอร์ส ในฐานะฟรีเอเจนต์ เธอได้สร้างผลงานที่ยอดเยี่ยมอย่างต่อเนื่อง และเป็นกำลังสำคัญในการพาทีมคว้าแชมป์วี-ลีกได้อีกครั้งในฤดูกาล 2008-09 หลังจบฤดูกาล 2009-10 ทีมได้เสนอตำแหน่งผู้เล่นและโค้ชให้กับเธอ แต่เธอตัดสินใจปฏิเสธเพื่อเปิดทางให้ผู้เล่นรุ่นใหม่ และย้ายไปเล่นให้กับทีมในลีกสมัครเล่นชั่วคราว
2.3. ฮวาซอง ไอบีเค กีโอพอค อัลโตส
ในปี ค.ศ. 2011 อี ฮโย-ฮี ได้กลับมาสู่วี-ลีกอีกครั้ง โดยเข้าร่วมทีมฮวาซอง ไอบีเค กีโอพอค อัลโตส ในฐานะสมาชิกผู้ก่อตั้งทีมใหม่นี้ เธอได้รับความไว้วางใจให้เป็นกัปตันทีมในฤดูกาลที่สองของทีม (2012-13) และด้วยความเป็นผู้นำของเธอ เธอได้นำทีมคว้าแชมป์วี-ลีกได้สำเร็จในฤดูกาล 2013-14 ซึ่งเป็นแชมป์ลีกครั้งที่สามในอาชีพของเธอและเป็นแชมป์แรกของไอบีเค อัลโตส
2.4. กิมชอน โคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ ไฮพาส
หลังจบฤดูกาล 2013-14 อี ฮโย-ฮี ได้ย้ายไปร่วมทีมกิมชอน โคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ ไฮพาส ในฐานะฟรีเอเจนต์อีกครั้ง เธอใช้เวลาหกฤดูกาลกับทีมนี้ (2014-2020) และยังคงแสดงผลงานที่โดดเด่น โดยได้รับรางวัลผู้เล่นทรงคุณค่าประจำฤดูกาลปกติของวี-ลีกในฤดูกาล 2014-15 และพาทีมคว้าแชมป์ลีกได้ในฤดูกาล 2017-18 ซึ่งเป็นแชมป์ลีกครั้งที่สี่ของเธอและเป็นแชมป์แรกของโคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ ไฮพาส ในฤดูกาล 2018-19 เธอเป็นผู้เล่นที่อายุมากที่สุดที่ยังคงเล่นอยู่ในวี-ลีกหญิง
3. อาชีพกับทีมชาติ
อี ฮโย-ฮี เป็นหนึ่งในผู้เล่นคนสำคัญของวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติเกาหลีใต้ โดยได้เข้าร่วมการแข่งขันระดับนานาชาติหลายรายการและสร้างผลงานที่น่าประทับใจ
3.1. การแข่งขันหลักที่เข้าร่วมและผลงาน
เธอได้เป็นตัวแทนทีมชาติเกาหลีใต้เข้าร่วมการแข่งขันหลักหลายรายการ ได้แก่:
- วอลเลย์บอลเวิลด์แกรนด์แชมเปียนคัพ 2005
- วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์เอเชีย 2011 (เหรียญทองแดง)
- วอลเลย์บอลในเอเชียนเกมส์ 2014 ที่อินชอน (เหรียญทอง)
- วอลเลย์บอลในโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 ที่รีโอเดจาเนโร (อันดับ 5 ร่วม)
- วอลเลย์บอลในเอเชียนเกมส์ 2018 ที่จาการ์ตา-ปาเล็มบัง (เหรียญทองแดง)
4. ลักษณะและสไตล์การเล่นของนักกีฬา
อี ฮโย-ฮี เป็นที่รู้จักในฐานะเซ็ตเตอร์ที่มีความสามารถโดดเด่นในการบริหารจัดการเกม เธอมีความเข้าใจในจังหวะการเล่นและสามารถจ่ายบอลได้อย่างแม่นยำและหลากหลาย ทำให้เพื่อนร่วมทีมสามารถทำคะแนนได้ง่าย เธอมีส่วนสูง 173 cm สามารถกระโดดตบได้สูงสุด 280 cm และบล็อกได้สูงสุด 271 cm
ในฐานะกัปตันทีมของฮวาซอง ไอบีเค กีโอพอค อัลโตส เธอได้แสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำที่แข็งแกร่งและสามารถกระตุ้นเพื่อนร่วมทีมได้เป็นอย่างดี เธอเคยกล่าวว่าการถูกคาดหวังให้พาทีมคว้าแชมป์เหมือนกับที่เคยทำได้กับ KT&G และฮึงกุกไลฟ์นั้นเป็นเรื่องที่ยากลำบาก แต่เมื่อนัม จี-ย็องและผู้เล่นคนอื่น ๆ เข้ามาร่วมทีม ทำให้การรับบอลของทีมดีขึ้นอย่างมาก และส่งผลให้การเซ็ตบอลของเธอมีประสิทธิภาพมากขึ้น เธอมักจะกล่าวขอบคุณเพื่อนร่วมทีมเสมอสำหรับความสำเร็จที่ได้รับ ซึ่งสะท้อนถึงความเป็นผู้นำที่ถ่อมตนและให้ความสำคัญกับทีมเวิร์ก
5. รางวัลและเกียรติยศ
