1. ชีวิตและภูมิหลัง
ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ มีภูมิหลังที่หลากหลายและเส้นทางเริ่มต้นในวงการภาพยนตร์ที่น่าสนใจ ซึ่งหล่อหลอมให้เขากลายเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เขาแต่งงานกับ เวโรนิก นอร์เดย์ และมีบุตรชายคือ สตานิสลาส นอร์เดย์ ซึ่งเป็นผู้กำกับละครเวที
1.1. การเกิดและครอบครัว
ม็อกกี้เกิดเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1929 ที่เมือง นีซ ประเทศฝรั่งเศส เขาเป็นบุตรชายของ ผู้อพยพชาวโปแลนด์ คือ นางฌานน์ ซีลินสกา และนายอดัม โมคิเยฟสกี้ บิดาของเขามีเชื้อสายยิว ส่วนมารดาเป็นชาวคาทอลิก ซึ่งสะท้อนถึงภูมิหลังทางศาสนาที่แตกต่างกันในครอบครัวของเขา
1.2. วัยเด็กและการศึกษา

ม็อกกี้เริ่มต้นเข้าสู่โลกภาพยนตร์ครั้งแรกในฐานะนักแสดงประกอบในภาพยนตร์เรื่อง Les visiteurs du soir (ค.ศ. 1942) กำกับโดย มาร์แซล การ์เน่ ในช่วงสงครามและหลังสงคราม เขาต้องทำงานเป็นคนขับรถแท็กซี่เพื่อหาเลี้ยงชีพควบคู่ไปกับการเป็นนักแสดง จนกระทั่งเขาได้พบกับนักแสดงชื่อดัง ปิแยร์ เฟรเนย์ ซึ่งเป็นผู้โดยสารในแท็กซี่ของเขา เฟรเนย์ชื่นชอบในตัวม็อกกี้และให้การอุปถัมภ์เขา หลังจากนั้น ม็อกกี้ได้เข้าศึกษาที่สถาบันการแสดงแห่งชาติปารีส (Paris National Conservatory of Dramatic Art) และได้รับคำแนะนำจากผู้กำกับละครเวทีชื่อดัง หลุยส์ ฌูเว่ต์ ในช่วงเดียวกัน เขายังได้เป็นเพื่อนสนิทกับ ฌอง-ปอล เบลมงโด ซึ่งทำให้เขาตัดสินใจเปลี่ยนชื่อในวงการเป็น "ฌอง-ปิแยร์" เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนกับชื่อของเบลมงโด
ในปี ค.ศ. 1952 ม็อกกี้ได้รับโอกาสสำคัญเมื่อถูกค้นพบโดยผู้กำกับชาวอิตาลี มีเกลันเจโล อันโตนีโอนี และได้แสดงนำในภาพยนตร์เรื่อง I vinti (ค.ศ. 1953) ซึ่งเป็นภาพยนตร์รวมเรื่องสั้นในส่วนของฝรั่งเศส บทบาทนี้ทำให้เขามีชื่อเสียงในประเทศอิตาลีและได้รับโอกาสแสดงในภาพยนตร์อิตาลีหลายเรื่องต่อมา
ในปี ค.ศ. 1954 เขาได้ทำงานเป็นผู้ช่วยผู้กำกับให้กับ ลูคีโน วิสคอนตี ในภาพยนตร์เรื่อง Senso และในเวลาเดียวกันก็ได้เป็นผู้ช่วยผู้กำกับให้กับ เฟเดรีโก เฟลลินี ในภาพยนตร์เรื่อง La strada ในปีเดียวกัน ประสบการณ์เหล่านี้เป็นรากฐานสำคัญในการพัฒนาทักษะการกำกับของเขา
2. อาชีพในวงการภาพยนตร์
ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ มีอาชีพที่หลากหลายในวงการภาพยนตร์ โดยเฉพาะในฐานะนักแสดงและผู้กำกับ ซึ่งผลงานของเขามักสะท้อนแนวคิดเชิงวิพากษ์สังคม
2.1. อาชีพนักแสดง
