โฆเซ มาริอา โอลาซาบัล

1.1. การเกิดและวัยเด็ก

โอลาซาบัลเกิดเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1966 เพียงหนึ่งวันหลังจากที่สนามกอล์ฟ เรอัลกอล์ฟคลับเดซานเซบัสเตียนเปิดทำการอยู่ติดกับบ้านของครอบครัวเขา พ่อของเขา กัสปาร์ ได้สืบทอดตำแหน่งผู้ดูแลสนามกอล์ฟต่อจากปู่ของเขา ในขณะที่แม่ของเขาก็ทำงานที่นั่นด้วยเช่นกัน โอลาซาบัลเริ่มหัดตีลูกกอล์ฟตั้งแต่อายุ 2 ขวบด้วยไม้กอล์ฟที่ถูกตัดให้สั้นลง และเมื่ออายุ 6 ขวบ เขาก็สามารถฝึกซ้อมบนสนามได้ในช่วงบ่ายแก่ๆ เขามีน้ำหนักประมาณ 73 kg และสูง 178 cm เขาเป็นคนโสด

2.1. การเป็นตัวแทนทีมชาติสเปน

โอลาซาบัลเป็นตัวแทนประเทศสเปนในการแข่งขันไอเซนฮาวร์โทรฟีเมื่ออายุ 16 ปีในปี ค.ศ. 1982 และอีกครั้งในอีกสองปีต่อมาในปี ค.ศ. 1984 นอกจากนี้ เขายังเป็นตัวแทนของทวีปยุโรปในการแข่งขันฌาคส์ เลอกลิส โทรฟีในปี ค.ศ. 1981, 1982 และ 1983 รวมถึงเป็นตัวแทนประเทศสเปนในการแข่งขันยูโรเปียนสมัครเล่นทีมแชมเปียนชิปในปี ค.ศ. 1983 และ 1985 และยูโรเปียนเยาวชนทีมแชมเปียนชิปในปี ค.ศ. 1982 และ 1984 เขายังเป็นตัวแทนทวีปยุโรปในการแข่งขันเซนต์แอนดรูว์สโทรฟีในปี ค.ศ. 1984 อีกด้วย

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1985 ระหว่างการแข่งขันยูโรเปียนสมัครเล่นทีมแชมเปียนชิปที่ฮัลมสตัด ประเทศสวีเดน โอลาซาบัลทำโฮลอินวันได้ที่หลุม 13 ระหว่างการแข่งขันรอบรองชนะเลิศระหว่างสเปนกับสกอตแลนด์ ซึ่งเขาเอาชนะคอลิน มอนต์โกเมรี ไปได้ 3 และ 2 แต่สุดท้ายทีมสกอตแลนด์ก็คว้าแชมป์รายการทีมไปครอง

2.2. ชัยชนะในรายการสมัครเล่นที่สำคัญ

โอลาซาบัลประสบความสำเร็จอย่างมากในระดับสมัครเล่น โดยสามารถคว้าแชมป์รายการสำคัญได้หลายรายการ:

• ค.ศ. 1982: สแปนิชสมัครเล่นคลอสแชมเปียนชิป
• ค.ศ. 1983: อิตาเลียนโอเพนสมัครเล่นแชมเปียนชิป, เบียร์ริตซ์คัพ, สแปนิชอินเตอร์เนชันแนลสมัครเล่นแชมเปียนชิป, บอยส์สมัครเล่นแชมเปียนชิป, สแปนิชสมัครเล่นคลอสแชมเปียนชิป
• ค.ศ. 1984: ดิสมัครเล่นแชมเปียนชิป, เบลเจียนอินเตอร์เนชันแนลเยาวชนแชมเปียนชิป, สแปนิชอินเตอร์เนชันแนลสมัครเล่นแชมเปียนชิป
• ค.ศ. 1985: บริติชเยาวชนโอเพนสมัครเล่นแชมเปียนชิป