ตลอดอาชีพนักวอลเลย์บอล อี ฮโย-ฮี ได้รับรางวัลส่วนบุคคลและรางวัลทีมมากมาย ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงความสามารถและความสำเร็จของเธอ
5.1. รางวัลส่วนบุคคลในวี-ลีก
- ฤดูกาล 2007-08 วี-ลีก - รางวัลเซ็ตเตอร์ยอดเยี่ยม
- ฤดูกาล 2008-09 วี-ลีก - รางวัลเซ็ตเตอร์ยอดเยี่ยม
- ฤดูกาล 2013-14 วี-ลีก - ผู้เล่นทรงคุณค่าประจำฤดูกาล
- ฤดูกาล 2014-15 วี-ลีก - ผู้เล่นทรงคุณค่าประจำฤดูกาลปกติ และทีมยอดเยี่ยม (Best 7)
5.2. บันทึกการคว้าแชมป์ลีก
- ฤดูกาล 2005-06: แชมป์วี-ลีก กับKT&G Arielz
- ฤดูกาล 2008-09: แชมป์วี-ลีก กับอินชอน ฮึงกุก ไลฟ์ พิงค์ สไปเดอร์ส
- ฤดูกาล 2013-14: แชมป์วี-ลีก กับฮวาซอง ไอบีเค กีโอพอค อัลโตส
- ฤดูกาล 2017-18: แชมป์วี-ลีก กับกิมชอน โคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ ไฮพาส
6. การอำลาวงการและอาชีพโค้ช
หลังจากจบฤดูกาล 2019-20 อี ฮโย-ฮี ได้รับสิทธิ์ฟรีเอเจนต์ แต่เธอตัดสินใจไม่ต่อสัญญากับทีมโคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ และประกาศยุติอาชีพนักกีฬาอย่างเป็นทางการ เธอได้ผันตัวเข้าสู่อาชีพโค้ช โดยเข้าร่วมทีมกิมชอน โคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ ไฮพาส ในฐานะโค้ชผู้ช่วยตั้งแต่ฤดูกาล 2020-21 เป็นต้นไป
7. พิธีอำลาวงการและหมายเลขเสื้อที่ถูกยกเลิก
พิธีอำลาวงการของอี ฮโย-ฮี จัดขึ้นในวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2021 ในระหว่างการแข่งขันวี-ลีก รอบที่ 6 ระหว่างทีมโคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ กับ ไอบีเค อัลโตส ที่สนามเหย้าของโคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์
เพื่อเป็นการยกย่องคุณูปการที่เธอมีต่อวงการวอลเลย์บอลเกาหลีใต้ ตลอดจนผลงานอันโดดเด่นกับสโมสรต้นสังกัด สหพันธ์วอลเลย์บอลเกาหลี (KOVO) และสโมสรกิมชอน โคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ ไฮพาส ได้ตัดสินใจยกเลิกหมายเลขเสื้อ 5 ของเธอให้เป็นหมายเลขถาวร ซึ่งหมายความว่าจะไม่มีผู้เล่นคนใดในทีมโคเรีย เอ็กซ์เพรสเวย์ สามารถสวมเสื้อหมายเลข 5 ได้อีกต่อไป นี่ถือเป็นครั้งที่สามในประวัติศาสตร์วี-ลีก ที่มีการยกเลิกหมายเลขเสื้ออย่างถาวร โดยสองคนก่อนหน้านี้คือ โรเบอร์แลนดี ซิมอน (หมายเลข 13 ของอันซัน โอเค ไฟแนนเชียล กรุ๊ป อึทแมน) และคิม ซา-นี (หมายเลข 9 ของฮวาซอง ไอบีเค กีโอพอค อัลโตส)
8. การประเมินและอิทธิพล
อี ฮโย-ฮี ได้รับการยกย่องอย่างสูงในวงการวอลเลย์บอลเกาหลีใต้ในฐานะหนึ่งในเซ็ตเตอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เธอเป็นนักกีฬาที่มีอาชีพยืนยาวถึง 20 ปี และสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการพาทีมคว้าแชมป์วี-ลีกได้ถึงสี่ครั้งกับสี่สโมสรที่แตกต่างกัน ความสำเร็จนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสามารถในการปรับตัว ความเป็นผู้นำ และทักษะการเซ็ตที่ยอดเยี่ยมของเธอ
อิทธิพลของอี ฮโย-ฮี ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในสนามแข่งขันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเป็นแบบอย่างให้กับผู้เล่นรุ่นน้อง ด้วยความเป็นมืออาชีพ ความมุ่งมั่น และความสำเร็จที่เธอได้สร้างไว้ เธอได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับนักวอลเลย์บอลรุ่นใหม่จำนวนมาก การตัดสินใจยกเลิกหมายเลขเสื้อของเธอเป็นการยืนยันถึงสถานะอันเป็นตำนานและคุณค่าที่เธอได้มอบให้กับวงการวอลเลย์บอลเกาหลีใต้