ม็อกกี้เริ่มต้นอาชีพนักแสดงทั้งในภาพยนตร์และละครเวที เขาปรากฏตัวในภาพยนตร์เรื่อง Les Casse-pieds (ค.ศ. 1948) ของ ฌอง เดรวิลล์, Orphée (ค.ศ. 1950) ของ ฌอง ค็อกโต และ The Mask of the Gorilla (ค.ศ. 1957) ของ แบร์นาร์ บอร์เดอรี แต่ที่ทำให้เขามีชื่อเสียงโด่งดังเป็นพิเศษคือบทบาทในภาพยนตร์เรื่อง I vinti ของ มีเกลันเจโล อันโตนีโอนี
เขาได้แสดงในภาพยนตร์หลายเรื่องที่เขากำกับเองด้วย เช่น Solo, L'albatros, L'Ombre d'une chance และ Un Linceul n'a pas de poches นอกจากนี้ เขายังได้แสดงในภาพยนตร์นานาชาติอย่าง Gli Sbandati (ค.ศ. 1955) และ Americano (ค.ศ. 2011)
2.2. อาชีพผู้กำกับ

ม็อกกี้เริ่มต้นเส้นทางการเป็นผู้กำกับด้วยการเขียนบทภาพยนตร์เรื่องแรกคือ La Tête contre les murs (ค.ศ. 1959) ซึ่งเดิมทีเขาตั้งใจจะกำกับเอง แต่ผู้อำนวยการสร้างเลือกที่จะมอบหมายงานนี้ให้กับ จอร์จส์ ฟรองฌู แทน อย่างไรก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการยกย่องจาก ฌอง-ลุก ก็อดดาร์ด และได้รับรางวัล 12 รางวัลจากเทศกาลภาพยนตร์ต่างๆ แม้จะไม่ประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ แต่ก็ได้รับการยกย่องว่าเป็นภาพยนตร์ฝรั่งเศสคลาสสิกในภายหลัง

ในปีถัดมา ม็อกกี้ได้กำกับภาพยนตร์เรื่องแรกของตนเองคือ Les Dragueurs (ค.ศ. 1959) ซึ่งเดิมเขาตั้งใจให้เพื่อนสนิทอย่าง ฌอง-ปอล เบลมงโด แสดงนำ แต่บริษัทผู้ผลิตบังคับให้ใช้ ฌาคส์ ชาร์ริเยร์ ซึ่งเป็นนักแสดงยอดนิยมในขณะนั้นแทน
ในช่วงทศวรรษ 1960 เขาสามารถเข้าถึงผู้ชมในวงกว้างด้วยภาพยนตร์ตลกแนวบ้าๆ บอๆ เช่น A Funny Parishioner (ค.ศ. 1963) และ La Grande Lessive (ค.ศ. 1968) หลังเหตุการณ์พฤษภาคม 1968 เขาก็หันมาทำภาพยนตร์ที่มืดหม่นและเสียดสีสังคมมากขึ้น เช่น Solo (ค.ศ. 1969) ซึ่งนำเสนอเรื่องราวของกลุ่มอนาธิปไตยหนุ่มสาว และ L'Albatros (ค.ศ. 1971) ซึ่งตีแผ่การคอร์รัปชันของนักการเมือง
ในทศวรรษ 1980 เขากลับมาประสบความสำเร็จอีกครั้งกับภาพยนตร์ที่ประณามความรุนแรงของแฟนฟุตบอลก่อนเกิดโศกนาฏกรรมเฮย์เซลหนึ่งปีในเรื่อง À mort l'arbitre (ค.ศ. 1984) และภาพยนตร์ตลกที่ประณามความหน้าซื่อใจคดรอบการจาริกแสวงบุญที่ลูร์ดในเรื่อง Le Miraculé (ค.ศ. 1987) แม้ว่าภาพยนตร์ของเขาในทศวรรษ 1990 และ 2000 จะประสบความสำเร็จน้อยลง แต่เขาก็ยังคงสร้างภาพยนตร์ด้วยความกระตือรือร้นอย่างมาก
ม็อกกี้มักจะทำงานด้วยทรัพยากรที่จำกัด และถ่ายทำภาพยนตร์ได้อย่างรวดเร็ว
2.3. สไตล์และแก่นเรื่องของภาพยนตร์
ภาพยนตร์ของม็อกกี้มักมีลักษณะเสียดสีสังคมและได้รับแรงบันดาลใจจากความเป็นจริงของสังคมอยู่เสมอ ในช่วงแรก ภาพยนตร์ของเขามุ่งเน้นไปที่การต่อต้านข้อจำกัดที่สังคมกำหนดไว้ ต่อมาเขาเน้นไปที่แนวตลกเสียดสี เช่นในภาพยนตร์เรื่อง Bonsoir ที่อเล็กซ์ (รับบทโดย มีแชล แซโร) ชายไร้บ้านแกล้งทำเป็นคนรักของแคโรไลน์ (รับบทโดย โคลด จาด) ซึ่งเป็นเลสเบี้ยน เพื่อช่วยให้เธอรอดพ้นจากการถูกญาติที่เกลียดกลัวคนรักร่วมเพศยึดมรดก