ชัยชนะในรายการดิสมัครเล่นแชมเปียนชิปในปี ค.ศ. 1984 ที่ฟอร์มบีกอล์ฟคลับ เมืองลิเวอร์พูล ประเทศอังกฤษ เมื่ออายุ 18 ปี โดยเอาชนะคอลิน มอนต์โกเมรี 5 และ 4 ในรอบชิงชนะเลิศ ถือเป็นความสำเร็จที่โดดเด่น และในปีต่อมา เมื่อเขาคว้าแชมป์บริติชเยาวชนโอเพนสมัครเล่นแชมเปียนชิปที่แกนตันกอล์ฟคลับ ประเทศอังกฤษ เขากลายเป็นผู้เล่นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่สามารถคว้าแชมป์บริติชบอยส์, เยาวชน และสมัครเล่นได้ครบทุกรายการตลอดอาชีพ ในเดือนก่อนที่เขาจะคว้าแชมป์บริติชเยาวชนโอเพนสมัครเล่น โอลาซาบัลยังจบอันดับที่ 25 ร่วมและเป็นนักกอล์ฟสมัครเล่นที่ทำคะแนนได้ต่ำที่สุดในการแข่งขันดิโอเพนแชมเปียนชิปปี 1985 ซึ่งจัดขึ้นในสภาพอากาศที่ยากลำบากที่รอยัลเซนต์จอร์จกอล์ฟคลับในแซนด์วิช ประเทศอังกฤษ

3.1. การประเดิมสนามอาชีพและความสำเร็จในยูโรเปียนทัวร์

ในปี ค.ศ. 1985 โอลาซาบัลได้ก้าวเข้าสู่เส้นทางนักกอล์ฟอาชีพ ในฤดูกาลแรกของเขาในปี ค.ศ. 1986 เขาสามารถจบอันดับสองในออร์เดอร์ออฟเมอริตของยูโรเปียนทัวร์ด้วยวัยเพียง 20 ปี ตลอดเก้าฤดูกาลแรก เขาสามารถจบใน 10 อันดับแรกได้ทุกปี ยกเว้นสองปี รวมถึงการจบอันดับสองอีกครั้งในปี ค.ศ. 1989 เขามีชัยชนะรวม 23 รายการในยูโรเปียนทัวร์ ซึ่งเป็นอันดับที่ 9 ตลอดกาล เขาอยู่ใน 10 อันดับแรกของอันดับโลกนานกว่า 300 สัปดาห์ระหว่างปี ค.ศ. 1989 ถึง 1995 โดยทำอันดับสูงสุดที่อันดับ 4 ของโลกในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1994 หากเขาเอาชนะเอียน วูสแนมในการแข่งขันมาสเตอร์สปี 1991 (ซึ่งเขาจบอันดับสอง) เขาก็จะกลายเป็นนักกอล์ฟอันดับ 1 ของโลกในขณะนั้น

3.2. ความสำเร็จในพีจีเอทัวร์

ในปี ค.ศ. 1990 โอลาซาบัลได้เดินทางไปร่วมการแข่งขันเอ็นอีซีเวิลด์ซีรีส์ออฟกอล์ฟที่ไฟร์สโตนคันทรีคลับในแอครอน รัฐโอไฮโอ ซึ่งเป็นรายการที่เขาไม่ค่อยได้เข้าร่วมในพีจีเอทัวร์ เขาเริ่มต้นด้วยการทำสถิติสนาม 61 สโตรก และรักษาสถิติรวมของสนามและรายการไว้ได้ในทุกรอบ จบด้วยสกอร์รวม 18 อันเดอร์พาร์ 262 สโตรก นำหน้าแลนนี วาดคินส์ถึง 12 สโตรก ซึ่งวาดคินส์ถึงกับกล่าวติดตลกว่าเขาอยากให้โอลาซาบัลกลับยุโรปทันทีหลังจากแสดงความยินดี

โอลาซาบัลมีชัยชนะรวม 6 รายการในพีจีเอทัวร์ โดย 5 รายการในนั้นเกิดขึ้นก่อนที่เขาจะกลายเป็นสมาชิกเต็มตัวของทัวร์นี้

สถิติเพลย์ออฟในพีจีเอทัวร์ (แพ้ 0-2)

3.3. ชัยชนะในรายการเมเจอร์

ชัยชนะในรายการเมเจอร์ทั้งสองรายการของโอลาซาบัลเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา ได้แก่ มาสเตอร์สปี 1994 และมาสเตอร์สปี 1999 ชัยชนะเหล่านี้ทำให้เขาเป็นหนึ่งในผู้ชนะเพียงสองคนของดิสมัครเล่นแชมเปียนชิปนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองที่สามารถคว้าแชมป์เมเจอร์อาชีพได้ นอกจากนี้ เขายังเคยทำผลงานได้ดีในรายการมาสเตอร์สอีกหลายครั้ง

