1. ชีวิตช่วงต้นและภูมิหลัง
ลียูโนร์แห่งโปรตุเกสประสูติราวปี ค.ศ. 1211 ทรงเป็นอินฟันตา (เจ้าหญิง) แห่งราชวงศ์บูร์กอญของโปรตุเกส และเป็นพระราชธิดาเพียงพระองค์เดียวของพระเจ้าอาฟงซูที่ 2 แห่งโปรตุเกส ผู้ทรงเป็นกษัตริย์องค์ที่ 3 แห่งโปรตุเกส และพระราชินีอูร์รากาแห่งกัสติยา ซึ่งเป็นเจ้าหญิงจากราชวงศ์กัสติยา พระชนมชีพช่วงต้นของพระนางจึงอยู่ในราชสำนักโปรตุเกส ในฐานะเชื้อพระวงศ์สำคัญแต่เพียงผู้เดียวในสายพระธิดาของกษัตริย์
2. การอภิเษกสมรสและบทบาทในฐานะพระราชินีแห่งเดนมาร์ก
แนวคิดเรื่องการอภิเษกสมรสระหว่างลียูโนร์แห่งโปรตุเกสกับวัลเดมาร์ยุวกษัตริย์ (พระราชโอรสในพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก) ได้รับการริเริ่มโดยบิชอปกันเนอร์แห่งวีบอร์ก ซึ่งเห็นความเหมาะสมในการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างราชวงศ์ทั้งสอง เนื่องจากบึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส ผู้เป็นสมเด็จน้าหรือพระปิตุจฉาของเจ้าหญิงลียูโนร์ เคยเป็นพระมเหสีของพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 และเป็นพระชนนีเลี้ยงของวัลเดมาร์ยุวกษัตริย์

พระราชพิธีอภิเษกสมรสจัดขึ้นที่รีเปอ (ในอาสนวิหารรีเปอ) เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 1229 ในวันถัดมาหลังพระราชพิธี ลียูโนร์ทรงได้รับศักดินาทางตอนใต้ของเกาะฟึน ซึ่งเป็นเกาะขนาดใหญ่ในประเทศเดนมาร์ก เป็นของขวัญวันอภิเษกสมรสจากพระราชสวามี แม้ว่าในขณะนั้นวัลเดมาร์ยุวกษัตริย์จะทรงดำรงตำแหน่งเป็นยุวกษัตริย์ที่ครองราชย์ร่วมกับพระราชบิดา แต่ลียูโนร์ก็ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์กเพียงพระองค์เดียว เนื่องจากพระปิตุจฉาของพระนางคือพระราชินีบึเร็งการียาได้สิ้นพระชนม์ไปก่อนหน้าถึงแปดปี (ค.ศ. 1221) และพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 พระสัสสุระ (พ่อสามี) ก็มิได้อภิเษกสมรสใหม่
3. การสิ้นพระชนม์และสภาพสุขภาพ
เพียงสองปีหลังการอภิเษกสมรส สมเด็จพระราชินีลียูโนร์แห่งโปรตุเกสเสด็จสวรรคตในวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ. 1231 ระหว่างการมีพระประสูติกาล และเพียงสามเดือนต่อมา วัลเดมาร์ยุวกษัตริย์ พระราชสวามีของพระนาง ก็เสด็จสวรรคตเช่นกันจากอุบัติเหตุถูกลูกธนูระหว่างออกล่าสัตว์
เมื่อมีการตรวจสอบหลุมฝังพระศพของสมเด็จพระราชินีลียูโนร์ที่วิหารริงสเต็ด พบว่าโครงกระดูกของพระนางมีร่องรอยของโรคมะเร็งกระดูก ซึ่งนักประวัติศาสตร์สันนิษฐานว่าเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้พระนางสิ้นพระชนม์ นอกจากนี้ บริเวณส่วนพระบาทของหลุมฝังพระศพพระนาง ยังพบโลงศพที่ทำด้วยสารตะกั่วขนาดเล็ก ซึ่งภายในบรรจุกระดูกของทารกอายุประมาณ 6 เดือน และจากการตรวจสอบพบว่าทารกผู้นั้นมีอาการเจ็บป่วยตั้งแต่แรกเกิดและเป็นโรคซครอฟิวเลอร์ (scrofulous) การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าสมเด็จพระราชินีลียูโนร์อาจมีพระประสูติกาลพระบุตรซึ่งมีพระชนมชีพอยู่ได้เพียงหกเดือนหลังจากพระมารดาสิ้นพระชนม์
4. วงศ์วานและเชื้อสาย
ลียูโนร์แห่งโปรตุเกสทรงสืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์สำคัญหลายสายในคาบสมุทรไอบีเรียและยุโรป โดยมีลำดับวงศ์วานดังนี้:
ลำดับ | พระนาม | ความสัมพันธ์ |
---|---|---|
1 | ลียูโนร์แห่งโปรตุเกส, พระราชินีแห่งเดนมาร์ก | |
2 | พระเจ้าอาฟงซูที่ 2 แห่งโปรตุเกส | พระบิดา |
3 | อูร์รากาแห่งกัสติยา | พระมารดา |
4 | พระเจ้าซันชูที่ 1 แห่งโปรตุเกส | พระอัยกา (ปู่) |
5 | ดุลซิอาแห่งอารากอน | พระอัยยิกา (ย่า) |
6 | พระเจ้าอัลฟองโซที่ 8 แห่งกัสติยา | พระอัยกา (ตา) |
7 | เอลีนอร์แห่งอังกฤษ | พระอัยยิกา (ยาย) |
8 | พระเจ้าอาฟงซูที่ 1 แห่งโปรตุเกส | พระปัยกา (ทวด) |
9 | มาฟัลดาแห่งซาวอย | พระปัยยิกา (ทวด) |
10 | ราโมน บือเร็งเกร์ที่ 4 แห่งบาร์เซโลนา | พระปัยกา (ทวด) |
11 | เปโตรเนลาแห่งอารากอน | พระปัยยิกา (ทวด) |
12 | พระเจ้าซันโชที่ 3 แห่งกัสติยา | พระปัยกา (ทวด) |
13 | บลังกาแห่งนาวาร์ | พระปัยยิกา (ทวด) |
14 | พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ | พระปัยกา (ทวด) |
15 | อาลีนอร์แห่งอากีแตน | พระปัยยิกา (ทวด) |