งานของเขามักวิพากษ์วิจารณ์ความอยุติธรรม สำรวจสภาพของมนุษย์ และสะท้อนปัญหาทางสังคม โดยเฉพาะประเด็นเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม หน้ากากทางสังคม และการต่อต้านข้อจำกัดของสังคม ซึ่งสะท้อนถึงแนวคิดที่ให้ความสำคัญกับประเด็นทางสังคมและเสรีนิยมอย่างชัดเจน
2.4. การทำงานร่วมกับบุคคลสำคัญ
ตลอดอาชีพการงานของฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ เขาได้ร่วมงานกับนักแสดงและผู้สร้างภาพยนตร์ชื่อดังหลายคน ซึ่งมีส่วนช่วยสร้างสรรค์ผลงานอันโดดเด่นของเขา ได้แก่:
- บูร์วิล (ในภาพยนตร์เรื่อง A Funny Parishioner, The City of Unspeakable Fear, La Grande Lessive และ The Stallion)
- แฟร์น็องเดล (ในภาพยนตร์เรื่อง The Exchange และ Life)
- มีแชล ซีมง (ในภาพยนตร์เรื่อง The Red Ibis)
- มีแชล แซโร (ในภาพยนตร์ 12 เรื่อง รวมถึง Le Miraculé)
- ฟรองซิส บล็องช์ (ในภาพยนตร์ 5 เรื่อง รวมถึง The City of Unspeakable Fear)
- ฌาคเกอลีน ไมยอง (ในภาพยนตร์ 5 เรื่อง)
- ฌอง ปัวเรต์ (ในภาพยนตร์ 8 เรื่อง)
- กาเธอรีน เดอเนิฟ (ในภาพยนตร์เรื่อง Agent Trouble)
- โคลด จาด (ในภาพยนตร์เรื่อง Bonsoir)
- เจน เบอร์กิน (ในภาพยนตร์เรื่อง Noir comme le souvenir)
- ฌานน์ โมโร (ในภาพยนตร์เรื่อง Le Miraculé)
- สเตฟาน โอดราน (ในภาพยนตร์เรื่อง The Seasons of Pleasure)
ม็อกกี้ยังได้พบกับผู้กำกับนูแวลวากอย่าง โคลด ชาโบรล, ฟร็องซัว ตรูว์โฟ และ ฌอง-ลุก ก็อดดาร์ด ในปี ค.ศ. 1958 แม้พวกเขาจะเป็นคนรุ่นเดียวกันและมีความสัมพันธ์อันดี แต่ตัวม็อกกี้เองก็ยังคงรักษาระยะห่างจากขบวนการนูแวลวากมาโดยตลอด
3. ผลงานภาพยนตร์
ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ มีผลงานภาพยนตร์จำนวนมากทั้งในฐานะผู้กำกับและนักแสดง
3.1. ผลงานในฐานะผู้กำกับ
- ค.ศ. 1959: Les Dragueurs (นำแสดงโดย ฌาคส์ ชาร์ริเยร์, ชาร์ลส์ อัซนาวูร์)
- ค.ศ. 1960: Un couple (นำแสดงโดย ฌูเลียตต์ เมย์เนียล, ฟรองซิส บล็องช์)
- ค.ศ. 1961: Snobs ! (นำแสดงโดย เวโรนิก นอร์เดย์, ฟรองซิส บล็องช์)
- ค.ศ. 1962: Les Vierges (นำแสดงโดย ชาร์ลส์ อัซนาวูร์, ฌอง ปัวเรต์)
- ค.ศ. 1963: Un drôle de paroissien (นำแสดงโดย บูร์วิล, ฌอง ปัวเรต์)
- ค.ศ. 1964: La Grande Frousse / La Cité de l'Indicible Peur (นำแสดงโดย บูร์วิล, ฟรองซิส บล็องช์)
- ค.ศ. 1966: Your Money or Your Life (นำแสดงโดย แฟร์น็องเดล, ไฮนซ์ รือห์มันน์)
- ค.ศ. 1966: Les Compagnons de la marguerite (นำแสดงโดย โคลด ริช, มีแชล แซโร)
- ค.ศ. 1968: La Grande Lessive (นำแสดงโดย บูร์วิล, ฟรองซิส บล็องช์)