โอลาซาบัลยังครองสถิติร่วมสำหรับการทำสกอร์ต่ำสุดในหนึ่งรอบของการแข่งขันพีจีเอแชมเปียนชิป (63 สโตรก) ซึ่งเขาทำได้ในรอบที่สามที่วัลฮัลลากอล์ฟคลับในปี ค.ศ. 2000

สถิติเพลย์ออฟในยูโรเปียนทัวร์ (ชนะ 2-2)

3.4. ชัยชนะในรายการอาชีพอื่นๆ

โอลาซาบัลยังมีชัยชนะในรายการอาชีพอื่นๆ นอกเหนือจากพีจีเอทัวร์และยูโรเปียนทัวร์ ซึ่งรวมถึง:

ชัยชนะในเจแปนกอล์ฟทัวร์ (2)

*หมายเหตุ: รายการวีซ่าไทเฮโยคลับมาสเตอร์สปี 1989 ถูกลดเหลือ 54 หลุมเนื่องจากฝนตก

ชัยชนะอื่นๆ (1)

เขาได้ออกแบบสนามกอล์ฟหลายแห่งในประเทศสเปนด้วย โดยสนามเรอัลคลับเดกอล์ฟเดเซบียาที่ใช้เป็นสถานที่จัดการแข่งขันอีเอ็มซีเวิลด์คัพในปี ค.ศ. 2004 ก็เป็นหนึ่งในสนามที่เขาออกแบบ

3.5. การเข้าร่วมในฐานะผู้เล่นไรเดอร์คัพ

โอลาซาบัลเป็นสมาชิกของทีมยุโรปในการแข่งขันไรเดอร์คัพถึง 7 ครั้ง ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1987 ถึง 2006 เขาสร้างคู่หูที่โด่งดังกับเพื่อนร่วมชาติชาวสเปนอย่างเซเบ บาเยสเตโรส ซึ่งเป็นคู่หูที่ยาวนานหลายปี และยังสร้างคู่หูที่ประสบความสำเร็จในลักษณะเดียวกันกับเซร์คิโอ การ์ซิอาในปี ค.ศ. 2006

3.6. การเป็นกัปตันทีมไรเดอร์คัพ (2012)

โอลาซาบัลได้รับเกียรติให้เป็นกัปตันทีมยุโรปในการแข่งขันไรเดอร์คัพปี 2012 ที่เมดินาห์คันทรีคลับในรัฐอิลลินอย โดยมีภารกิจในการป้องกันถ้วยรางวัล หลังจากที่ทีมของเขาตามหลัง 10-4 ในช่วงวันที่สอง และตามหลัง 10-6 เมื่อเข้าสู่วันสุดท้ายของการแข่งขัน เขาก็สามารถนำทีมยุโรปสร้างประวัติศาสตร์การคัมแบ็กที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในไรเดอร์คัพ โดยทีมยุโรปพลิกกลับมาคว้าชัยชนะได้ด้วยคะแนน 14½-13½ โอลาซาบัลรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมากกับชัยชนะครั้งนี้ โดยกล่าวในการสัมภาษณ์ว่านี่คือช่วงเวลาแห่งความสุขที่สุดในชีวิตการเล่นกอล์ฟและในชีวิตของเขา ชัยชนะครั้งนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากเพื่อนผู้ล่วงลับของเขา นั่นคือเซเบ บาเยสเตโรส ซึ่งเขาได้อุทิศชัยชนะครั้งนี้ให้ หลังจากนั้น เขายืนยันว่าจะไม่พิจารณาตัวเองสำหรับการเป็นกัปตันทีมในไรเดอร์คัพครั้งต่อไป

โอลาซาบัลยังเป็นเจ้าของสถิติโลกสำหรับการพัตต์ที่ทำได้สำเร็จในระยะทางที่ไกลที่สุด ระหว่างการเดินทางด้วยเครื่องบินคองคอร์ดของทีมไรเดอร์คัพยุโรปในปี ค.ศ. 1999 ไปยังสหรัฐอเมริกา เขาได้พัตต์ลูกกอล์ฟให้ลงหลุมโดยลูกกอล์ฟเคลื่อนที่ไปตลอดความยาวของห้องโดยสาร ลูกกอล์ฟเคลื่อนที่อยู่ 26.17 วินาที ในขณะที่คองคอร์ดซึ่งบินด้วยความเร็ว 2.0 K km/h ^{(1.27 K mph)} ได้เดินทางไปแล้ว 14857 m ^{(9.232 mile)} ซึ่งทำลายสถิติเดิมของนักกอล์ฟชาวสหรัฐฯ แบรด แฟกซ์สัน ที่ทำไว้ 8.5 ไมล์ในปี ค.ศ. 1997