- ค.ศ. 1970: L'Étalon (นำแสดงโดย บูร์วิล, ฟรองซิส บล็องช์)
- ค.ศ. 1970: Solo (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้, แอนน์ เดอเลิซ)
- ค.ศ. 1971: L'Albatros (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้, มารียง เกม)
- ค.ศ. 1972: Chut (นำแสดงโดย ฌาคส์ ดูฟิลโล, มีแชล ลอนส์เดล)
- ค.ศ. 1973: L'Ombre d'une chance (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้, โรเบิร์ต เบอนัวต์)
- ค.ศ. 1974: Un Linceul n'a pas de poches (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้, มีเรียม เมซิแยร์)
- ค.ศ. 1975: L'Ibis rouge (นำแสดงโดย มีแชล แซโร, มีแชล ซีมง)
- ค.ศ. 1976: Le Roi des bricoleurs (นำแสดงโดย ซิม, มีแชล แซโร)
- ค.ศ. 1978: Le Témoin (นำแสดงโดย อัลแบร์โต ซอร์ดี, ฟีลิป นัวเรต์)
- ค.ศ. 1979: Le Piège à cons (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้, กาเธอรีน เลอแปรงซ์)
- ค.ศ. 1982: Litan (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้, มารี-โจเซ นัต)
- ค.ศ. 1982: Y a-t-il un Français dans la salle ? (นำแสดงโดย วิกเตอร์ ลานูซ์, ฌาคส์ ดูตรองก์)
- ค.ศ. 1983: À mort l'arbitre (นำแสดงโดย มีแชล แซโร, เอ็ดดี้ มิตเชลล์)
- ค.ศ. 1985: Le Pactole (นำแสดงโดย ริชาร์ด โบแฮรงเจอร์, ปาทริค เซบาสเตียน)
- ค.ศ. 1986: La Machine à découdre
- ค.ศ. 1986: Le Miraculé (นำแสดงโดย มีแชล แซโร, ฌานน์ โมโร)
- ค.ศ. 1987: Agent trouble (นำแสดงโดย กาเธอรีน เดอเนิฟ, ริชาร์ด โบแฮรงเจอร์)
- ค.ศ. 1987: Les Saisons du plaisir (นำแสดงโดย ชาร์ลส์ วาเนล, เดนิส เกรย์)
- ค.ศ. 1988: Une nuit à l'Assemblée Nationale (นำแสดงโดย มีแชล บล็องก์, ฌาคเกอลีน ไมยอง)
- ค.ศ. 1988: Nice is Nice (ภาพยนตร์สั้น)
- ค.ศ. 1988: Méliès 88
- ค.ศ. 1988: Divine enfant (นำแสดงโดย ลอรา มาร์แตล, ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้)
- ค.ศ. 1990: Il gèle en enfer (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้, ลอรา แกรนด์)
- ค.ศ. 1991: La Méthode Barnol (ภาพยนตร์สั้น)
- ค.ศ. 1991: La vérité qui tue (ภาพยนตร์สั้น)
- ค.ศ. 1991: Dis-moi qui tu hais (ภาพยนตร์สั้น)
- ค.ศ. 1991: Ville à vendre (นำแสดงโดย ทอม โนเวมเบอร์, มีแชล แซโร)
- ค.ศ. 1992: Le Mari de Léon
- ค.ศ. 1992: Bonsoir (นำแสดงโดย มีแชล แซโร, โคลด จาด)
- ค.ศ. 1995: Noir comme le souvenir (Black for Remembrance) (นำแสดงโดย เจน เบอร์กิน, ซาบีน อาเซมา, มัทธิอัส ฮาบิช)
- ค.ศ. 1997: Robin des mers
- ค.ศ. 1997: Alliance cherche doigt
- ค.ศ. 1998: Vidange
- ค.ศ. 1999: Tout est calme
- ค.ศ. 1999: La candide madame Duff
- ค.ศ. 2000: Le Glandeur
- ค.ศ. 2001: La Bête de miséricorde
- ค.ศ. 2002: Les Araignées de la nuit
- ค.ศ. 2003: Le Furet (นำแสดงโดย มีแชล แซโร, ฌาคส์ วิลเลอเรต์)
- ค.ศ. 2004: Touristes, oh yes !
- ค.ศ. 2004: Les Ballets écarlates
- ค.ศ. 2005: Grabuge! (นำแสดงโดย มีแชล แซโร, ชาร์ลส์ แบร์ลิง)
- ค.ศ. 2006: Le Deal
- ค.ศ. 2007: Le Bénévole (นำแสดงโดย มีแชล แซโร, ฌอง-โคลด เดรย์ฟัส)
- ค.ศ. 2007: 13 French Street
- ค.ศ. 2007: Le Diable en embuscade (ภาพยนตร์สั้น)
- ค.ศ. 2010: Colère (ภาพยนตร์โทรทัศน์, นำแสดงโดย มาติเยอ เดอมี, โรบิน เรนุกซี)
- ค.ศ. 2011: Crédit pour tous
- ค.ศ. 2011: Les Insomniaques
- ค.ศ. 2011: Le dossier Toroto
- ค.ศ. 2012: À votre bon cœur, mesdames
- ค.ศ. 2013: Le Mentor
- ค.ศ. 2013: Dors mon lapin
- ค. 2013: Le Renard jaune
- ค.ศ. 2014: Le Mystère des jonquilles
- ค.ศ. 2014: Calomnies
- ค.ศ. 2015: Tu es si jolie ce soir
- ค.ศ. 2015: Les Compagnons de la pomponette
- ค.ศ. 2015: Monsieur Cauchemar (นำแสดงโดย ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้)
- ค.ศ. 2016: Le Cabanon rose
- ค.ศ. 2016: Rouges étaient les lilas
- ค.ศ. 2017: Vénéneuses
- ค.ศ. 2017: Votez pour moi
- ค.ศ. 2019: Tous flics !
3.2. ผลงานในฐานะนักแสดง
- ค.ศ. 1942: Les visiteurs du soir
- ค.ศ. 1946: The Eternal Husband
- ค.ศ. 1948: Les Casse-pieds
- ค.ศ. 1949: Le Paradis des pilotes perdus
- ค.ศ. 1950: God Needs Men
- ค.ศ. 1950: Wedding Night
- ค.ศ. 1950: Orphée
- ค.ศ. 1953: I vinti
- ค.ศ. 1954: Stain in the Snow
- ค.ศ. 1954: The Big Flag
- ค.ศ. 1954: Le Comte de Monte-Cristo
- ค.ศ. 1954: Senso
- ค.ศ. 1955: Gli Sbandati
- ค.ศ. 1957: Le rouge est mis
- ค.ศ. 1957: The Mask of the Gorilla
- ค.ศ. 1959: La Tête contre les murs
- ค.ศ. 1959: Les Dragueurs
- ค.ศ. 1963: Un drôle de paroissien
- ค.ศ. 1969: Solo
- ค.ศ. 1974: Un Linceul n'a pas de poches
- ค.ศ. 1982: Litan
- ค.ศ. 1983: Prénom Carmen
- ค.ศ. 1984: À mort l'arbitre
- ค.ศ. 1985: Le Pactole
- ค.ศ. 1986: Grandeur et décadence d'un petit commerce de cinéma
- ค.ศ. 1998: Vidange
- ค.ศ. 2007: In the Tracks of Maurice Jarre
- ค.ศ. 2007-2013: Myster Mocky présente (ซีรีส์โทรทัศน์)
- ค.ศ. 2011: Americano
- ค.ศ. 2015: Monsieur Cauchemar
- ค.ศ. 2016: Bénier
- ค.ศ. 2017: Ne me quitte pas
- ค.ศ. 2019: Tous flics !