3.7. อาการบาดเจ็บและการกลับมา

ในช่วงครึ่งหลังของปี ค.ศ. 1995 โอลาซาบัลเริ่มมีอาการป่วยที่เท้าอย่างรุนแรง ทำให้เขาต้องถอนตัวจากการแข่งขันไรเดอร์คัพ เขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ชนิดโพลีอาร์ไตรติส และไม่สามารถลงเล่นได้ตลอดฤดูกาลปี ค.ศ. 1996 ในช่วงที่ต่อสู้กับโรคนี้ เขามีปัญหาในการเดินอย่างมาก และใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่บนเตียง

ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1997 เขาได้กลับมาลงสนามอีกครั้งในรายการดูไบเดเซิร์ทคลาสสิก หลังจากพักไป 18 เดือน และในวันที่ 23 มีนาคม เขาก็สามารถคว้าแชมป์รายการทูเรสปานามาสเตอร์สโอเพนเดคานาเรียส ซึ่งเป็นการกลับมาที่น่าประทับใจอย่างยิ่ง ในปี ค.ศ. 1999 โอลาซาบัลคว้าแชมป์มาสเตอร์สเป็นครั้งที่สอง โดยเอาชนะการไล่ล่าของเดวิส เลิฟ ที่ 3 และเกร็ก นอร์แมน ซึ่งชัยชนะครั้งนี้ถือเป็นการกลับมาอย่างยิ่งใหญ่หลังจากที่เขาต้องต่อสู้กับอาการป่วยที่ทำให้เดินลำบาก

4.1. การแข่งขันประเภททีมสมัครเล่น

• ไอเซนฮาวร์โทรฟี (เป็นตัวแทนประเทศสเปน): ค.ศ. 1982, 1984
• ฌาคส์ เลอกลิส โทรฟี (เป็นตัวแทนทวีปยุโรป): ค.ศ. 1981, 1982, 1983
• ยูโรเปียนสมัครเล่นทีมแชมเปียนชิป (เป็นตัวแทนประเทศสเปน): ค.ศ. 1983, 1985
• ยูโรเปียนเยาวชนทีมแชมเปียนชิป (เป็นตัวแทนประเทศสเปน): ค.ศ. 1982, 1984
• เซนต์แอนดรูว์สโทรฟี (เป็นตัวแทนทวีปยุโรป): ค.ศ. 1984

4.2. การแข่งขันประเภททีมอาชีพ

• อัลเฟรดดันฮิลล์คัพ (เป็นตัวแทนประเทศสเปน): ค.ศ. 1986, 1987, 1988, 1989, 1992, 1993, 1998, 1999 (ชนะเลิศ), 2000 (ชนะเลิศ)
• โฟร์ทัวร์สเวิลด์แชมเปียนชิป (เป็นตัวแทนยุโรป): ค.ศ. 1987, 1989
• ไรเดอร์คัพ (เป็นตัวแทนยุโรป): ค.ศ. 1987 (ชนะเลิศ), 1989 (เสมอ; รักษาถ้วย), 1991, 1993, 1997 (ชนะเลิศ), 1999, 2006 (ชนะเลิศ), 2012 (ชนะเลิศ, กัปตันทีมที่ไม่ใช่ผู้เล่น)
• เวิลด์คัพ (เป็นตัวแทนประเทศสเปน): ค.ศ. 1989, 2000
• เซเบโทรฟี (เป็นตัวแทนทวีปยุโรป): ค.ศ. 2000 (ชนะเลิศ), 2002, 2003, 2005 (กัปตันทีมผู้เล่น), 2013 (ชนะเลิศ, กัปตันทีมที่ไม่ใช่ผู้เล่น)
• รอยัลโทรฟี (เป็นตัวแทนยุโรป): ค.ศ. 2009 (กัปตันทีมที่ไม่ใช่ผู้เล่น), 2012 (กัปตันทีมผู้เล่น), 2013 (กัปตันทีมที่ไม่ใช่ผู้เล่น)

5.1. การเข้าสู่หอเกียรติยศนักกอล์ฟโลก

ในปี ค.ศ. 2009 โอลาซาบัลได้รับการคัดเลือกเข้าสู่หอเกียรติยศนักกอล์ฟโลก โดยได้รับคะแนนโหวต 56% ในการลงคะแนนเสียงระดับนานาชาติ ซึ่งเป็นการยอมรับและยกย่องในระดับสูงสุดของวงการกอล์ฟ

5.2. รางวัลสำคัญและการยกย่อง

• ค.ศ. 1986: รางวัลนักกอล์ฟหน้าใหม่เซอร์เฮนรีคอตตอน (Sir Henry Cotton Rookie of the Year)
• ค.ศ. 2013: รางวัลเจ้าฟ้าชายแห่งอัสตูเรียส (Prince of Asturias Award)

ในวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 2013 โอลาซาบัลได้รับรางวัลเจ้าฟ้าชายแห่งอัสตูเรียส ซึ่งเป็นเกียรติยศด้านกีฬาอันทรงเกียรติที่สุดของประเทศสเปน เพื่อเป็นการยกย่องความสำเร็จของเขาในฐานะผู้เล่นและผู้นำทีมไรเดอร์คัพปี 2012 เขาเป็นนักกอล์ฟคนที่สองเท่านั้นที่ได้รับเกียรตินี้นับตั้งแต่มีการมอบรางวัลนี้ในปี ค.ศ. 1987 โดยเซเบ บาเยสเตโรสได้รับเกียรติในปี ค.ศ. 1989

6.1. การเอาชนะอุปสรรค: เรื่องราวการกลับมา

เรื่องราวการต่อสู้กับอาการบาดเจ็บเท้าอย่างรุนแรงและโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ชนิดโพลีอาร์ไตรติส ซึ่งทำให้เขาต้องพักการแข่งขันไปเกือบสองปี และการกลับมาคว้าแชมป์มาสเตอร์สอีกครั้งในปี ค.ศ. 1999 ได้แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่น จิตวิญญาณของนักกีฬา และความไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคของเขา เรื่องราวนี้ได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนมากมาย และเป็นข้อพิสูจน์ถึงความสามารถในการฟื้นตัวและความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขา

6.2. ความเป็นผู้นำและผลกระทบในฐานะกัปตันทีมไรเดอร์คัพ

บทบาทของโอลาซาบัลในฐานะกัปตันทีมยุโรปในการแข่งขันไรเดอร์คัพปี 2012 ถือเป็นจุดสูงสุดหนึ่งในอาชีพของเขา การที่เขาสามารถนำทีมพลิกกลับมาคว้าชัยชนะได้อย่างน่าทึ่ง หลังจากตามหลังอย่างมากในวันสุดท้าย ได้รับการขนานนามว่าเป็น "ปาฏิหาริย์แห่งเมดินาห์" ความเป็นผู้นำที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ความมุ่งมั่น และการอุทิศชัยชนะให้กับเซเบ บาเยสเตโรสเพื่อนผู้ล่วงลับ ได้สร้างแรงบันดาลใจอย่างลึกซึ้งให้กับลูกทีมและแฟนกอล์ฟทั่วโลก การตัดสินใจและกลยุทธ์ของเขาในฐานะกัปตันทีมได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการสร้างแรงจูงใจและนำพาทีมไปสู่ชัยชนะภายใต้สถานการณ์ที่กดดันอย่างยิ่ง

6.3. การมีส่วนร่วมโดยรวมต่อวงการกอล์ฟ

โอลาซาบัลมีส่วนสำคัญต่อวงการกอล์ฟในหลายด้าน นอกเหนือจากสไตล์การเล่นที่โดดเด่นและชัยชนะมากมายแล้ว เขายังเป็นแบบอย่างของความเป็นมืออาชีพ ความมุ่งมั่น และจิตวิญญาณของนักกีฬา การมีส่วนร่วมของเขาในฐานะผู้เล่นและกัปตันทีมในรายการประเภททีมต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไรเดอร์คัพ ได้ช่วยส่งเสริมความนิยมของกีฬากอล์ฟและการแข่งขันประเภททีม นอกจากนี้ การที่เขาได้ออกแบบสนามกอล์ฟหลายแห่งในประเทศสเปนยังเป็นการทิ้งมรดกไว้ให้กับวงการกอล์ฟในประเทศบ้านเกิดของเขาอีกด้วย เขายังคงเป็นบุคคลสำคัญและเป็นที่เคารพในวงการกอล์ฟระดับโลก