4. รางวัลและการยอมรับ
ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ได้รับการยกย่องและรางวัลมากมายตลอดอาชีพการงานของเขา:
- ในปี ค.ศ. 2010 เขาได้รับรางวัล Prix Henri-Langlois สำหรับผลงานตลอดชีวิต
- ในปี ค.ศ. 2013 เขาได้รับรางวัล Alphonse Allais Prize
- ในปี ค.ศ. 2015 เขาได้รับรางวัล Polar lifetime achievement award จาก Festival Polar de Cognac ซึ่งเขามักได้รับเชิญให้เป็น "แขกผู้มาเยือนตลอดกาล"
นอกจากนี้ เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติอองเทรอวูส์ (International Festival of Film Entrevues) ที่แบ็ลฟอร์ ในปี ค.ศ. 2012 และ ซินีมาเตก ฟรองแซซ (Cinémathèque française) ในปี ค.ศ. 2014 ได้จัดงานฉายภาพยนตร์ย้อนหลังเพื่อยกย่องผลงานของเขาด้วย
5. การเสียชีวิต
ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม ค.ศ. 2019 ที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ด้วยสาเหตุภาวะไตวาย
6. อิทธิพลและการประเมิน

ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ ทิ้งมรดกอันสำคัญไว้ในวงการภาพยนตร์ฝรั่งเศสในฐานะผู้กำกับที่มีวิสัยทัศน์และไม่ประนีประนอม งานของเขามักได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ในแง่บวกจากนักวิจารณ์และสาธารณชนในด้านความกล้าหาญในการนำเสนอประเด็นทางสังคมที่ซับซ้อนและบางครั้งก็เป็นที่ถกเถียง
แม้เขาจะรักษาระยะห่างจากขบวนการนูแวลวาก แต่สไตล์การทำภาพยนตร์ที่เป็นอิสระ การทำงานด้วยงบประมาณจำกัด และการถ่ายทำอย่างรวดเร็ว ก็สะท้อนถึงจิตวิญญาณแห่งการปฏิวัติในยุคสมัยนั้น อิทธิพลของงานเขาต่อการอภิปรายทางสังคมและวัฒนธรรมยังคงดำเนินต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการวิพากษ์วิจารณ์ความอยุติธรรม ความไม่เท่าเทียม และการสำรวจสภาพของมนุษย์ในสังคมสมัยใหม่
นอกจากนี้ ม็อกกี้ยังเป็นเจ้าของโรงภาพยนตร์แห่งหนึ่งในย่านสตราสบูร์ก-แซงต์-เดอนีของกรุงปารีส ซึ่งเขาใช้ฉายภาพยนตร์ของตัวเองและภาพยนตร์เกรดบีที่เขาคัดเลือกมาเอง เขายังได้จัดทำดีวีดีผลงานส่วนใหญ่ของเขาด้วยการออกแบบปกที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นในการเผยแพร่ผลงานของตนเองสู่สาธารณะอย่างต่อเนื่อง
7. แหล่งข้อมูลอื่น
- [http://jpierre-mocky.fr/ เว็บไซต์ทางการของฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้]
- [https://www.imdb.com/name/nm0006620/ ฌอง-ปิแยร์ ม็อกกี้ ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส]